Κιμαδόπιτα

   Την πίτα αυτή, την φτιάχνω μόνο την Πρωτοχρονιά. Ειλικρινά!!! Μου αρέσει η ιδέα ενός φαγητού που θα φτιαχτεί μόνο για εκείνη την ημέρα, θα το λαχταράμε όλη τη χρονιά και όταν θα μας το σερβίρουν θα το ευχαριστιόμαστε τόσο.. σαν να μην το έχουμε ξαναφάει!! Αυτή λοιπόν είναι είναι η δική μου παραδοσιακή, Πρωτοχρονιάτικη συνταγή! Και του χρόνου!

           Υλικά
         για το σπιτικό φύλλο εδώ
    
         για τη γέμιση {ταψάκι 34 cm}

• 400 γρ. ανάμεικτο {μοσχάρι και χοιρινό} κιμά
• 2 μεγάλα κρεμμύδια
• 2 αβγά 
• 1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο
• 1/2 φλιτζάνι νερό
• αλάτι και πιπέρι

         Εκτέλεση

1. Σπιτικό φύλλο. Στη συνταγή της Τυρόπιτας με Παραδοσιακό Φύλλο περιγράφω αναλυτικά τον τρόπο προετοιμασίας και ανοίγματος του φύλλου. Εδώ το μόνο που έκανα ήταν να ελαττώσω τη δόση γιατί έφτιαξα την κιμαδόπιτα σε μικρότερο ταψί.
2. Γέμιση. Ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια μας, τα βάζουμε σε βαθύ τηγάνι μαζί με το νερό και σε μέτρια φωτιά αχνίζουμε μέχρι να σωθεί το νερό {γίνεται πολύ πιο ελαφρύ το φαγητό μας έτσι}. 
3. Προσθέτουμε το λάδι και τσιγαρίζουμε τα κρεμμυδάκια μας για 2' με 3', πάλι όμως σε μέτρια φωτιά {εγώ βάζω το μάτι ανάμεσα στο 7 και 8 με ανώτερη διαβάθμιση το 9}. 
4. Έπειτα βάζουμε στο τηγάνι μας τον κιμά και τον θρυμματίζουμε με την κουτάλα μας. Σοτάρουμε μέχρι να γίνει καφέ και πάψει να έχει ροζ χρώμα. Δεν αφήνουμε τον κιμά να στεγνώσει.
5. Αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε τον κιμά να χλιαρίνει πριν προσθέσουμε τα αβγά μας. Αλατοπιπερώνουμε και είναι έτοιμη η γέμισή μας. Η πίτα αυτή επίσης μπορεί να ετοιμαστεί από πριν και να καταψυχθεί. Μην ξεχάσετε το φλουρί!!

                  Καλή μας όρεξη.

                         Θα ήθελα να ευχηθώ Καλή Χρονιά σε όλους!!!

Σπιτικό Ψωμί

  Δεν μπορώ να το εξηγήσω! Ειλικρινά! Κάτι που αρχίζει με πολλή αγάπη και φροντίδα να αφήνεται.. έτσι.. απλά.. Ποιόν να κατηγορήσω;; Τον ανάδρομο Ερμή, τον Κρόνο που με εγκατέλειψε ή το Δία που κάνει εξάγωνο με την Αφροδίτη μου { Ήρα τρέξε!!};;; Γιατί προφανώς, κάποια άλλη δύναμη πρέπει να φταίει που έχω αφεθεί έτσι και όχι εγώ η ίδια {είμαι άτομο που αναλαμβάνει στο έπακρο τις ευθύνες του, μη νομίζεις!}!!! Μάλλον κάτι ολοκλήρωσε τον κύκλο του έστω και μικρό! Ή πάλι όχι! Θα δείξει. Ουφ!!! Πονοκεφάλιασα με τις τόσo βαθυστόχαστες σκέψεις μου. Πάω να φουρνίσω τα ψωμάκια μου!

        Υλικά {για 4  μέτριες φραντζόλες}

• 2 κούπες νερό, χλιαρό προς το ζεστό
• 2 κ.σ. ζάχαρη
• 2  κ.γ. αλάτι
• 2 κ.γ. ελαιόλαδο
• 2 φακελάκια ξερή μαγιά
• 2 1/2 κούπες κοσκινισμένο αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 2 1/2 κούπες κοσκινισμένο αλεύρι σκληρό  {ίσως χρειαστεί και λίγο παραπάνω, πάνω κάτω 1/2 κούπα ακόμη}

   
       Εκτέλεση

Σε μια μεγάλη λεκάνη  βάζουμε το χλιαρό νερό και ανακατεύουμε τη ζάχαρη, το αλάτι, το ελαιόλαδο και τη μαγιά.  Παρένθεση{}! Εναλλακτικά μπορούμε να διαλύσουμε στο χλιαρό νερό τη ζάχαρη με τη μαγιά {σε μικρό όμως μπολάκι}, να αφήσουμε τη μαγιά να δραστηριοποιηθεί {όπως έχω αναφέρει και στη ζύμη για πίτσα} , να αφρίσει δηλαδή για 5', τη μεταφέρουμε μετά σε μεγάλο μπολ για το ζύμωμα όπου και θα προσθέσουμε κούπα κούπα τα άλευρά μας, μέσα στα οποία έχουμε βάλει και το αλατάκι . Το ελαιόλαδο θα το ραντίσουμε πάνω στη φουσκωμένη μαγιά πριν την προσθέσουμε στα άλευρα. Προσωπικά προτιμώ την πρώτη μέθοδο, όλα μέσα, όχι για κανένα άλλο λόγο παρά μόνο γιατί είμαι μιας πρώτης τάξεως τεμπέλα!

Είμαστε λοιπόν στη φάση προσθήκης των αλεύρων. Βάζουμε κούπα κούπα τα άλευρα και μετά από κάθε προσθήκη ζυμώνουμε καλά. Αφού προσθέσουμε τα αλεύρια μας, μεταφέρουμε τη ζύμη στο πλαστήρι μας ή στον πάγκο εργασίας μας ή στο τραπέζι μας και εκεί αρχίζει το πραγματικό ζύμωμα. Ζυμώνοντας, βλέπουμε  και αισθανόμαστε στα χέρια μας αν χρειάζεται το ζυμαράκι μας το επιπλέον αλεύρι. Συνήθως το χρειάζεται. Αν κολλάει πολύ στα χέρια μας προσθέτουμε λίγο λίγο το αλεύρι. Ρίχνουμε δηλαδή από λίγο κάθε φορά και ζυμώνουμε μέχρι να πάρουμε μια ζύμη, μη γελάσετε, που μας δίνει την αίσθηση χειραψίας με άτομο που έχει υγρά χέρια! Αυτή την αίσθηση θέλουμε όταν πλέον έχουμε τελειώσει με το ζυμάρι μας αλλά και η επιφάνειά του πρέπει να είναι λεία και χωρίς ασυνέχειες. Υπολογίζουμε γύρω στο 10λεπτο αρκετά έντονο ζύμωμα, οπότε προετοιμαστείτε!

Όταν πλέον τελειώσουμε το ζύμωμα, μεταφέρουμε το ζυμαράκι μας στην αρχική μας λεκάνη, αφού την έχουμε σκουπίσει εσωτερικά με ένα στεγνό πανάκι, σκεπάζουμε τη λεκάνη μας με μια πλαστική σακούλα {καθαρή}, ρίχνουμε από πάνω ένα τραπεζομάντηλο {καθαρό} τοποθετούμε σε ζεστό σημείο - μπορούμε να τη βάλουμε στο φούρνο μας έχοντας τον σε μια θερμοκρασία 20c με 30c- και αφήνουμε να φουσκώσει για 1 1/2  ώρα.

Το ζυμάρι μας θα το αφήσουμε να κάνει τη δουλειά του απερίσπαστο όλη αυτή την ώρα χωρίς να το ενοχλήσουμε καθόλου. Όση ώρα περιμένουμε, προετοιμάζουμε το ταψάκι μας. Το στρώνουμε δηλαδή με λαδόκολλα και περνάμε με ένα χαρτάκι ελαφρά ποτισμένο με ελαιόλαδο. Εγώ χρησιμοποιώ ένα παραλληλόγραμμο ταψάκι διαστάσεων 32x25. Αφού συμπληρωθεί λοιπόν η ώρα, βγάζουμε από το φούρνο ή από όπου τελοσπάντων το έχουμε βάλει για να φουσκώσει και ΄ρίχνουμε΄ το ζυμάρι δίνοντάς του ελαφριές 'μπουνίτσες'. Το βάζουμε ξανά στο πλαστήρι μας, δεν το ζυμώνουμε όμως, το χωρίζουμε στα τέσσερα, {μπορούμε αν θέλουμε να ζυγίσουμε την αρχική ζύμη, να τη διαιρέσουμε στα τέσσερα και να πάρουμε έτσι ισόπαχα και ισόποσα καρβελάκια} ρίχνουμε αλευράκι στο πλαστήρι και δίνουμε στο ζυμαράκι μας σχήμα κυλινρδικό, διπλώνοντάς το προς τα μέσα. 

 Τοποθετούμε τα σχηματισμένα ψωμάκια μας στο ταψί με κάποια απόσταση μεταξύ τους. Αφήνουμε να φουσκώσουν για άλλα 30' και έτοιμα για φούρνισμα αφού πρώτα όμως βάλουμε πολύ απαλά, λίγο αλευράκι στην επιφάνειά τους.

 Φουρνίζουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 190c για 30' με 40' ή μέχρι να χρυσίσει η επιφάνεια και φυσικά να μοσχομυρίσει φρέσκο ψημένο σπιτικό ψωμάκι το σπίτι μας!! Πριν τα βγάλουμε από το φούρνο έχουμε ετοιμάσει ένα τραπεζομάντηλο ανοιγμένο στη μέση για να βάλουμε τα ψωμιά μας, από πάνω απλώνουμε ένα φύλλο λαδόκολλας και όταν είναι έτοιμα, τα βάζουμε στη λαδόκολλα, τοποθετούμε άλλο φύλλο λαδόκολλας από πάνω τους και έπειτα τα σκεπάζουμε με το τραπεζομάντηλο για να απορροφήσουν την υγρασία τους και να γίνουν μαλακά και αφράτα μέσα και τραγανά από έξω. Όταν χλιαρίνουν, τα χωρίζουμε προσεκτικά μεταξύ τους. Όταν πλέον κρυώσουν τα βάζουμε σε ατομικές σακούλες και είτε καταναλώνονται άμεσα είτε τα βάζουμε στην κατάψυξη.
Αυτό με τις λαδόκολλες είναι μυστικό της μαμάς για να μη μυρίσουν τα φραντζολάκια μας απορρυπαντικό ή μαλακτικό!!

 

                  Καλή μας όρεξη.

Η συνταγή μου όπως παρουσιάστηκε στο περιοδικό 'Στείλε τη Συνταγή σου'.

1ος Χρόνος

  Έναν χρόνο συμπλήρωσε αυτή η μικρή, μικρή κουκίδα για μπλογκ, στον άπειρο του απείρου ιντερνετικό κόσμο!!! Για να πω την αλήθεια μου, αυτό το παράθυρο στον 'έξω' κόσμο το άνοιξα περισσότερο για τις Τούρτες μου. Ήθελα κάπου να φαίνονται!! Αλλά επειδή δεν μπορούσα να 'κρατήσω' ένα μπλόγκ μόνο με τούρτες είπα 'δεν κάνεις ένα μαγειρικό μπλόγκ όπως τόσοι άλλοι';; Και να' μαι. Συγκλονιστική ιστορία, έτσι;; Και πρωτότυπη. Τέλος πάντων.
 Θα έχετε διαπιστώσει πως δεν έχω υπάρξει και η πιο επιμελής μπλόγκερ. Από ένα σημείο και μετά είχε γίνει πολύ αγχωτική για μένα η κάθε ανάρτηση, ειδικά η λήψη φωτογραφιών. Δεν το κατέχω, το χέρι μου δεν.. ούτε και η οπτική μου, τα δυο αριστερά μου μάτια μήπως; τι να πω!! Μετέφερα και τα άγχος μου στα παιδιά ' μη φάτε ακόμη, δεν θα ακουμπήσετε το γλυκό, με ζαλίσατε ούτε μια σωστή ανάρτηση δεν μπορώ να γράψω, τέρατα!!!' Τέτοια. Οπότε είπα 'Στέλλα, όποτε μπορείς πουλάκι μου'. Αλλά και αυτό πάλι να σε τρώει, το όποτε μπορείς;;!!! Γιατί μου φαίνεται πως σχεδόν ποτέ δεν μπορώ!! Και έχω φτιάξει κατά καιρούς πιάτα ζηλευτά ;))). Αχχ!
Για να εξιλεωθώ στα μάτια σας λοιπόν, σας κερνάω από την τουρτίτσα που έφτιαξα για να γιορτάσω τα 'γενέθλια' της γωνίτσας αυτής. Περιττό να πω πως τρελαίνομαι για γενέθλια!! Σας τη στόλισα με πλουμέριες από ζαχαρόπαστα. Είναι φτιαγμένη με περισσή αγάπη για όλους εσάς που διαθέσατε τον πολύτιμο χρόνο σας να με επισκεφτείτε, να διαβάσετε τις αράδες μου και να δοκιμάσετε τις συνταγές μου!!
 Ευχαριστώ όλους και όλες εσάς που έχετε επισκεφτεί της Στέλλας τα Κουζινομπερδέματα, έχετε αφήσει τα όμορφα σχόλιά σας και έχετε γίνει μέλη της. Εύχομαι να έχετε βρει εδώ κάτι που έχει κάνει τη ζωή σας στην κουζίνα έστω και λίγο ευκολότερη και νοστιμότερη. Σας ευχαριστώ από καρδιάς. Με πολλή αγάπη!!!
Μη φοβάστε δεν είναι αποχαιρετιστήριο γράμμα, δεν θα απαλλαγείτε από μένα τόσο εύκολα!! 

Κανόνικα ο 1ος χρόνος είναι την Κυριακη αλλά επειδή θα είμαστε απόντες κάνω την ανάρτησή μου από σήμερα, με όλη την κατανόησή σας!

Ατομικές Πιτούλες {Βιένο}

        Άρχισαν τα σχολεία.. ευτυχώς! Μαζί όμως άρχισε και η καθημερινή αναζήτηση και προετοιμασία του κατάλληλου πρωινού κολατσιού. Και λέω κατάλληλου γιατί τα παιδάκια μου προφανώς, έχουν 'εξεζητημένους' γευστικούς κάλυκες και τα μέχρι τώρα κολατσά που τους ετοίμασα δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις τους!! Τις πιτούλες αυτές όμως τις λατρεύουν και τις ευχαριστιούνται πολύ. Είμαι σίγουρη πως θα αρέσουν και σε σας.

           Υλικά
     για το σπιτικό φύλλο εδώ

     για τη γέμιση

• τυρί φέτα τριμμένο

        Εκτέλεση

1.  Σπιτικό φύλλο. Στη συνταγή της Τυρόπιτας με Παραδοσιακό Φύλλο περιγράφω αναλυτικά τον τρόπο προετοιμασίας και ανοίγματος του φύλλου. Εδώ απλά θέλουμε ζυγό αριθμό από τα μπαλάκια που θα φτιάξουμε γιατί θα τα ενώσουμε ανα δυο για να κάνουμε το φύλλο σε καθεμιά από της πίτες. 

              Εδώ έχω 4 μπαλίτσες {πουπτσίνα}. Ανοίγω σε μικρούς δίσκους.

      Ενώνω ανα δυο, βουτωρώντας τη μεταξύ τους επιφάνεια. Χωρίζω τους ενωμένους δίσκους μου με λαδόκολλα.

  
      Αφού ανοίξω όλα τα μπαλάκια μου σε δίσκους και ενώσω ανα δυο με το βουτυράκι μου, βάζω στο ψυγείο. Κατόπιν βγάζω μια δόση τη φορά {τους δυο ενωμένους δίσκους μου} και ανοίγω αρχικά με τον πλάστη.

        
      Μετά παίρνω το φύλλο στα χέρια μου, κάνω τα χέρια μου γροθιά και τραβάω το φύλλο προς τα έξω να ανοίξει με τη βοήθεια των αρθρώσεων {κότσια}. Χρησιμοποιώ και τα δυο χέρια, άσχετα που στις φωτογαφίες φαίνεται μόνο το ένα. Περιμετρικά ανοίγω με τα δάχτυλα με γρήγορες κινήσεις και ανοίγω τραβώντας και γυρίζοντας ταυτόχρονα το φύλλο.

    Καταλήγω να έχω ένα τέτοιο φύλλο. Όσο πιο λεπτό τόσο το καλύτερο. Αν έχει και καμιά τρυπούλα εδώ κι εκεί δεν μας ενοχλεί, φτάνει βέβαια να μην είναι γεμάτο τρύπες ή είναι ολόκληρο μια τρύπα!! Ραντίζουμε με βιτάμ και με το τυράκι μας σε όλη την επιφάνεια.

                                                          
    Με τις άκρες των δαχτύλων μας σπρώχνουμε απαλά προς τα μέσα από τις δυο πλευρές. Τυλίγουμε σε σχήμα σπείρας όχι σφιχτά, βουτυρώνουμε την επιφάνειά της και έτοιμη η πιτούλα μας.

     Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 220c για 20' με 25'. Στα παιδιά μου αρέσουν να είναι ξεροψημένες. Εναλλακτικά μπορούμε να φτιάξουμε μια μεγάλη πίτα αν στο τέλος της πίτας ενώσουν την αρχή της επόμενης και ούτω καθεξής. Προσωπικά όταν φτιάχνω τέτοιες πίτες τρώμε όσες είναι να φάμε και τις υπόλοιπες τις βάζω στην κατάψυξη, άψητες τυλιγμένες σε πλαστική μεμβράνη {τις αμπαλάρω όμως αφού έχουν παγώσει}.

               Καλή μας όρεξη

Ψητές Πιπεριές

  Μάλιστα!! Μετά από σχεδόν τριών μηνών απουσίας σας παρουσιάζω 'Ψητές Πιπεριές'. Είναι της εποχής, είναι νόστιμες και πολύ πολύ εύκολες να ετοιμαστούν. Για αυτό άλλωστε και επέλεξα να σας τις παρουσιάσω. Μην κουραστώ πολύ και κοψομεσιαστώ!!

        Υλικά

• πιπεριές κόκκινες ή πράσινες, κέρατο
• λαδόκολλα
• ταψί μεγάλο 

      Εκτέλεση

1. Ανάβουμε το φούρνο στο γκριλ. 
2. Απλώνουμε μια λαδόκολλα στο ταψί μας{ μη χρειαστεί έπειτα να τρίβουμε!}.
3. Πλένουμε καλά τις πιπεριές μας και τις αραδιάζουμε τακτικά στο ταψί μας.
4. Τοποθετούμε το ταψί στο πάνω ράφι του φούρνου μας και ψήνουμε για 10' με 15' από κάθε πλευρά.
5.  Όταν πλέον ψηθούν τις ρίχνουμε σε μια πλαστική σακκούλα, τις αφήνουμε να 'ιδρώσουν' και να κρυώσουν καλά.  Αν θέλουμε τις βάζουμε στο ψυγείο όπως είναι και ασχολούμαστε μαζί τους όταν έχουμε χρόνο.
6. Στο ξεφλούδισμα τώρα, καλά θα είναι να είμαστε κοντά στη βρύση και να ξεπλένουμε τα χέρια μας συχνά για να μην μεταφέρονται τα σπόρια από τη μια πιπεριά στην άλλη, μη κοιτάτε τις δικές μου τις 'πολύσπορες'. Ξεφλουδίζουμε πρώτα και μετά αφαιρούμε το κοτσάνι και τα σπόρια. 
7. Τοποθετούμε τις έτοιμες καθαρισμένες πιπεριές μας σε δοχείο και τις συντηρούμε στο ψυγείο, αν είναι για άμεση κατανάλωση. Διατηρούνται δε και αρκετό διάστημα στο ψυγείο ή μπορούμε να γεμίσουμε πλαστικά σακουλάκια με την ποσότητα που θέλουμε, να βάλουμε στην κατάψυξη  και έτσι να έχουμε το απόθεμά μας για το χειμώνα.

                Καλή μας όρεξη