Το γλυκάκι αυτό είναι παραδοσιακό των Σερβίων {Κοζάνης}. Το λένε και Τζιάμ Πιλάφ. Σύμφωνα με τις κυρίες της αυλής {γειτονιάς} είναι κατάλοιπο της Τούρκικης κουζίνας. Το φτιάχνουν συνήθως όταν γεννιέται ένας άνθρωπος, προσφορά στη λεχώνα για να κατεβάσει γάλα αλλά και όταν τον "ξεπροβοδίζουνε" για να είναι γλυκό το ταξίδι της λησμονιάς. Εγώ πάντως το φτιάχνω γιατί μ' αρέσει, το ίδιο και στα παιδιά μου. Εκτός αυτού είναι και πολύ εύκολο. Οπότε αν ορέγεστε για κάτι γλυκό και νηστίσιμο μαζί, ορίστε το γλυκάκι σας.
Υλικά
Υλικά
- 1/2 κούπα ρύζι νυχάκι ή καρολίνα ή ότι ρύζι έχουμε
- 1 1/2 κούπα νερό
- 1/2 κούπα ζάχαρη
- μια τσιμπιά αλάτι
- 2 φωλίτσες φιδέ
- 1 κ.σ βούτυρο
- Βράζουμε σε μια κατσαρόλα το ρύζι μας με το νερό, το αλάτι και τη ζάχαρη σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία μέχρι να μαλακώσει το ρύζι {δεν αφήνουμε το ρύζι να πιεί όλο το νερό, πρέπει να έχει λίγο στον πάτο της κατσαρόλας μας για να μην είναι τελείως ξερό το γλυκό μας}
- Σε ένα τηγάνι λιώνουμε το βούτυρο και προσθέτουμε το φιδέ. Ανακατεύουμε συνέχεια γιατί εκεί που θα είναι άσπρος ο φιδές ξαφνικά θα τον δούμε να μαυρίζει, οπότε πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή. Θέλουμε να καβουρντιστεί ο φιδές να πάρει κανελί χρώμα, όχι μαύρο και να γίνει κρατσανιστός.
- Τέλος προσθέτουμε το φιδέ στο ρύζι, ανακατεύουμε και είναι έτοιμο.
- Εμάς μας αρέσει ζεστό και με μπόλικη κανέλα φυσικά.
Πολύ εύκολο γλυκάκι με ενδιαφέρουσα ιστορία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο εύκολα γίνεται αλλό τόσο εύκολα καταβροχθίζεται:))
ΔιαγραφήΛοιπον εγώ αυτο το κάνω αλμυρό! Τρελαίνομαι για τον κριτσανιστό φιδέ μέσα στο ρύζι, θα το δοκιμάσψ και γλυκό, ειμναι σιγουρη ότι θα είναι φανταστικό! Καλό μήνα Στέλλα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αλμυρό πρέπει να είναι νόστιμο. θα το δοκιμάσουμε. Φιλιά πολλά!
ΔιαγραφήΠολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία πίσω από το γλυκάκι! δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ αλλά τα ανατολίτικα γενικώς μου αρέσουν οπότε μπαίνει στα υπόψιν! φιλάκια και καλό μήνα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα να'χουμε Pela μου. Φιλιά.
ΔιαγραφήΚαλησπέρα Στέλλα μου και καλό μήνα!!!Δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ γλυκό μόνο αλμυρό.Ωραία η ιστορία.Πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση θα το δοκιμάσω!!!Φιλιά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου κινήσατε την περιέργια εσύ και η Eri με την αλμυρή εκδοχή. Θα το φτιάξω κιόλας σήμερα. Φιλιά πολλά.
ΔιαγραφήΑυτό το έφτιαχναν στο χωριό της γιαγιάς μου στις λεχώνες, όπως λες. Και όταν γύρισα με το μωρό στο σπίτι πριν από μερικούς μήνες μου το μαγείρεψε ο μπαμπάς μου, έτσι για την παράδοση--μόνο που έβαλε πολύ περισσότερο βούτυρο. Νομίζω όμως πως προτιμώ τη δική σου light εκδοχή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο στο μπαμπά. Βέβαια. Με πιο πολύ βούτυρο είναι ακόμα πιο νόστιμο. Φιλιά στο μπόμπιρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί μου θυμίζει αυτό το γλυκό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια έχω να το φάω!
Στην Μακεδονία είναι τόσο συχνό όσο και ο χαλβάς ο σιμιγδαλένιος.
Μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια.
Στην περιοχή μου ζω τώρα είναι πολύ διαδεδομένο γλυκάκι, Κατερίνα.
ΔιαγραφήΕγώ βέβαια δεν το γνώριζα, στην Φλώρινα δεν το φτιάχνουμε αλλά χαίρομαι πολύ που το έμαθα!