Σπανακόπιτα

     Αυτό το καθημερινό πια 'τί να μαγειρέψω;' με γονατίζει. Ξέρω, ξέρω!! Υπάρχουν άπειρες και πεντανόστιμες συνταγές που κυκλοφορούν. Αλλά μια που λέω  'αυτό θα μαγειρέψω', μια που λείπει κάποιο από τα υλικά. Αυτό τα διάστημα δεν είμαι και πολύ της οργάνωσης ούτε και των προγραμμάτων. Βλέπω πιάτα έτοιμα και σκέφτομαι ' να, αυτό για το Ζήση, μια μεριδούλα από εκείνο για την Ειρήνη, αυτό εδώ θέλω για μένα, εκείνο είναι τέλειο για τον Χρήστο, μια σαλατούλα από δω, ένα γλυκάκι από κει, έτοιμο το μεσημεριανό μας!!!'. Και εκεί ξυπνάω και ανασκουμπώνομαι. Το κακό είναι πως δεν συμβιβάζομαι-ονται με τα προμαγειρεμένα φαγητά ή τα έτοιμα, να τους τα σερβίριζα και να βολευόμασταν. Πρέπει να υπάρχει φρέσκομαγειρεμένο φαγάκι σχεδόν καθημερινά στο τραπέζι γιατί αλλιώς θα με φάνε εμένα.. ζωντανή. Εμπρός λοιπόν περιφερόμενο σαρκίο μου, δείξε τι αξίζεις {κάποιος να με βοηθήσει να σηκωθώ;;!!}.

           Υλικά
         για το σπιτικό φύλλο εδώ

         για τη γέμιση {ταψί 34 cm}

• 300 γρ. σπανάκι
• 300 γρ. φέτα 
• 4 αβγά
• 1 γιαούρτι αγελάδας
• 2 κ.σ. ελαιόλαδο
• αλάτι

        Εκτέλεση

1. Σπιτικό φύλλο. Στη συνταγή της Τυρόπιτας με Παραδοσιακό Φύλλο περιγράφω αναλυτικά τον τρόπο προετοιμασίας και ανοίγματος του φύλλου. Εδώ το μόνο που έκανα ήταν να ελαττώσω τη δόση γιατί έφτιαξα την σπανακόπιτα σε μικρότερο ταψί.
2.  Γέμιση. Σωτάρω ελαφρά το σπανάκι με το ελαιόλαδο. Προσθέτω τη χοντροκομμένη φέτα, τα αβγά ελαφρώς χτυπημένα, το γιαουρτάκι και ανακατεύω καλά, όλα στο ίδιο σκεύος. Αλατίζω ανάλογα. Και είναι έτοιμη η γέμιση να ενώσει τα δυο φυλλαράκια.

                 Καλή μας όρεξη

Επιτέλους Τέλος!!

     Αυτή ήταν η ιαχή θριάμβου που βγήκε αυθόρμητα από τα χείλη των παιδιών μου όταν μπήκαν στο σπίτι κραδαίνοντας το λάφυρο που κέρδισαν επάξια μετά από τη μαθητική χρονιά που έφτασε αισίως στο τέλος της. Και όπως καταλάβατε δεν πρόκειται για μαγειρική ανάρτηση. Σήμερα τα παιδιά μου είναι πλέον άξιοι προαχθείσαντες της Γ΄ τάξεως, αφού φοίτησαν, μετά κόπων και βασάνων, στην Β' τάξη του 2ου Δημοτικού Σχολείου Σερβίων. Μου μοιάζει απίστευτο πως αυτά τα δυο μικρά μου, που γεννήθηκαν 1850 γρ. η Ειρηνούλα μου και 2250 γρ. ο Ζήσης οκταμηνίτικα, έφτασαν να πάνε στην Τρίτη Τάξη. Άχ!!! Ήταν μια χρονιά καλή σε γενικές γραμμές {αφού δεν καταλήξαμε σε κάποιο ψυχιατρικό ίδρυμα}!!! Ελπίζω να να τα πάμε καλά και την επόμενη χρονιά χωρίς πολλές κλάψες και μουρμούρες, ακούτε; Είμαι πολύ περήφανη για σας!! Σας αγαπάω ως το άπειρο, φεγγαράκια μου.

                               Τα πιο αγαπημένα αδέρφια στον κόσμο!!!!

                                                     ΑΞΙΟΣ!!!

                                                      ΑΞΙΑ!!!
                    
                   Φιλιά σε όλους σας.

Τορτελίνι

       Όχι όμως ότι κι ότι τορτελίνια, αλλά από αυτά που τρώει η μάνα και των παιδιών της δεν δίνει, ασχέτως αν τα παιδάκια αυτά ούτε καν καταδέχτηκαν να φάνε έστω και μια μπουκίτσα, έτσι.. για δοκιμή. Ενώ λατρεύουν τα μακαρόνια, αυτά τα γεμιστά ή και κάτι άλλα με λίγο περίεγο σχήμα, τα σνομπάρουνε. Καλύτερα, να τα φάω όλα εγώ και εσείς να μείνεται νηστικά να μάθετε. Ορίστε μας!

         Υλικά

• 1 πακέτο τορτελίνια με κρέας
• 1 κ.σ. βιτάμ
• 1/2 κ.γ. σκόρδο σε σκόνη
• 2-3 φέτες γαλοπούλα
• 1 κρέμα γάλακτος με 1 1/5% λιπαρά
• 2-3 κ.σ. τυρί κρέμα
• μαϊντανό
• αλάτι

        Εκτέλεση

1. Βράζουμε τα τορτελίνια για 8' με 10'. Από το νερό που τα βράσαμε κρατάμε 1 κούπα που θα χρησιμοποιήσουμε στη σάλτσα μας. Σουρώνουμε.
2. Στην ίδια κατσαρόλα λιώνουμε το βιτάμ σε μέτρια φωτιά και σωτάρουμε τη γαλοπούλα την οποία έχουμε ψιλοκόψει.
3. Προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος, την κρέμα τυριού, το σκόρδο και το μαϊντανό και αφήνουμε να πάρει η σαλτσούλα μας μια με δυο βράσεις. Αλατίζουμε και αποσύρουμε από τη φωτιά.
4. Ρίχνουμε τα τορτελίνια και ανακατεύουμε. Αν δούμε πως η σάλτσα είναι λίγο σφιχτή, προσθέτουμε λίγο κάθε φορά από το νερό που κρατήσαμε μέχρι να πάρουμε μια ρευστή σάλτσα που 'αγκαλιάζει' και γλασάρει τα τορτελίνια. Σερβίρουμε ζεστά.

            Καλή μας όρεξη.

            Η συνταγή είναι παρμένη από το greekmasa και προσαρμοσμένη στα γούστα μου.

       Και φυσικά, τα παιδιά μου {δεν} έμειναν νηστικά. Απλά φάγανε τα περισσεύματα της προηγούμενης!!