Άρχισαν τα σχολεία.. ευτυχώς! Μαζί όμως άρχισε και η καθημερινή αναζήτηση και προετοιμασία του κατάλληλου πρωινού κολατσιού. Και λέω κατάλληλου γιατί τα παιδάκια μου προφανώς, έχουν 'εξεζητημένους' γευστικούς κάλυκες και τα μέχρι τώρα κολατσά που τους ετοίμασα δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις τους!! Τις πιτούλες αυτές όμως τις λατρεύουν και τις ευχαριστιούνται πολύ. Είμαι σίγουρη πως θα αρέσουν και σε σας.
Υλικά
για το σπιτικό φύλλο εδώ
για τη γέμιση
- τυρί φέτα τριμμένο
- Σπιτικό φύλλο. Στη συνταγή της Τυρόπιτας με Παραδοσιακό Φύλλο περιγράφω αναλυτικά τον τρόπο προετοιμασίας και ανοίγματος του φύλλου. Εδώ απλά θέλουμε ζυγό αριθμό από τα μπαλάκια που θα φτιάξουμε γιατί θα τα ενώσουμε ανα δυο για να κάνουμε το φύλλο σε καθεμιά από της πίτες.
Ενώνω ανα δυο, βουτωρώντας τη μεταξύ τους επιφάνεια. Χωρίζω τους ενωμένους δίσκους μου με λαδόκολλα.
Αφού ανοίξω όλα τα μπαλάκια μου σε δίσκους και ενώσω ανα δυο με το βουτυράκι μου, βάζω στο ψυγείο. Κατόπιν βγάζω μια δόση τη φορά {τους δυο ενωμένους δίσκους μου} και ανοίγω αρχικά με τον πλάστη.
Μετά παίρνω το φύλλο στα χέρια μου, κάνω τα χέρια μου γροθιά και τραβάω το φύλλο προς τα έξω να ανοίξει με τη βοήθεια των αρθρώσεων {κότσια}. Χρησιμοποιώ και τα δυο χέρια, άσχετα που στις φωτογαφίες φαίνεται μόνο το ένα. Περιμετρικά ανοίγω με τα δάχτυλα με γρήγορες κινήσεις και ανοίγω τραβώντας και γυρίζοντας ταυτόχρονα το φύλλο.
Με τις άκρες των δαχτύλων μας σπρώχνουμε απαλά προς τα μέσα από τις δυο πλευρές. Τυλίγουμε σε σχήμα σπείρας όχι σφιχτά, βουτυρώνουμε την επιφάνειά της και έτοιμη η πιτούλα μας.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 220c για 20' με 25'. Στα παιδιά μου αρέσουν να είναι ξεροψημένες. Εναλλακτικά μπορούμε να φτιάξουμε μια μεγάλη πίτα αν στο τέλος της πίτας ενώσουν την αρχή της επόμενης και ούτω καθεξής. Προσωπικά όταν φτιάχνω τέτοιες πίτες τρώμε όσες είναι να φάμε και τις υπόλοιπες τις βάζω στην κατάψυξη, άψητες τυλιγμένες σε πλαστική μεμβράνη {τις αμπαλάρω όμως αφού έχουν παγώσει}.
Καλή μας όρεξη