Πώς να φτιάξετε ένα soccer cupcake-Μπάλα Ποδοσφαίρου-How to make a Soccer Cupcake

Σήμερα είναι η γιορτή της κόρης μου Ειρήνης!
Έφτιαξα cupcakes για να κεράσει στο σχολείο της! Μπάλα ποδοσφαίρου για τα αγόρια και cupcakes-φιογκάκια για τα κορίτσια {θα σας τα δείξω παρακάτω αυτά}.
Φτιάχνοντας τις μπάλες-κεκάκια λοιπόν, μου φάνηκαν τόσο εύκολες και χαριτωμένες που αποφάσισα να τις μοιραστώ μαζί σας!

Χρειαζόμαστε: ένα κεκάκι καλυμένο με λευκή ζαχαρόπαστα, μαύρη ζαχαρόπαστα, νισεστέ, πλάστη, κοπίδι, οδοντογλυφίδα, πινέλο, νερό και το δείγμα μας με βάση το οποίο θα κόψουμε τη ζαχαρόπαστα στο γνωστό πεντάγωνο σχέδιο που έχει πάνω της η μπάλα {δεν είχα κουπατ σε αυτό το σχέδιο και αυτό που έκανα ήταν να γκουγκλάρω 'μπάλα ποδοσφαίρου', να βρώ αυτήν που ήθελα στο επιθυμητό μέγεθος και με πατιτούρα πάνω στη οθόνη του λαπ τοπ-το έκανα απαλά Χρήστο, αλήθεια!!!-να αντέγραψω το σχέδιο}.

Ανοίγουμε τη μαύρη ζαχαρόπαστα και κόβουμε το πεντάγωνο με το κοπίδι. Κόβουμε τόσα πεντάγωνα όσα είναι τα cupcake μας.

Το τοποθετούμε στο κέντρο του cupacake αφού περάσουμε με πολύ λίγο νερό την περιοχή για να κολλήσει. Στη συνέχεια κόβουμε πέντε κορυφές.
Την κάθε κορυφή την βάζουμε αντίκρυ σε αντίστοιχη κορυφή του πενταγώνου. Πάλι σταθεροποιούμε με ελάχιστο νερό.

  

Τέλος με μια οδοντογλυφίδα ενώνουμε απαλά τις αποστάσεις μεταξύ των αντικριστών κορυφών.

Και είναι έτοιμη η μπάλα μας!

Μου άρεσαν πολύ, τόσο σαν εκτέλεση-δεν με 'παίδεψαν'-όσο και σαν αποτέλεσμα! Ευτυχώς άρεσαν και της Ειρήνης!!

           Καλές Ζαχαροδημιουργίες

Να σας δείξω και αυτά που έφτιαξα για τις συμμαθήτριες της Ειρήνης!
                                   Φιόγκοι και πέρλες παντού!

                                           Σε μωβ-τουρκουάζ

                                             Σε λιλά-μωβ

Όλα μπήκαν σε σακουλάκια και δέθηκαν με όμορφους φιόγκους!
Για την Ειρήνη μου!

Μπισκότα με Καραμέλες Γάλακτος και..Πατατάκια

Όταν έπεσα πάνω σε αυτή τη συνταγή έπρεπε να τη φτιάξω. Και αφού την έφτιαξα, έπρεπε να τη μοιραστώ. Η πρώτη δοκιμή μας άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις και έτσι ακολούθησαν και άλλες..δοκιμές!
Η συνταγή ξανα..εκτελέστηκε στα πλαίσια της έκθεσης 'Οι Γυναίκες Δημιουργούν..' {θα σας δείξω στο τέλος φωτογραφίες από τις τούρτες μου} όπου και πρόσφερα τα νόστιμα αυτά μπισκοτάκια. Άρεσαν αρκετά αν και δεν πίστευαν πως περιέχουν πατατάκια {ορίστε κυρίες μου η συνταγή}!
Οι επόμενες που ακολούθησαν προσφέρθηκαν σαν δωράκι, έτσι είχα κι εγώ τη δικαιολογία να 'τσιμπάω' κανένα μπισκοτάκι χωρίς τις ενοχές ότι έφτιαξα μια ολόκληρη δόση για προσωπική κατανάλωση!

               Υλικά {για 20-24 μπισκοτάκια}

• 120 γρ. βούτυρο
• 1/2 κούπα ζάχαρη λευκή
• 1/2 κούπα ζάχαρη καστανή
• 1 αβγό
• 240 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1/2 κ.γ. μαγειρική σόδα
• 2 βανίλιες
• 85 γρ. ψιλοκομμένες καραμέλες βουτύρου-περίπου 12 με 13 καραμέλες
• 1 κούπα θρυμματισμένα πατατάκια, τα απλά αλατισμένα-50 γρ.

             Εκτέλεση

1. Συγκεντρώνουμε τα υλικά μας και τα φέρνουμε σε θερμοκρασία δωματίου. Προθερμαίνουμε τον φούρνο μας στους 180c. Αναμιγνύουμε το αλεύρι με τις βανίλιες και τη σόδα. Ψιλοκόβουμε τις καραμέλες {δεν βρήκα σταγόνες καραμέλας που ζητούσε η συνταγή και έβαλα καραμέλες βουτύρου}. Στρώνουμε το ανοιχτόχρωμο ταψί του φούρνου με λαδόκολλα.
2. Στον κάδο του μίξερ χτυπάμε σε δυνατή ταχύτητα το βούτυρο για 30'' να γίνει αλοιφή. Προσθέτουμε τις δυο ζάχαρες και χτυπάμε να ενσωματωθούν καλά για 1' περίπου. Σταματάμε το μίξερ και συγκεντρώνουμε από τα πλαϊνά του κάδου το υλικό μας. 
3. Προσθέτουμε το αβγό και χτυπάμε για άλλο 1'. 
4. Σειρά έχουν τα στερεά υλικά τα οποία πλέον ανακατεύουμε και ενσωματώνουμε με τα χέρια μας. 
   
5. Έτοιμη η ζύμη μας.
6. Στο ταψί του φούρνου, το ανοιχτόχρωμο, στρώνουμε λαδόκολλα. Παίρνουμε λίγο μείγμα και το πλάθουμε σε μπαλίτσα, μέγεθος καρυδιού. Τα τοποθετούμε έτσι στρογγυλεμένα στο ταψί μας χωρίς να τα πλατύνομαι. Βάζουμε 12 σε κάθε ταψάκι. 
7. Ψήνουμε για 8' με 10' σε πάνω κάτω αντιστάσεις. Όταν τα βγάλουμε από τον φούρνο θα είναι πολύ μαλακά, δεν τα ξαναβάζουμε όμως στον φούρνο. Τα αφαιρούμε προσεκτικά από το ταψάκι μαζί με τη λαδόκολλα και τα βάζουμε σε μια σχάρα να κρυώσουν τελείως.
8. Διατηρούνται σε αεροστεγές δοχείο.

Παίρνεις το όμορφο και λαχταριστό αυτό μπισκοτάκι στα χέρια! Δαγκώνεις! Δαγκώνεις και απολαμβάνεις! Και από την πρώτη κιόλας δαγκωνιά γίνεται αντιληπτή η γεύση του βουτύρου, η οποία ενισχύεται από την καραμέλα βουτύρου. Αναρωτιέσαι..πού είναι το πατατάκι;; Αφού λοιπόν καταβροχθίσεις με δυο μπουκιές το μπισκοτάκι ακολουθεί μια έκρηξη στο στόμα όπου πλέον αναμιγνύεται η γλυκιά βουτυράτη γεύση με την αλμύρα της πατάτας. Όχι, το πατατάκι δεν παραμένει τραγανό, αν αυτό περιμένεις. Είναι ελαφρά-ελαφρά κρατσανιστό και ενσωματώνεται τόσο φυσικά στη ζύμη με ένα αποτέλεσμα τόσο ανέλπιστα ταιριαστό!      

                    Καλή μας όρεξη!
      {η συνταγή είναι προσαρμοσμένη από εδώ}


                              'Οι Γυναίκες Δημιουργούν..'

Οι φωτογραφίες από τις Τούρτες μου για την εκδήλωση 'Οι Γυναίκες Δημιουργούν..'

                        Τούρτα Κουτί Δώρο-Fondant Cake Box

               Τούρτα ο 'Άγριος Δράκος..γκρρρ'- Dragon Fondant Cake

                                Romantic Fondant Wedding Cake 

                              Και συγκεντρωμένες οι Τούρτες μου!

Πώς να ψήσετε το τέλειο κέικ-παντεσπάνι για μια Τούρτα με Ζαχαρόπαστα {Οδηγός}-How to Bake the Perfect Cake {Guide}

Μην με παρεξηγήσετε! Δεν εννοώ  ότι δεν ξέρετε να ψήσετε ένα κέικ {πόσο δύσκολο να είναι πια;;} απλά αυτό που προορίζουμε να καλύψουμε με ζαχαρόπαστα πρέπει να πληρεί συγκεκριμένες προδιαγραφές {σαν.. εγ χοιρίδιο ακούγομαι!}.
Για μένα το πρώτο βήμα για να έχουμε ένα άρτιο, οπτικά τουλάχιστον, αποτέλεσμα είναι το παντεσπάνι μας να έχει συμμετρικό και ομοιόμορφο σχήμα χωρίς βουναλάκια και προεξοχές. Είναι δύσκολο να διορθωθεί ένα τέτοιο παντεσπάνι, εκτός κι αν μας αρέσουν τα δύσκολα {not}!

Ακολουθεί ένας σε γενικές γραμμές οδηγός για να μπορέσετε να κατευθυνθείτε στο να προετοιμάσετε μόνοι σας ένα παντεσπάνι για να το καλύψετε με ζαχαρόπαστα και να μείνετε ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα!  Κατέγραψα για σας τη σειρά που ακολουθώ εγώ όταν φτιάχνω το κέικ ή το παντεσπάνι για τις Τούρτες μου.

  1. Ταψί:

• Υλικό: αναφορικά με το υλικό, υπάρχει μια κάποια ποικιλία στην αγορά. Προσωπικά μπορώ να μιλήσω για τα αντικολλητικά ταψάκια που χρησιμοποιώ και για τη δεύτερη μεγάλη μου επένδυση, μετά το σταθερό μίξερ, την επαγγελματική σειρά ταψιών από αλουμίνιο που έχω στην κατοχή μου. Τα αντικολλητικά μου ταψάκια τα αγαπώ ιδιαίτερα {δες στην προετοιμασία το λόγο}. Θέλουν όμως προσοχή γιατί η επιφάνειά τους γδέρνεται εύκολα και φεύγει η επίστρωσή τους {όχι όμως αν τα χρησιμοποιείς μόνο για τα γλυκά σου και τα προσέχεις σαν τα μάτια σου!}.   

• Σχήμα: το σχήμα του ταψιού που θα επιλέξουμε είναι καθαρά προσωπική επιλογή. Γνώμη μου όμως ένα στρόγγυλο και ένα τετράγωνο ταψί πρέπει να υπάρχει στη συλλογή μας. Μετά, εάν έχουμε χώρο {γιατί θέλουν και αυτά τη γωνίτσα τους} και την οικονομική δυνατότητα {δεν είναι και φθηνά}, επενδύουμε και σε άλλα σχέδια. Επίσης, στο σχήμα θα πρέπει να προσέξουμε ο πάτος στις άκρες του να μην είναι στρογγυλεμένος αλλά να σχηματίζει ορθή γωνία με τα πλαϊνά τοιχώματα. Δείτε το κέικ στην εικόνα επάνω..φανταστείτε το σε ταψί.

• Μέγεθος: ίσως έχετε αναρωτηθεί, 'μα, τι μέγεθος ταψιού να χρησιμοποιήσω;'. Αυτό εξαρτάται από το σύνολο των ατόμων που θέλουμε να ικανοποιήσουμε. Τα ταψάκια που χρησιμοποιώ εγώ περισσότερο είναι αυτά των 15cm και 20cm {και μετά πάμε στις εσωτερικές στρώσεις που από αυτές πλέον θα καθορίσουμε πιο καλά για πόσα άτομα είναι αρκετό το γλυκό που θα σερβίρουμε}. Γενικά είμαι ικανοποιημένη από τις επιλογές μου, αναφορικά με τα ταψάκια μου..το μόνο ίσως που θα άλλαζα, αν το γνώριζα, είναι το ύψος της σειράς των ταψιών μου να μην ήταν στις 2 in= 5.08 εκ. αλλά στις 3 in=7.63 εκ. Θα προτιμούσα δηλαδή να είχαν μεγαλύτερο βάθος {η επόμενη αγορά μου, ίσως;;}! Και αυτό γιατί όσο μεγαλύτερο τα βάθος, περισσότερο το υλικό για ψήσιμο και δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να ψήνουμε δυο και τρεις φορές. Στην περίπτωση όμως που θα έχουμε ένα ψηλό παντεσπάνι θα πρέπει να εξοικειωθούμε και με την κοπή του. 

• Προετοιμασία: τα ταψάκια μας θέλουν και την ανάλογη προετοιμασία. Δεν θέλουμε να βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να έχει μείνει το μισό γλυκό μας κολλημένο στον πάτο ή τα τοιχώματα του ταψιού όταν το ξεφορμάρουμε, έτσι;;! Τα αντικολλητικά ταψιά θέλουν απλώς ένα 'πέρασμα' με λίγο σπορέλαιο και φυσικά ο πάτος να είναι καλυμμένος με λαδόκολλα. Για τα ταψιά αλουμινίου χρειάζεται καλό βουτύρωμα όλου του εσωτερικού και μετά αλεύρωμα. Δηλαδή ρίχνουμε 1-2 κ.σ. αλεύρι πάνω στη βουτυρωμένη επιφάνεια, στριφογυρίζουμε να  πάει παντού και αφαιρούμε την περίσσεια χτυπώντας απαλά με το χέρι μας περιμετρικά. Και φυσικά στρώνουμε και εδώ λαδόκολλα.

  2. Συνταγή:

• Επιλογή: διαλέγουμε τη συνταγή μας. Αν έχουμε ήδη μια αγαπημένη, καλώς. Αν όχι, αυτήν που θα επιλέξουμε να εκτελέσουμε την μελετάμε. Την μελετάμε και την ξαναμελετάμε. Όταν επιλέγω να κάνω μια συνταγή, την πρώτη φορά την εκτελώ κατά γράμμα. Αν μου αρέσει, την ξανακάνω και μια δεύτερη φορά, πάλι σύμφωνα με τις οδηγίες. Από την τρίτη και μετά αρχίζω τις δικές μου αλχημείες αν θεωρήσω πως η συνταγή επιδέχεται κάτι επιπλέον από μένα.

• Υλικά: Συγκεντρώνουμε τα υλικά μας. Είναι σημαντικό τα αβγά-αν συμπεριλαμβάνονται στη συνταγή- όπως και το γάλα ή το γιαούρτι, να είναι σε θερμοκρασία δωματίου. Αν αποφασίσαμε τελευταία στιγμή να κάνουμε ένα γλυκό, βουτάμε τα αβγά για 5' σε χλιαρό προς ζεστό νερό, όσο δηλαδή συγκεντρώνουμε τα υπόλοιπα υλικά μας, και τα αβγά έρχονται στην επιθυμητή θερμοκρασία. Το γάλα πάλι μπορούμε να το βάλουμε στο μικροκυμάτων για 40'' και είναι εντάξει. Τα στερεά υλικά από την άλλη, τα μετατρέπω πάντα σε γραμμάρια. Χρησιμοποιώ δηλαδή ζυγαριά. Θεωρώ πως είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να μην κάνω λάθος στην ποσότητα, ειδικά του αλευριού. Τα διογκωτικά μας, σόδα και μπέικιν, πρέπει να είναι ενεργά. Μην τα έχουμε από..δενξέρωπότε. Και προτιμούμε να είναι σε φακελάκια, τα οποία πάλι δεν αφήνουμε ανοιχτά και εκτεθειμένα.

• Εκτέλεση: έχω διαπιστώσει πως όσες συνταγές υπάρχουν, υπάρχουν άλλες τόσες εκτελέσεις. Δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη διαδικασία. Άλλες απαιτούν μίξερ, άλλες όχι. Άλλες θέλουν αρχικό χτύπημα του βουτύρου με τη ζάχαρη, άλλες της ζάχαρης με τα αβγά. Το σίγουρο είναι πως το αλεύρι χρειάζεται κοσκίνισμα {μη βαριέσαι}, τα υλικά μας να είναι σε θερμοκρασία δωματίου-μιλάω πάντα για κέικ ή παντεσπάνι- και φυσικά τα σκεύη και ο χώρος εργασίας μας να 'αστράφτουν' από καθαριότητα! Οπότε αυτό που μένει να κάνουμε είναι να αναλύσουμε τη συνταγή μας και μετά να την εκτελέσουμε! 

• Μεταφορά: αφού έχουμε ενώσει τα υλικά μας και έχουμε ένα ωραίο μείγμα, είναι η στιγμή να το μεταφέρουμε στο έτοιμο ταψί μας. Γεμίζουμε το ταψί με το μείγμα λίγο πιο πάνω από τη μέση. Έπειτα τυλίγουμε το ταψάκι μας με τη λωρίδα βρεγμένης πετσέτας {δείτε στις κάτω φωτογραφίες πόσο ομοιόμορφα ψήθηκε το γλυκό}, όπως έχω περιγράψει στη Σοκολατίνα νο3. Αφού έχει ψηθεί το γλυκό μας το μεταφέρουμε σε σχάρα και αφαιρούμε αμέσως την πετσέτα γιατί η διαδικασία ψησίματος θα συνεχίζεται. Αν περισσέψει υλικό και δεν έχουμε τη δυνατότητα να ψήνουμε ταυτόχρονα δυο ταψιά μαζί στον φούρνο μας, το διατηρούμε στο σκεύος που το προετοιμάσαμε μακριά από όποια εστία θερμότητας και όχι μέσα στο ψυγείο, για όση ώρα είναι κατειλημμένος ο φούρνος μας.

          3. Φούρνος:

• Ο φούρνος μας πρέπει πάντα να είναι προθερμασμένος. Η σχάρα μας να βρίσκεται στη δεύτερη από κάτω εσοχή {καταλαβαίνω πως όλοι οι φούρνοι δεν είναι το ίδιο, απλά το ταψί μας θα πρέπει να είναι πιο κοντά στο κάτω μέρος του φούρνου και όχι στο πάνω}. Σημαντικό είναι να γνωρίζουμε τον φούρνο μας. Ενδέχεται να μην είναι ρυθμισμένος σωστά ή να έχει απορρυθμιστεί σε περίπτωση που δεν ψήνει καλά {κυκλοφορούν θερμόμετρα φούρνου αν θέλουμε να διαπιστώσουμε πως ο φούρνος μας λειτουργεί όπως πρέπει}.

  4. Ψήσιμο: 

• Ψήνουμε συνήθως στους 175c-180c. Δεν ανοίγουμε ποτέ τον φούρνο μας κατά το πρώτο μισάωρο. Αν θέλουμε να διαπιστώσουμε σε πιο στάδιο ψησίματος βρίσκεται το γλυκό μας, μετά τα 30' ανοίγουμε και κάνουμε το τεστ με την οδοντογλυφίδα. Αν βγαίνει καθαρή, αφού την ΄μπήξουμε' στο κέντρο του γλυκού, είναι έτοιμο. Μια άλλη ένδειξη ότι είναι έτοιμο το κέικ μας είναι ότι έχει αποκολληθεί από τα τοιχώματα του ταψιού {πάνω δεξιά φωτογραφία} και φυσικά να έχει 'μυρίσει' το σπίτι..γλυκό! 

   5. Διατήρηση-Συντήρηση:

• Αφού ψηθεί το γλυκό μας το αφήνουμε να σταθεί για περίπου 10' μέσα στο ταψί που είναι απαραίτητα πάνω σε σχάρα. Περνάμε περιμετρικά ανάμεσα στο ταψί και το γλυκό μας ένα πλαστικό μαχαιράκι {μην το χαράξουμε} για να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα μείνει κάποιο κομμάτι από το γλυκό μας κολλημένο στο ταψί. Το αναποδογυρίζουμε πάνω σε πλαστική μεμβράνη και το τυλίγουμε μέσα σ' αυτήν όσο είναι ακόμα ζεστό και το βάζουμε στο ψυγείο όπου και το διατηρούμε μέχρι να είμαστε έτοιμοι για συναρμολόγηση. Εκπλαγήκατε;; Ένας τρόπος για να έχουμε ένα αφράτο κέικ ή παντεσπάνι χωρίς να χρειαστεί σιρόπιασμα είναι αυτός. Δοκιμάστε το!                  

Αυτά.. εν ολίγοις {που και να μην ήταν ένας σε γενικές γραμμές οδηγός!!} είναι τα βήματα για ένα πετυχημένο κέικ ή παντεσπάνι!
Ελπίζω να τον βρείτε χρήσιμο!

                    Καλές ΖαχαροΔημιουργίες!

Και φυσικά όπως έχω πει και άλλες φορές, οτιδήποτε 'μαγειρεύεται' στην κουζίνα μου είναι αποτέλεσμα μελέτης και προσωπικών προσπαθειών! 

Μπακαλιάρος Τηγανητός

Μου αρέσει ο μπακαλιάρος!  Ο όμορφα τηγανισμένος μπακαλιάρος, με τραγανή εξωτερική κρούστα και από μέσα αφράτος, ζουμερός και μαλακός! Έναν τέτοιο θα σας παρουσιάσει η..  μαμά μου!! Ήρθε η αγαπημένη και έφερε τον ξαλμυρισμένο της μπακαλιάρο, έτοιμο για τηγάνι!
Γιατί παρόλο που λατρεύω να τρώω τον μπακαλιάρο δεν έχω επιχειρήσει να τον μαγειρέψω..πολύ μπελαλίδικος μου κάνει! Για ανήμερα 25ης Μαρτίου θα έφτιαχνα η ακαμάτρα, μια νόστιμη τηγανιτή πέρκα {κρατάω τουλάχιστον το ψαρικό της ημέρας}!
Πρέπει όμως κάποια στιγμή να φτιάξω τον μπακαλιάρο τον τηγανιτό {πλησιάζει η Κυριακή των Βαΐων οπότε να ανασκουμπωθώ}!
Καταγράφω λοιπόν τη συνταγή της μαμάς για μελλοντική χρήση {μαμά μου σε ευχαριστώ και του χρόνου να είσαι..εμμμ να είμαστε καλά να ξαναφάμε το νόστιμο αυτό ψαράκι από τα χεράκια μου-σου-του!}!!


           Υλικά

          κουρκούτι { αρκετό για περίπου 1,5 κιλό μπακαλιάρο}

• 1 κουτάκι μπύρα
• 1 κ.γ. αλάτι
• 2 κ.σ. ελαιόλαδο
• 1/2 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1/2 κούπα αλεύρι up
• λίγο πιπέρι  

• μπακαλιάρος ξαλμυρισμένος 
• σπορέλαιο για το τηγάνισμα
• αλεύρι για το πανάρισμα

               
           Εκτέλεση

1. Σε ένα μεγάλο μπολ βάζουμε όλα τα υλικά για τον χυλό μας και ανακατεύουμε καλά. Αφήνουμε να ξεκουραστεί για μια ωρίτσα στο ψυγείο.  
2. Σε βαθιά και με χοντρό πάτο κατσαρόλα βάζουμε μπόλικο λάδι. Το αφήνουμε να ζεσταθεί πολύ {στο 9 και αυτό γιατί μετά την πρώτη δόση μπακαλιάρου που θα προσθέσουμε στην κατσαρόλα μας και αφού αποκτήσει μια κρούστα το κομμάτι μας από τη μια μεριά, χαμηλώνουμε στο 7 και συνεχίζουμε σε αυτή τη θερμοκρασία για τα υπόλοιπα}. 
3. Στο μεταξύ και μέχρι να ζεσταθεί το λάδι, αλευρώνουμε κομμάτι-κομμάτι τον μπακαλιάρο και στοιβάζουμε σε ένα πιάτο. Και είμαστε έτοιμοι για το τηγάνισμα.
4. Βουτάμε στο κουρκούτι και μετά στο πολύ ζεστό λάδι. Αφήνουμε να αποκτήσει μια κρούστα από τη μια μεριά, χαμηλώνουμε στο 7 το μάτι και αναποδογυρίζουμε. Χρειάζεται να το γυρίσουμε αρκετές φορές ελέγχοντάς τον. Ένα καλοτηγανισμένο κομμάτι θα χρειαστεί περίπου 10'-12' τηγάνισμα. 
5. Ακουμπάμε σε πιατέλα που έχουμε στρώσει με απορροφητικό χαρτί και συνεχίζουμε μέχρι να τελειώσουν όλα τα κομμάτια μας.
6. Τον μπακαλιάρο μας τον φάγαμε συνοδεία σκορδαλιάς και πατατοσαλάτας.

                 
                    Μπουκίτσα κανείς;

Προετοιμασία μπακαλιάρου: αρχίζουμε με την επιλογή του μπακαλιάρου. Η σάρκα του πρέπει να είναι λευκή και κατά προτίμηση να είναι Νορβηγίας {συμβουλή μαμάς}. Διαλέγουμε λοιπόν ένα καλό και ψωμωμένο κομμάτι. Πριν το κόψουμε σε μικρότερα κομμάτια το τινάζουμε να φύγει το πολύ αλάτι. Αφού το κόψουμε στις επιθυμητές μερίδες, ξεπλένουμε καλά και τα τοποθετούμε σε μια λεκανίτσα με νερό. Τα κομμάτια να είναι βυθισμένα στο νερό. Η διάρκεια ξαλμυρίσματος είναι από 24 εως 48 ώρες πάντα ανάλογα με το πάχος του μπακαλιάρου και με αλλαγή νερού ανα 3-4 ώρες. Την πρώτη μέρα μέρα μπορούμε να τον έχουμε εκτός ψυγείου και να κάνουμε τις αλλαγές του νερού. Την επομένη, αν χρειαστεί επιπλέον ξαρμύρισμα, τον διατηρούμε στο ψυγείο  πάλι όμως αλλάζοντας το νερό. Μπορούμε να δοκιμάσουμε το πόσο αλμυρός εξακολουθεί να είναι και πόσο αλμυρό τον θέλουμε {προσωπική επιλογή} κόβοντας ένα κομματάκι και δοκιμάζοντάς τον και ανάλογα να συνεχίσουμε με τις αλλαγές του νερού ή να τον βάλουμε σε τρυπητό και να τον αφήσουμε πλέον να στραγγίξει τα περίσσεια του νερού. Λίγο πριν αρχίσουμε το τηγάνισμα στραγγίζουμε απαλά κάθε κομμάτι με τα χέρια μας.

Και είναι έτοιμος.

 
                            Καλή μας Όρεξη

Πώς να φτιάξετε μια Ντάλια από Ζαχαρόπαστα-How to make a Fondant Flower

Το να φτιάξεις ένα λουλούδι από ζαχαρόπαστα δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε και δύσκολο..απαιτεί απλώς εξοικείωση {να μην είναι ένα λουλούδι το πρώτο πράγμα που θα φτιάξεις με ζαχαρόπαστα}, αγάπη και υπομονή {όπως όλα τα καλά πράγματα στη ζωή..και ακούω ήδη τον αντίλογο..!!}!
Αφού άρχισα να φτιάχνω την Ντάλια {με κεφαλαίο παρακαλώ γιατί είναι μια..Κυρία} με το μαύρο φύλλωμα,

αποφάσισα να δείξω και τα βήματα, οπότε θα σας περιγράψω τα αρχικά και τα υπόλοιπα θα τα αναλύσουμε μαζί με τις φωτογραφίες.
Ανασκουμπωθείτε λοιπόν, συγκεντρώστε τα υλικά σας και ακολουθήστε με!

                                            Υλικά

Θα χρειαστούμε ζαχαρόπαστα {σε όποιο χρώμα θέλουμε να φτιάξουμε την Ντάλια μας}, νισεστέ, πλάστη, επιφάνεια εργασίας, σφουγγαράκι, κοπίδι, νερό και λεπτό πινέλο, κουπ πατ, εργαλειάκια ζαχαρόπαστας {θα τα δείτε στις φωτογραφίες} και ένα σφαιρικό φελιζόλ διαμέτρου 4cm.

                                         Βήμα-βήμα

Όπως είπα, φτιάχνοντάς την αναρωτήθηκα 'γιατί να μη δείξω και πώς γίνεται;'! Οπότε τα αρχικά βήματα είναι τα εξής:

• ανοίγω σε φύλλο ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι ζαχαρόπαστας και τυλίγω με αυτό το φελιζόλ, το οποίο πριν έχω βρέξει με λίγο νερό. Και αυτό για να κολλήσει πάνω του η ζαχαρόπαστα.
• με λίγο πιο έντονο ροζ {προαιρετικό, μπορούμε να δουλέψουμε όλο το λουλούδι με το ίδιο χρώμα} σχηματίζω τους αρχικούς στήμονες, τοποθετώντας τους κυκλικά και στην κορυφή-διάλεξε εσύ το σημείο που θα ορίσεις σαν 'κορυφή' της σφαίρας-του καλυμμένου με ζαχαρόπαστα φελιζόλ.

Πώς φτιάχνω τους στήμονες:

Σχηματίζω ένα μακρύ, αλλά όχι πολύ λεπτό κορδόνι από ζαχαρόπαστα και κόβω σε ίσα μέρη.

 

Ρολάρω τις άκρες κάθε κομματιού ώστε να σχηματίσουν κορυφή. Με το ειδικό αυτό εργαλείο {χρειάζεται} και από την πλατιά του μεριά, αρχίζω από την κορυφή ασκώντας ελαφρά πίεση προς τα κάτω, σχηματίζοντας ένα αυλάκι.

Και είναι έτοιμα! Εφαρμόζω λίγο νερό στο σημείο που θέλω να βάλω το κομματάκι μου και τοποθετώ απαλά. Την διαδικασία αυτήν θα την κάνουμε όσες φορές χρειαστεί για να δημιουργήσουμε το κεντρικό μέρος του λουλουδιού, όπως φαίνεται στην φωτογραφία.

 Πώς φτιάχνω τα πέταλα:

Ανοίγω σε λεπτό φύλλο τη ζαχαρόπαστα και κόβω καρδούλες. Για την πρώτη σειρά από πέταλα, χρησιμοποιώ τις δυο εσωτερικές καρδούλες. Με τη μεγαλύτερη θα φτιάξω την εξωτερική σειρά. Αρκέστηκα σε δυο σειρές από πέταλα γιατί μετά βαραίνει το λουλούδι και είναι πολύ πιθανόν να μας 'ανοίξει'.

Με το εργαλείο σαν βουρτσάκι {πώς αλλιώς να το ονοματίσω; τσουγκράνα, μήπως;;} χαϊδεύω απαλά για να σχηματίσω γραμμές πάνω στις καρδούλες και από τις δυο μεριές. Αυτό μπορεί να γίνει και με ένα πιρουνάκι. Στη συνέχεια τυλίγω απαλά, με την κορυφή της καρδούλας να είναι από την εξωτερική μεριά.

 

          Ώρα για 'συγκόλληση'!

Με λίγο νερό πάλι 'περνάμε' την περιοχή που θέλουμε να βάλουμε το πέταλο {βλέπεις ότι αλλού βάζω το νερό και αλλού το πέταλο;; Και αναρωτιόμουν γιατί έπεφτε!!! Δύσκολη δουλειά να γίνονται και τα δυο ταυτόχρονα, φωτογράφιση και κατασκευή!}!

Έτοιμη η πρώτη σειρά. Τώρα θα κάνουμε υπομονή και θα αφήσουμε την Ντάλιά μας να στεγνώσει πριν τις βάλουμε και τα υπόλοιπα πέταλα.

Για να ολοκληρώσουμε την Ντάλια ακολουθούμε τα βήματα για τα πέταλα, με τη διαφορά πως χρησιμοποιούμε το μεγαλύτερο κουπ πατ της καρδούλας. Συμβουλή μου είναι να αφήνουμε την Ντάλια να στεγνώνει κάθε φορά που θα κάνουμε μια προσθήκη και να χρησιμοποιούμε στηρίγματα για τα πέταλά της. Η συγκεκριμένη χρειάστηκε 2 μέρες για να σκληρύνει τόσο, ώστε να την πιάνω και να την χειρίζομαι άφοβα!

                           Η τούρτα για τα γενέθλια της μητέρας μου!   

Αυτό το tutorial είναι μια σύμπραξη δυο άλλων εξαιρετικών, αυτού και αυτού με κάποιες δικές μου παραλλαγές και προσθαφαιρέσεις. Με τον τρόπο αυτό θα ήθελα να αποτίσω έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε όλες τις σπουδαίες κυρίες εκεί έξω που ήταν και είναι για μένα πηγή έμπνευσης και παρακίνησης να ασχοληθώ με τον θαυμαστό κόσμο της ζαχαροτεχνίας.

Υ.Γ.  Η απλή ζαχαρόπαστα δεν είναι εύκολη να δουλευτεί σε λουλούδι. Χρειάζεται ένα σκληρυντικό μέσο για να τη βοηθάει να κρατάει το σχήμα της και να ανοίγει σε λεπτό φύλλο. Ένα τέτοιο μέσο είναι το cmc, το οποίο είναι σε μορφή σκόνης. Για 250 γρ. ζαχαρόπαστας προσθέτουμε 1/4κ.γ. cmc. Ζυμώνουμε καλά και αφήνουμε να ξεκουραστεί για 1 ωρίτσα.

 
                   Καλές Δημιουργίες