Δεν είναι δύσκολο νομίζω να ευχαριστήσεις τα παιδιά. Δώστους οτιδήποτε με ζάχαρη και θα είναι η καλύτερή τους. Και εγώ σαν καλή μητέρα προσπαθώ τα παιδιά μου να είναι ευτυχισμένα δίνοντας τους αυτό που θέλουν όπως ...ζαχαρωτά. Βέβαια αυτό γυρίζει μπούμερανγκ, γιατί η πολύ ζάχαρη τα κάνει υπερκινητικά, και έτσι δεν μπορούν να καθίσουν σένα μέρος και να είναι τα καλά και ήρεμα παιδάκια που θέλει η μαμά, οπότε στο σπίτι γίνεται πανζουρλισμός. Ε, δεν γίνεται να τα έχουμε κι όλα.
Υλικά
Όπως παρουσιάστηκε στο περιοδικό ΄Στείλε τη Συνταγή σου'!!
Υλικά
- 21 γρ. ή 3 κ.σ. ζελατίνη σε σκόνη
- 1/2 κούπα κρύο νερό
- 2 κούπες ζάχαρη
- 2/3 της κούπας γλυκόζη
- 1/4 της κούπας νερό
- 1/4 κ.γ. αλάτι
- 2 βανίλιες
- Βουτυρώνουμε και πασπαλίζουμε με λίγη άχνη ένα πυράντοχο σκεύος 30x20 ή όποιο άλλο σκεύος μας βολεύει.
- Σε ένα μπολ, κατά προτίμηση μεταλλικό ή στο δοχείο του μίξερ μας, βάζουμε τη ζελατίνη με το κρύο νερό και αφήνουμε για 10' μέχρι η ζελατίνη να απορροφήσει το νερό.
- Σε μια μετρίου μεγέθους κατσαρόλα βάζουμε τη ζάχαρη, τη γλυκόζη και το νερό για να φτιάξουμε ένα σιροπάκι {τη γλυκόζη, για να γίνει λίγο πιο ρευστή τη βάζω στο μικροκυμάτων για 10''-20''. Το δοχείο στο οποίο τη μετράω το περνάω εσωτερικά με λίγο βούτυρο και έτσι δεν μένει η περισσότερη γλυκόζη στο δοσομετρητή} .
- Αφήνουμε να βράσει για 5΄σε δυνατή φωτιά, αποσύρουμε και περιχύνουμε πολύ προσεκτικά τη ζελατίνη με το βραστό σιρόπι.
- Αρχίζουμε να χτυπάμε με το μίξερ σε χαμηλή ταχύτητα και ανεβάζουμε σταδιακά. Θα δούμε το μείγμα να αυξάνει σε όγκο και να ασπρίζει σαν μαρέγκα και θα προσθέσουμε το αλάτι με τις βανίλιες. Χτυπάμε συνολικά για 5' και θα καταλήξουμε με ένα ρευστό αλλά πολύ κολλώδες μείγμα, το οποίο θα απλώσουμε στο βουτυρωμένο σκεύος μας {άλλοι συστήνουν 8΄ χτυπήματος με το μίξερ άλλοι 12', διαπίστωσα όμως ότι όσο πιο πολύ ώρα χτυπάμε το μείγμα τόσο πιο πολύ αυτό σφίγγει. Με τα 5΄ όμως τα ζαχαρωτά είναι αφράτα και μαλάκα}.
- Καλύπτουμε με πλαστική μεμβράνη γιατί σκληραίνει η επιφάνεια αν μείνει εκτεθειμένη. Αφήνουμε σε θερμοκρασία δωματίου για 3 ώρες. Αφού συμπληρωθούν οι ώρες αναμονής {και δεν έχουμε τσακίσει όλες τις ακρούλες}, ξεκολλάμε προσεκτικά από το πάτο του σκεύους μας και αναποδογυρίζουμε σε πασπαλισμένη με άχνη λαδόκολλα.
- Το τελικό στάδιο, αυτό της κοπής νομίζω πως είναι το πιο tricky γιατί το υλικό κολλάει πολύ. Αυτό που έκανα είναι να βουτυρώσω ελαφρά την επιφάνεια ενός κόφτη πίτσας και να τη πασπαλίζω κάθε τόσο με άχνη. Μπορούμε να δώσουμε στα κομμάτια που θα κόψουμε ότι σχήμα θέλουμε {μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και κουπ-πατ}. Βουτάμε κάθε κομματάκι στην άχνη και είναι έτοιμα για φάγωμα. Διατηρούνται αρκετό καιρό είτε σε σακούλα τροφίμων είτε σε πλαστικό δοχείο.
Όπως παρουσιάστηκε στο περιοδικό ΄Στείλε τη Συνταγή σου'!!
Καλημέρα Στέλλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό εχθές που είδα τα marshmallows εντυπωσιάστηκα για το πόσο απλά γίνονται.
Συνήθως αγοράζω, όταν θέλω να τα χρησιμοποιήσω σε κάποια συνταγή, και ενώ τα θέλω λευκά όλο πάνω σε ροζουλιά πέφτω...Τώρα θα ξέρω πως θα βρω άκρη μ΄αυτά.
Ευχαριστώ για τη συνταγή.
Ζ.
Είδες Ζ.πόσο εύκολα είναι; Απλά και νόστιμα. Εδώ στην επαρχία δυστυχώς ούτε καν τα ροζουλιά marshmallows βρίσκουμε οπότε άρχισα να τα φτιάχνω μόνη μου. Φιλιά.
ΔιαγραφήΑχ ωραία συνταγούλαααα
ΑπάντησηΔιαγραφή