2ος Χρόνος + Παντεσπάνι για Τούρτα με Ζαχαρόπαστα

Δεύτερος χρόνος για τα Κουζινομπερδέματά μου!
Έφτιαξα αυτήν την τουρτίτσα για να τρατάρω όοοολους εσάς από ένα κομματάκι και να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνετε και με επισκέπτεστε αυτά τα δυο χρόνια, φτιάχνετε τις συνταγές μου, γράφετε ή μου λέτε οι ίδιοι τα σχόλιά σας, άλλοτε θετικά άλλοτε όχι τόσο {μου αρέσουν οι παρατηρήσεις..διορθώνομαι χωρίς ίχνος ειρωνείας} πάντα όμως καλοπροαίρετα!

Την τούρτα αυτήν την έφτιαξα με πολλή αγάπη, όπως άλλωστε και όλες τις τούρτες μου. Χρησιμοποίησα για πρώτη φορά μια τεχνική με royal icing-το royal icing είναι ένα είδος πολύ σφιχτής μαρέγκας. 'Ζωγράφισα' γραμμές πάνω στη ζαχαρόπαστα και τις μετέτρεψα σε λουλούδια. Νομίζω πως το αποτέλεσμα είναι αρκετά καλό.

Η τούρτα ήταν πολύ νόστιμη και θα σας δώσω τη συνταγή για το παντεσπάνι, του οποίου η εκτέλεση ξεφεύγει από τα συνηθισμένα. Η γέμιση είναι σαντιγύ και μαρμελάδα από φραγκοστάφυλο.
  
Για το παντεσπάνι:

                 Υλικά {συνταγή αρκετά προσαρμοσμένη από εδώ}

• 120 ml {1/2 κούπα} γάλα
• 2 ασπράδια αβγών
• 1 αβγό ολόκληρο
• 2 βανίλιες
• 142 γρ. αλεύρι ζαχαροπλαστικής 2 φορές κοσκινισμένο
• 150 γρ. ζάχαρη
• 1 1/4 κ.γ. μπέικιν
• 1/2  κ.γ. αλάτι
• 57 γρ. βούτυρο
• 2 κ.σ. σπορέλαιο

            Εκτέλεση

1. Συγκεντρώνουμε τα υλικά μας και τα αφήνουμε να έρθουν σε θερμοκρασία δωματίου. Λαδώνουμε, αλευρώνουμε και στρώνουμε με λαδόκολλα τον πάτο από ένα ταψάκι 15 cm. Προθερμαίνουμε τον φούρνο μας στους 180c.
2. Σε μικρό μπολάκι χτυπάμε ελαφρά τα 2 ασπράδια, το ολόκληρο αβγό και προσθέτουμε το γάλα.
3. Στον κάδο του μίξερ βάζουμε το αλεύρι, τη ζάχαρη, το μπέικιν, το αλάτι και τις βανίλιες και ανακατεύουμε με το αναδευτήρι σε χαμηλή ταχύτητα για 30''.
4. Κατόπιν προσθέτουμε το βούτυρο και το σπορέλαιο και χτυπάμε για άλλο 1' σε μέτρια ταχύτητα τώρα. Η εικόνα που θα έχει το μείγμα μας θα είναι σαν αυτή που έχει η ζύμη τάρτας όταν προσθέτουμε στο αλεύρι το βούτυρο, δηλαδή θα είναι θρυμματιστή και αμμώδη.
5. Και τέλος σε 3 δόσεις και σε μεγάλη ταχύτητα προσθέτουμε και χτυπάμε το μείγμα των αβγών για 1 1/2 λεπτό.
6. Χύνουμε το υλικό στο ταψάκι μας και καλύπτουμε περιφερειακά το ταψί με τη βρεγμένη πετσέτα μας για ένα όμορφα οριζοντιωμένο αποτέλεσμα {δες Σοκολατίνα ν3}.
7. Ψήνουμε για 30' με 35' ή όταν μια καθαρή οδοντογλυφίδα βγει καθαρή αφού τρυπήσουμε με αυτή το γλυκό μας {μετά όμως από τα πρώτα 20' λεπτά ψησίματος κάνουμε οποιαδήποτε δοκιμή ανοίγοντας τον φούρνο}.                                                                                    Προσωπικά εμπιστεύομαι τη μύτη μου. Σχεδόν ποτέ δεν κρατάω ώρα {και να την κρατήσω, μετά ξεχνιέμαι}. Είχα διαβάσει κάπου, πρέπει να ήταν tip της κ.The Cake Bible, πως ένα γλυκό είναι σχεδόν έτοιμο από τη στιγμή που αρχίζει να διαχέεται η ευωδιά του στο χώρο. Οπότε αυτό είναι το 'καμπανάκι' για μένα. 
8. Βγάζουμε από τον φούρνο και αφήνουμε για 10' πάνω σε σχάρα πριν αφαιρέσουμε το γλυκό μας από το ταψάκι.

                        Καλές δημιουργίες

               

Κολοκυθάκια γεμιστά με κιμά και ρυζάκι

Πάει κι αυτός ο Σεπτέμβρης.. καλώς μας ήρθες Οκτώβρη!
Κουτσομπήκαμε στη σχολική ρουτίνα, τα παιδιά στο γνώριμο πλέον 'περιβάλλον' του δημοτικού {Δ΄ Τάξη εφέτος, μεγάλωσαν τα καμάρια μου} με τη μαμά να ακολουθεί μεταξύ σπιτιού, παιδιών, μαθημάτων και άλλων.. δραστηριοτήτων {τρεχάτε ποδαράκια μου!!}.
Δεν παραπονιέμαι! Άλλοι {ονόματα δεν λέμε, βλέπε Χρήστος} δεν ξεκουράστηκαν το καλοκαίρι όπως θα έπρεπε και τους άξιζε, αλλά αυτά έχει η ζωή!!
Ένα φαγάκι που του αρέσει πολύ {του Χρήστου} είναι το συγκεκριμένο και το ευχαριστιέται κάθε φορά που το τρώει. Μας αρέσει οικογενειακώς εδώ που τα λέμε, εκτός ίσως της Ειρήνης που αφαιρεί το νόστιμο κολοκυθοπερίβλημα και τρώει μόνο τον κιμά με το ρυζάκι. Κόρη μου, όμορφη!

           Υλικά

• 7 μέτρια κολοκυθάκια για γέμισμα 

           για τη γέμιση

• 300γρ. ανάμεικτο κιμά
• 1 φλυτζανάκι του καφέ ρύζι νυχάκι πλυμένο
• 1 φ.κ. ελαιόλαδο
• 1 μέτριο ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
• 1 κ.σ. άνηθο {εγώ τον ψιλοκόβω και τον καταψύχω}
• 3 κ.σ. μαϊντανό            -//-
• αλάτι, πιπέρι 
• 1/2 ποτήρι νερό ζεστό

           για την κατσαρόλα

• βραστό νερό
• 1 κύβο κότας
• 2 κ.σ. φυτίνη
• 2 κ.σ. κούπας ελαιόλαδο

          για το αβγολέμονο

• 1/2 λεμόνι
• 1 κρόκο αβγού
• ζουμάκι από το φαγητό

         
           Εκτέλεση

1. Εγώ είχα 2 μεγάλα κολοκυθάκια, τα οποία έκοψα στη μέση και 3 μέτρια. Τα έπλυνα, τα έξυσα επιφανειακά  και αφαίρεσα την ψίχα με το ειδικό εργαλείο {δεν πετάμε την ψίχα, κρατάμε για κολοκυθοκεφτέδες}. Γίνεται και με το κουταλάκι αλλά είναι πιο δύσκολο και πολλές φορές σπάει το κολοκυθάκι. Τα έβαλα στην κατσαρόλα μου και βεβαιώθηκα ότι χωράνε, ούτε το ένα πάνω στο άλλο αλλά ούτε και σκορποχώρι.
2. Σε ένα γυάλινο μπολ έβαλα τον κιμά και τα υπόλοιπα υλικά της γέμισης εκτός από το νερό το οποίο πρόσθεσα σιγά σιγά. Μη σας φανεί πολύ. Το παίρνει όλο. Στο τέλος πρέπει να έχουμε περίπου 2πλάσια ποσότητα γέμισης σε σχέση με τον κιμά μόνο, δηλαδή αν ήταν 300γρ. ο κιμάς θα έχω 600γρ. έτοιμης γέμισης. Ζυμώνω καλά.
3. Γεμίζω τα κολοκυθάκια κατά το 2/3, τα βάζω στην κατσαρόλα μου και τα περιχύνω με το βραστό νερό. Προσθέτω τον κύβο, τη φυτίνη και το λαδάκι. Βάζω την κατσαρόλα στο μάτι σε δυνατή φωτιά και μόλις πάρει βράση χαμηλώνω στο 5, σκεπάζω και σιγοβράζω για 30' με 35'. Στα μισά της ώρας αναποδογυρίζω πολύ προσεκτικά και τα ραντίζω με πιπεράκι.
4. Δοκιμάζω λίγο από τη γέμιση, κυρίως αν είναι έτοιμο το ρυζάκι, τρυπάω απαλά τη σάρκα του κολοκυθιού, αν είναι μαλακή και αποσύρω. 
5. Αφήνω να χλιαρίνει το φαγητό πριν αβγοκόψω. Στον χυμό του λεμονιού χτυπάω απαλά τον κρόκο και σιγά σιγά προσθέτω ζουμί ανακατεύοντας συνεχώς. Περιχύνω και στριφογυρίζω την κατσαρόλα να πάει παντού το αβγολέμονο. Δεν ανακατεύω. Και είναι έτοιμο και λαχταριστό.

                 Καλή μας όρεξη και καλό μήνα

Σάλτσα Μελιτζάνας

Είπα να δείξω της μαμάς μου ότι φτιάχνω κι εγώ σάλτσες!!! Η καλή μου, κάθε χρόνο μας φτιάχνει την κλασική σάλτσα ντομάτας-με ντομάτες από τον μπαξέ του μπαμπά- και κάθε χρόνο της υπόσχομαι πως θα είμαι δίπλα της να τη βοηθήσω! Μαμά μου, ειλικρινά του χρόνου..
Τη μελιτζάνα τη λατρεύω. Μέχρι και πίτσα με μελιτζάνα φτιάχνω {και την τρώω μόνη μου}. Αυτή η σάλτσα είναι υπέροχη για μένα. Και δεν είναι τόσο έντονη η γεύση της μελιτζάνας για να μου την απαρνηθούν τα καμάρια μου.
Ειρήνη:  Μια φορά επιτέλους, να μας φτιάξεις μια κανονική σάλτσα... !!

        Υλικά

• 2 μέτριες μελιτζάνες {500 γρ.}
• 2 κιλά ώριμες ντομάτες
• 3 σκελίδες σκόρδο
• 1 μέτριο κρεμμύδι
• 2/3 της κούπας ελαιόλαδο
• 1 1/2 κ.σ. αλάτι
• 1/4 κ.γ. ζάχαρη
• 1/4 κ.γ. ρίγανη
• πιπέρι  

•  λάδι για το τηγάνισμα της μελιτζάνας

        Εκτέλεση

1. Πλένουμε και κόβουμε τις μελιτζάνες σε χοντρά κομμάτια. Τις τηγανίζουμε μέχρι να χρυσίσουν ελαφρά. Δεν πειράζει αν 'κρατάνε' λίγο στο δόντι, θα βράσουν μαζί με τις ντομάτες. Τοποθετούμε σε πιάτο με απορροφητικό χαρτί. Δεν αλατίζουμε.
2. Πλένουμε τις ντομάτες και τις περνάμε από τον ρεντέ ή το μούλτι. 
3. Βάζουμε σε βαθιά κατσαρόλα και προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά.
4. Βράζουμε αρχικά σε έντονη φωτιά για 10' χωρίς καπάκι. Έπειτα χαμηλώνουμε στο 4 {διαβάθμιση μέχρι το 9}, σκεπάζουμε και σιγοβράζουμε για περίπου 3 τέταρτα της ώρας. Ανακατεύουμε περιστασιακά.
5. Είναι έτοιμη η σάλτσα όταν αρχίσουν χοντρές φουσκάλες να σχηματίζονται στη επιφάνεια. 
6. Αποσύρουμε από τη φωτιά και με το μούλτι χειρός πολτοποιούμε τη σάλτσα μέσα στην κατσαρόλα. Εναλλακτικά, τη διαδικασία αυτή την κάνουμε και με το κανονικό μούλτι.
7. Αν θεωρούμε πως η σάλτσα μας είναι λίγο νερουλή, ξαναβάζουμε την κατσαρόλα στο μάτι χωρίς το καπάκι και σε δυνατή φωτιά αφήνουμε να εξατμιστεί το επιπλέον υγρό. Χρειάζεται προσοχή όμως μη κολλήσει.
8. Αποθηκεύουμε σε βαζάκια ή σε σακούλες στην κατάψυξη. 

             Καλή μας όρεξη 

Φανουρόπιτα

Παραμονή Αγίου Φανουρίου σήμερα. Ενός Αγίου με πολύ ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Εύχομαι λοιπόν ο Άγιος Φανούριος να 'φανερώσει' στην ψυχή του καθενός μας αυτό που ποθεί και επιθυμεί. Βοήθειά μας!

       Υλικά

• 1 κούπα σπορέλαιο {210γρ.}
• 2 κούπες ζάχαρη {440γρ.}
• 2 κούπες πορτοκαλάδα με ανθρακικό {460γρ.}
• 5 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις {700γρ.}
• 1 κούπα ξανθή σταφίδα {120γρ.}
• 1 κούπα χοντροκομμένα καρύδια {110γρ.}
• 1 μπέικιν {20γρ.}
• 1 κ.σ. φουσκωτό κανέλα
• 1 κ.γ. γαρίφαλο  
• άχνη ζάχαρη για πασπάλισμα

      Εκτέλεση

1. Άναψα τον φούρνο στους 180c, στην προθέρμανση. Λάδωσα το ταψί μου, των 34cm και συγκέντρωσα τα υλικά μου.
2. Χρησιμοποίησα δυο σχετικά ευρύχωρες λεκάνες. Στην πρώτη έβαλα το σπορέλαιο, τη ζάχαρη και την πορτοκαλάδα. Ανακάτεψα με έναν αβγοδάρτη {δεν χρειάζεται μίξερ} και έβαλα στην άκρη.
3. Στη δεύτερη έβαλα το αλεύρι, το μπέικιν, την κανέλα, το γαρίφαλο, τη σταφίδα και τα καρύδια. Ανακάτεψα με μια σπάτουλα και τα πρόσθεσα στην πρώτη λεκάνη με τα ρευστά υλικά.
4. Ανακάτεψα ίσα να ενσωματωθούν όλα τα υλικά μεταξύ τους και τα έχυσα στο ταψί μου. Ίσιωσα την επιφάνεια και φούρνισα.
5. Έψησα για 45'-50' σε πάνω κάτω αντίσταση και άφησα να κρυώσει.
6. Έκοψα σε μερίδες και πασπάλισα με άχνη ζάχαρη.

            Καλή μας όρεξη



Θα ήθελα εδώ να σας πω για τις δυο πολυ ωραίες κυρίες που είχα την χαρά να γνωρίσω από κοντά φέτος το καλοκαίρι.

Μιλάω για την κυρία Πηνελόπη Κ, κάτα κόσμον Άρωμα Βανίλιας! Μου επέτρεψε να εμφανίσω αυτήν της τη φωτογραφία, επιβεβαιώνοντας έτσι και την φήμη της.  Αυτή της φαγανής κοπέλας!

Η Πηνελόπη είναι όπως ακριβώς τη διαβάζεται στο blog της.
Αξιαγάπητη, γλυκομίλητη, φιλική. Ηταν σαν να γνωριζόματαν από χρόνια.


Σας περιμένουμε και του χρόνου!!

Και η δεύτερη κυρία είναι η πολύ ταλαντούχα Ρίτα Εμμανουλίδου.

Η φωτογραφία αυτή είναι από τα γενέθλια του μικρού της Ιάσονα και τη βλέπεται να φοράει στο κεφάλι δυο από τις υπέροχες δημιουργίες της αλλά και να κρατάει στα χέρια της μια δική μου δημιουργία, την τούρτα του Ιάσονα!





Με το καλό να ξανανταμώσουμε κυρίες μου!

Ελλάδα

Βλέποντας, ακούγοντας και ζώντας όλα αυτά που διαδραματίζονται στη χώρα μου δεν μπορώ και δεν θέλω άλλο να μένω αμέτοχη. Το δυστύχημα είναι πως δεν γνωρίζω πως μπορώ να διαμαρτυρηθώ {εντάξει.. ξέρω.. άλλος θα πει κάνε εκείνο και άλλος κάνε τάλλο και άλλος κάνε το παράλλο...}.
Θέλω όμως να ακουστεί η φωνή μου, θέλω να ακουστεί η αντίθεσή μου και η αγανάκτησή μου. Θέλω να γίνει αντιληπτό πως δεν είμαι απλώς είναι νούμερο στο δημογραφικό μας χάρτη. Θέλω να πάψουν να με θεωρούν άβουλη. Θέλω εγώ η ίδια να πάψω να με θεωρώ άβουλη. Θέλω ένα μέλλον για τα παιδιά μου, για μένα αλλά και για σένα. Θέλω να συνεχίσω να ονειρεύομαι {φυσικά και δεν έχω πάψει ποτέ να ονειρεύομαι όσο δύσκολες και αν είναι οι καταστάσεις} και να κάνω όνειρα τρανά. Θέλω και μου αρέσει να παλεύω, ο αγώνας μου όμως να μην είναι μάταιος. Θέλω αυτή η Ελλάδα με τη μια χούφτα ανθρώπους της {γιατί τόσοι είμαστε} να αναθεωρήσει και να ρισκάρει επιτέλους για το Γενικό Καλό.
Μη με παρεξηγήσετε. Αυτά και πολλά άλλα είναι τα θέλω μου. Όχι τα δικά σας. Εγώ απλά είμαι η Στέλλα, η μητέρα του Ζήση και της Ειρήνης και σύζυγος του Χρήστου, οι σπουδαιότερες ιδιότητές μου. Είμαι οπαδός, το παραδέχομαι, και χρειάζομαι έναν ή μια ηγέτη που θα με κάνει να πιστέψω σε αυτόν-ή, θα με εμπνεύσει, θα είναι ειλικρινής και θα έχει ακόμα περισσότερα θέλω. Άραγε υπάρχουν ακόμα τέτοιοι άνθρωποι;;  Μήπως ονειροβατώ; Ίσως..

Επειδή είναι μια μαγειρική σελίδα δεν μπορούσα παρά να φτιάξω κάτι σχετικό με την ανάρτηση αυτή. Ζητώ συγνώμη κιόλας σε όσους περίμεναν να δουν κάποια συνταγή.
Η Τούρτα 'ΕΛΛΑΔΑ που Ματώνει' νομίζω πως αντικατοπτρίζει τον συναισθηματικό μου φόρτο και την αγωνία μου.
Δεν θέλω πλέον να εύχομαι μόνο..

Σημαία
Της πατρίδας η σημαία
έχει χρώμα γαλανό
και στη μέση χαραγμένο
έναν κάτασπρο σταυρό.

Κυματίζει με καμάρι
Δεν φοβάται τον εχθρό
σαν τη θάλασσα είναι γαλάζια
και λευκή σαν τον αφρό.

              Μια Περήφανη Ελληνίδα