5 Σεπ 2015

Κέικ Βουτύρου-Victoria Sponge Mini Cakes

Δεν ξέρω για σας, για μένα πάντως το καλοκαιράκι πέρασε σαν ένα ανοιγόκλεισμα βλεφάρου.
Δεν το ευχαριστήθηκα..μπορώ να έχω μια παράταση, παρακαλώ;;!!
Και το ότι δεν είδατε κάποια συνταγούλα μου τόσο καιρό δεν σημαίνει πως δεν μαγείρευα και δεν έφτιαχνα γλυκάκια..αν ήθελα ας έκανα κι αλλιώς με 2 {μμμμ..3, είναι και ένα μεγάλο ντε} παιδιά!
Ένα γλυκό λοιπόν που έκανα αρκετές φορές και με εντυπωσίασε με την ευκολία, τη νοστιμιά και την αφρατάδα του είναι αυτό το κέικ που θα σας παρουσιάσω.

Είναι γνωστό σαν Victoria Sponge Cake και το μόνο που χρειάζεται να θυμόμαστε για να το φτιάξουμε είναι πως για κάθε 1 αβγό {μεγάλο} αντιστοιχούν 50γρ. βούτυρο, 50γρ. ζάχαρη, 50γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του και 1/4κ.γ μπέικιν ! Τόσο απλό!!
Για τη συγκεκριμένη παρουσίαση, που αφορά τις μαγικές αυτές φορμούλες-mini wonder cakes της silikomart, χρησιμοποίησα την ποσότητα που ακολουθεί. Εννοείται πως ανάλογα το σκεύος που θα χρησιμοποιήσουμε, προσαρμόζουμε και την ποσότητα των υλικών.


           Υλικά
  • 3 αβγά
  • 150γρ. βούτυρο
  • 150γρ. ζάχαρη
  • 150γρ. αλεύρι up
  • 2 βανίλιες
  • 1κ.γ. μπέικιν κοφτό

          Εκτέλεση
  1. Ετοιμάζουμε τα υλικά μας. Φέρνουμε σε θερμοκρασία δωματίου τα αβγά και το βούτυρο, βγάζοντάς τα από το ψυγείο 30' πριν. Κοσκινίζουμε το αλεύρι με το μπέικιν και προσθέτουμε τις βανίλιες. Οι θήκες σιλικόνης δεν απαιτούν προετοιμασία σε αντίθεση με κάποια ταψάκι που θέλουν βουτύρωμα και ίσως αλεύρωμα {δες εδώ}.
  1. Στον κάδο του μίξερ χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη πολύ καλά για 10' περίπου, μέχρι να αφρατέψει το βούτυρο και να ψιλοδιαλυθεί η ζάχαρη.
  1. Προσθέτουμε τα αβγά ένα-ένα. Μετά από κάθε προσθήκη θέλουμε να έχει ενσωματωθεί τελείως το αβγό πριν βάλουμε το επόμενο. Το μείγμα μας σε αυτήν τη φάση θα μοιάζει σαν να έχει κόψει, δεν μας ανησυχεί όμως. Μπορούμε αν θέλουμε μαζί με το αβγό να βάλουμε και μια κουταλιά αλεύρι, αλλά εγώ δεν είδα κάποια διαφορά είτε βάλω αυτήν την κουταλιά είτε όχι. Χτυπάω καλά για 1'.
  1. Σταματάω το μίξερ και προσθέτω το αλεύρι σταδιακά και ανακατεύω με μια σπάτουλα κάνοντας προσεκτικές κινήσεις για να μην χάσει το μείγμα μας τον αέρα του. Θα δούμε πως το μείγμα μας είναι αρκετά σφικτό και αυτό γιατί δεν περιέχει κάποιο υγρό. Παρόλα αυτά όμως το αποτέλεσμα είναι ένα αφράτο και νόστιμο κέικ που διατηρείται για αρκετές ημέρες εκτός ψυγείου. 
  1. Γεμίζουμαι τις θηκούλες κατά τα 3/4. 
  2. Ψήνoυμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180c για 25' με 30' {ο χρόνος θα αυξηθεί αν χρησιμοποιήσουμε μεγαλύτερο σκεύος στα 50'-55' όσο ψήνουμε ένα κέικ δηλαδή.
  3. Αφήνουμε λίγο να πέσει η θερμοκρασία τους, κόβουμε την 'καμπουρίτσα' και ξεφορμάρουμε.
  4. Έτοιμο και υπέροχο!
Στολίζουμε κατά πως θέλουμε. Εγώ έκοψα κάθε όροφο στη μέση, τον γέμισα με βουτυρόκρεμα και μαρμελάδα και σερβίρισα. Ήταν πεντανόστιμα!!



Την ίδια συνταγή ακολούθησα και για την τούρτα αρραβώνα του αδελφού μου, Τάσου {εξού και η ιδέα}. 
Φυσικά και δεν ήταν φτιαγμένη μονοκόμματα σε φόρμα η τούρτα! 
Είχε ύψος περίπου 40 εκατοστά, βάρος 7 κιλά και κάθε όροφος ήταν μια αυτόνομη τούρτα. 
Την συναρμολόγησα με τον τρόπο που σας περιγράφω για το πώς να στήσετε μια διώροφη τούρτα..τα ίδια βήματα ακολουθούμε και για παραπάνω ορόφους.
The Naked Fruity Cake..
               
                 Καλή μας Όρεξη και Καλή Επιτυχία!

14 σχόλια:

  1. Καλώς το κορίτσι! Νομίζω πως δεν υπάρχει άνθρωπος που χάρηκε το καλοκαίρι όσο θα ήθελε φέτος!
    Πολύ ωραία τα κεκάκια σου! Πόσο διαφορετικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου, Μαράκι!
      Ομολογουμένως ήταν ένα δύσκολο καλοκαίρι και από ότι προβλέπετε θα είναι ένα εξίσου 'απαιτητικό' φθινόπωρο ;) !!
      Εγώ πάντως εξακολουθώ να σιγοτραγουδάω

      Κάαααλοκαιράκι, κάαααλοκαιράκι
      και στην καρδιά μου έεεεχω μεράκι..
      Φιλιά

      Διαγραφή
  2. Ωραία τα μίνι τουρτάκια κι η ιδέα σου να τα παραγεμίσεις τους έδωσε νοστιμιά και... ύψος!

    Φιλιά σας Στέλλα μου πολλά!
    Ζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αλήθεια είναι Ζαμπία μου πως απέκτησαν.. ύψος και ύφος έτσι!
      Χαιρετισμούς πολλούς και φιλιά και από μας!

      Διαγραφή
  3. Μου έδωσες ιδέα για το επόμενο σαββατοκύριακο! Παλαιότερα ήταν από τα αγαπημένα μου κέικ κυρίως όταν ήθελα να ξεφορτωθώ περσινές μαρμελάδες. Θεωρώ ότι η μαρμελάδα ταιριάζει πολύ με το συγκεκριμένο κέικ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ότι ταιριάζει η μαρμελάδα ταιριάζει πολύ με το συγκεκριμένο κέικ!
      Χαίρομαι Άννα που σου έδωσα ιδέα για το γλυκάκι σας!

      Διαγραφή
  4. Νομίζω ήταν περίεργο καλοκαίρι Στέλλα μου αυτό...

    Τι ωραία που τα έκανες. Εχω κι εγώ την ίδια φόρμα. Δεν είχα σκεφτεί ότι μπορουν να κοπουν έτσι..Ωραία ιδεα ;)

    Και η μεγάλη τούρτα στο τέλος πολύ ωραία. Απλή, δροσερή και πολύχρωμη.
    Μπράβο.
    Να σου ζήσει και ο αδελφός :)

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μάριον!
      Είχα στερέψει από ιδέες και αυτός ο τρόπος μου φάνηκε εύκολος και γρήγορος για μια ωραία παρουσίαση!

      Έχουμε τους ίδιους χορηγούς Μάριον ;)!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  5. Καλώς ήρθες Στέλλα!! Περίεργο πράγματι αυτό το καλοκαίρι!
    Τα τουρτάκια σου έγιναν υπέροχα αλλά εσύ έτσι κι αλλιώς φτιάχνεις αριστουργήματα!!!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γεια χαρα!
    Μαζι σου κι εγω... δεν το καταλαβα, πολυ μπουρδουκλωμενο!

    Μα τι τελεια τα κεκάκια σου!!!

    Καλό βράδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καταρχήν καταθέτω το κατά τ'άλλα συνηθισμένο συγχαρητήρια για την υπέροχη σελίδα σας! Περνοδιαβαίνω σε διάφορες τέτοιου περιεχομένου σελίδες και ποτέ δεν έχω νιώσει την ανάγκη να σχολιάσω.. Ωστόσο εδώ θέλω να σημειώσω κάτι που σπάνια συναντάς. Δεν σας γνωρίζω και πρώτη φορά μπήκα στη σελίδα σας, ενώ εδώ με έφερε η αναζήτησή μου για την στερέωση μιας τούρτας πάνω σε άλλη. Είδα ακόμη τη βουτυρόκρεμα, την εφαρμογή ζαχαρόπαστας και τις δύο συνταγές με τα κέικ.. Η συνταγή είναι συνταγή, εννοώ πως βρίσκεις τέτοιες χιλιάδες, όμως:
    1. Δεν βρίσκεις σωστά δοσμένες συνταγές
    2. Δεν υπάρχουν τόσο αναλυτικές οδηγίες
    3. Δεν «ακούς» τα μυστικά του δημιουργού..
    Ναι, θέλει εμπειρία για να πετύχεις κάτι, όμως κερδίζεις άπειρο χρόνο και κάνεις ελιγμούς στις απογοητεύσεις, όταν ο σεφ είναι τόσο αληθινός.
    Δεν μπορείς να δώσεις συγχαρητήρια σε κάποιον που είναι Άνθρωπος, αλλά νιώθεις την ανάγκη καταρχήν να το σημειώσεις, να τον ευχαριστήσεις και ανακουφίζεσαι για το ότι δεν έχει εκλείψει ακόμη αυτό το είδος… Θα ήταν άδικο τέλος αν δε γινόταν και μνεία για τα αριστοτεχνήματα! Γεια στα χέρια σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα όμορφα σχόλια!!
      Με κάνατε να αισθανθώ πολύ ξεχωριστή!
      Και εσείς είστε πολύ ευγενική!
      Να είστε καλά!

      Διαγραφή

Σας ευχαριστώ για το σχόλιο!