Κιμαδόπιτα

   Την πίτα αυτή, την φτιάχνω μόνο την Πρωτοχρονιά. Ειλικρινά!!! Μου αρέσει η ιδέα ενός φαγητού που θα φτιαχτεί μόνο για εκείνη την ημέρα, θα το λαχταράμε όλη τη χρονιά και όταν θα μας το σερβίρουν θα το ευχαριστιόμαστε τόσο.. σαν να μην το έχουμε ξαναφάει!! Αυτή λοιπόν είναι είναι η δική μου παραδοσιακή, Πρωτοχρονιάτικη συνταγή! Και του χρόνου!

           Υλικά
         για το σπιτικό φύλλο εδώ
    
         για τη γέμιση {ταψάκι 34 cm}

• 400 γρ. ανάμεικτο {μοσχάρι και χοιρινό} κιμά
• 2 μεγάλα κρεμμύδια
• 2 αβγά 
• 1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο
• 1/2 φλιτζάνι νερό
• αλάτι και πιπέρι

         Εκτέλεση

1. Σπιτικό φύλλο. Στη συνταγή της Τυρόπιτας με Παραδοσιακό Φύλλο περιγράφω αναλυτικά τον τρόπο προετοιμασίας και ανοίγματος του φύλλου. Εδώ το μόνο που έκανα ήταν να ελαττώσω τη δόση γιατί έφτιαξα την κιμαδόπιτα σε μικρότερο ταψί.
2. Γέμιση. Ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια μας, τα βάζουμε σε βαθύ τηγάνι μαζί με το νερό και σε μέτρια φωτιά αχνίζουμε μέχρι να σωθεί το νερό {γίνεται πολύ πιο ελαφρύ το φαγητό μας έτσι}. 
3. Προσθέτουμε το λάδι και τσιγαρίζουμε τα κρεμμυδάκια μας για 2' με 3', πάλι όμως σε μέτρια φωτιά {εγώ βάζω το μάτι ανάμεσα στο 7 και 8 με ανώτερη διαβάθμιση το 9}. 
4. Έπειτα βάζουμε στο τηγάνι μας τον κιμά και τον θρυμματίζουμε με την κουτάλα μας. Σοτάρουμε μέχρι να γίνει καφέ και πάψει να έχει ροζ χρώμα. Δεν αφήνουμε τον κιμά να στεγνώσει.
5. Αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε τον κιμά να χλιαρίνει πριν προσθέσουμε τα αβγά μας. Αλατοπιπερώνουμε και είναι έτοιμη η γέμισή μας. Η πίτα αυτή επίσης μπορεί να ετοιμαστεί από πριν και να καταψυχθεί. Μην ξεχάσετε το φλουρί!!

                  Καλή μας όρεξη.

                         Θα ήθελα να ευχηθώ Καλή Χρονιά σε όλους!!!

Σπιτικό Ψωμί

  Δεν μπορώ να το εξηγήσω! Ειλικρινά! Κάτι που αρχίζει με πολλή αγάπη και φροντίδα να αφήνεται.. έτσι.. απλά.. Ποιόν να κατηγορήσω;; Τον ανάδρομο Ερμή, τον Κρόνο που με εγκατέλειψε ή το Δία που κάνει εξάγωνο με την Αφροδίτη μου { Ήρα τρέξε!!};;; Γιατί προφανώς, κάποια άλλη δύναμη πρέπει να φταίει που έχω αφεθεί έτσι και όχι εγώ η ίδια {είμαι άτομο που αναλαμβάνει στο έπακρο τις ευθύνες του, μη νομίζεις!}!!! Μάλλον κάτι ολοκλήρωσε τον κύκλο του έστω και μικρό! Ή πάλι όχι! Θα δείξει. Ουφ!!! Πονοκεφάλιασα με τις τόσo βαθυστόχαστες σκέψεις μου. Πάω να φουρνίσω τα ψωμάκια μου!

        Υλικά {για 4  μέτριες φραντζόλες}

• 2 κούπες νερό, χλιαρό προς το ζεστό
• 2 κ.σ. ζάχαρη
• 2  κ.γ. αλάτι
• 2 κ.γ. ελαιόλαδο
• 2 φακελάκια ξερή μαγιά
• 2 1/2 κούπες κοσκινισμένο αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 2 1/2 κούπες κοσκινισμένο αλεύρι σκληρό  {ίσως χρειαστεί και λίγο παραπάνω, πάνω κάτω 1/2 κούπα ακόμη}

   
       Εκτέλεση

Σε μια μεγάλη λεκάνη  βάζουμε το χλιαρό νερό και ανακατεύουμε τη ζάχαρη, το αλάτι, το ελαιόλαδο και τη μαγιά.  Παρένθεση{}! Εναλλακτικά μπορούμε να διαλύσουμε στο χλιαρό νερό τη ζάχαρη με τη μαγιά {σε μικρό όμως μπολάκι}, να αφήσουμε τη μαγιά να δραστηριοποιηθεί {όπως έχω αναφέρει και στη ζύμη για πίτσα} , να αφρίσει δηλαδή για 5', τη μεταφέρουμε μετά σε μεγάλο μπολ για το ζύμωμα όπου και θα προσθέσουμε κούπα κούπα τα άλευρά μας, μέσα στα οποία έχουμε βάλει και το αλατάκι . Το ελαιόλαδο θα το ραντίσουμε πάνω στη φουσκωμένη μαγιά πριν την προσθέσουμε στα άλευρα. Προσωπικά προτιμώ την πρώτη μέθοδο, όλα μέσα, όχι για κανένα άλλο λόγο παρά μόνο γιατί είμαι μιας πρώτης τάξεως τεμπέλα!

Είμαστε λοιπόν στη φάση προσθήκης των αλεύρων. Βάζουμε κούπα κούπα τα άλευρα και μετά από κάθε προσθήκη ζυμώνουμε καλά. Αφού προσθέσουμε τα αλεύρια μας, μεταφέρουμε τη ζύμη στο πλαστήρι μας ή στον πάγκο εργασίας μας ή στο τραπέζι μας και εκεί αρχίζει το πραγματικό ζύμωμα. Ζυμώνοντας, βλέπουμε  και αισθανόμαστε στα χέρια μας αν χρειάζεται το ζυμαράκι μας το επιπλέον αλεύρι. Συνήθως το χρειάζεται. Αν κολλάει πολύ στα χέρια μας προσθέτουμε λίγο λίγο το αλεύρι. Ρίχνουμε δηλαδή από λίγο κάθε φορά και ζυμώνουμε μέχρι να πάρουμε μια ζύμη, μη γελάσετε, που μας δίνει την αίσθηση χειραψίας με άτομο που έχει υγρά χέρια! Αυτή την αίσθηση θέλουμε όταν πλέον έχουμε τελειώσει με το ζυμάρι μας αλλά και η επιφάνειά του πρέπει να είναι λεία και χωρίς ασυνέχειες. Υπολογίζουμε γύρω στο 10λεπτο αρκετά έντονο ζύμωμα, οπότε προετοιμαστείτε!

Όταν πλέον τελειώσουμε το ζύμωμα, μεταφέρουμε το ζυμαράκι μας στην αρχική μας λεκάνη, αφού την έχουμε σκουπίσει εσωτερικά με ένα στεγνό πανάκι, σκεπάζουμε τη λεκάνη μας με μια πλαστική σακούλα {καθαρή}, ρίχνουμε από πάνω ένα τραπεζομάντηλο {καθαρό} τοποθετούμε σε ζεστό σημείο - μπορούμε να τη βάλουμε στο φούρνο μας έχοντας τον σε μια θερμοκρασία 20c με 30c- και αφήνουμε να φουσκώσει για 1 1/2  ώρα.

Το ζυμάρι μας θα το αφήσουμε να κάνει τη δουλειά του απερίσπαστο όλη αυτή την ώρα χωρίς να το ενοχλήσουμε καθόλου. Όση ώρα περιμένουμε, προετοιμάζουμε το ταψάκι μας. Το στρώνουμε δηλαδή με λαδόκολλα και περνάμε με ένα χαρτάκι ελαφρά ποτισμένο με ελαιόλαδο. Εγώ χρησιμοποιώ ένα παραλληλόγραμμο ταψάκι διαστάσεων 32x25. Αφού συμπληρωθεί λοιπόν η ώρα, βγάζουμε από το φούρνο ή από όπου τελοσπάντων το έχουμε βάλει για να φουσκώσει και ΄ρίχνουμε΄ το ζυμάρι δίνοντάς του ελαφριές 'μπουνίτσες'. Το βάζουμε ξανά στο πλαστήρι μας, δεν το ζυμώνουμε όμως, το χωρίζουμε στα τέσσερα, {μπορούμε αν θέλουμε να ζυγίσουμε την αρχική ζύμη, να τη διαιρέσουμε στα τέσσερα και να πάρουμε έτσι ισόπαχα και ισόποσα καρβελάκια} ρίχνουμε αλευράκι στο πλαστήρι και δίνουμε στο ζυμαράκι μας σχήμα κυλινρδικό, διπλώνοντάς το προς τα μέσα. 

 Τοποθετούμε τα σχηματισμένα ψωμάκια μας στο ταψί με κάποια απόσταση μεταξύ τους. Αφήνουμε να φουσκώσουν για άλλα 30' και έτοιμα για φούρνισμα αφού πρώτα όμως βάλουμε πολύ απαλά, λίγο αλευράκι στην επιφάνειά τους.

 Φουρνίζουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 190c για 30' με 40' ή μέχρι να χρυσίσει η επιφάνεια και φυσικά να μοσχομυρίσει φρέσκο ψημένο σπιτικό ψωμάκι το σπίτι μας!! Πριν τα βγάλουμε από το φούρνο έχουμε ετοιμάσει ένα τραπεζομάντηλο ανοιγμένο στη μέση για να βάλουμε τα ψωμιά μας, από πάνω απλώνουμε ένα φύλλο λαδόκολλας και όταν είναι έτοιμα, τα βάζουμε στη λαδόκολλα, τοποθετούμε άλλο φύλλο λαδόκολλας από πάνω τους και έπειτα τα σκεπάζουμε με το τραπεζομάντηλο για να απορροφήσουν την υγρασία τους και να γίνουν μαλακά και αφράτα μέσα και τραγανά από έξω. Όταν χλιαρίνουν, τα χωρίζουμε προσεκτικά μεταξύ τους. Όταν πλέον κρυώσουν τα βάζουμε σε ατομικές σακούλες και είτε καταναλώνονται άμεσα είτε τα βάζουμε στην κατάψυξη.
Αυτό με τις λαδόκολλες είναι μυστικό της μαμάς για να μη μυρίσουν τα φραντζολάκια μας απορρυπαντικό ή μαλακτικό!!

 

                  Καλή μας όρεξη.

Η συνταγή μου όπως παρουσιάστηκε στο περιοδικό 'Στείλε τη Συνταγή σου'.

1ος Χρόνος

  Έναν χρόνο συμπλήρωσε αυτή η μικρή, μικρή κουκίδα για μπλογκ, στον άπειρο του απείρου ιντερνετικό κόσμο!!! Για να πω την αλήθεια μου, αυτό το παράθυρο στον 'έξω' κόσμο το άνοιξα περισσότερο για τις Τούρτες μου. Ήθελα κάπου να φαίνονται!! Αλλά επειδή δεν μπορούσα να 'κρατήσω' ένα μπλόγκ μόνο με τούρτες είπα 'δεν κάνεις ένα μαγειρικό μπλόγκ όπως τόσοι άλλοι';; Και να' μαι. Συγκλονιστική ιστορία, έτσι;; Και πρωτότυπη. Τέλος πάντων.
 Θα έχετε διαπιστώσει πως δεν έχω υπάρξει και η πιο επιμελής μπλόγκερ. Από ένα σημείο και μετά είχε γίνει πολύ αγχωτική για μένα η κάθε ανάρτηση, ειδικά η λήψη φωτογραφιών. Δεν το κατέχω, το χέρι μου δεν.. ούτε και η οπτική μου, τα δυο αριστερά μου μάτια μήπως; τι να πω!! Μετέφερα και τα άγχος μου στα παιδιά ' μη φάτε ακόμη, δεν θα ακουμπήσετε το γλυκό, με ζαλίσατε ούτε μια σωστή ανάρτηση δεν μπορώ να γράψω, τέρατα!!!' Τέτοια. Οπότε είπα 'Στέλλα, όποτε μπορείς πουλάκι μου'. Αλλά και αυτό πάλι να σε τρώει, το όποτε μπορείς;;!!! Γιατί μου φαίνεται πως σχεδόν ποτέ δεν μπορώ!! Και έχω φτιάξει κατά καιρούς πιάτα ζηλευτά ;))). Αχχ!
Για να εξιλεωθώ στα μάτια σας λοιπόν, σας κερνάω από την τουρτίτσα που έφτιαξα για να γιορτάσω τα 'γενέθλια' της γωνίτσας αυτής. Περιττό να πω πως τρελαίνομαι για γενέθλια!! Σας τη στόλισα με πλουμέριες από ζαχαρόπαστα. Είναι φτιαγμένη με περισσή αγάπη για όλους εσάς που διαθέσατε τον πολύτιμο χρόνο σας να με επισκεφτείτε, να διαβάσετε τις αράδες μου και να δοκιμάσετε τις συνταγές μου!!
 Ευχαριστώ όλους και όλες εσάς που έχετε επισκεφτεί της Στέλλας τα Κουζινομπερδέματα, έχετε αφήσει τα όμορφα σχόλιά σας και έχετε γίνει μέλη της. Εύχομαι να έχετε βρει εδώ κάτι που έχει κάνει τη ζωή σας στην κουζίνα έστω και λίγο ευκολότερη και νοστιμότερη. Σας ευχαριστώ από καρδιάς. Με πολλή αγάπη!!!
Μη φοβάστε δεν είναι αποχαιρετιστήριο γράμμα, δεν θα απαλλαγείτε από μένα τόσο εύκολα!! 

Κανόνικα ο 1ος χρόνος είναι την Κυριακη αλλά επειδή θα είμαστε απόντες κάνω την ανάρτησή μου από σήμερα, με όλη την κατανόησή σας!

Ατομικές Πιτούλες {Βιένο}

        Άρχισαν τα σχολεία.. ευτυχώς! Μαζί όμως άρχισε και η καθημερινή αναζήτηση και προετοιμασία του κατάλληλου πρωινού κολατσιού. Και λέω κατάλληλου γιατί τα παιδάκια μου προφανώς, έχουν 'εξεζητημένους' γευστικούς κάλυκες και τα μέχρι τώρα κολατσά που τους ετοίμασα δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις τους!! Τις πιτούλες αυτές όμως τις λατρεύουν και τις ευχαριστιούνται πολύ. Είμαι σίγουρη πως θα αρέσουν και σε σας.

           Υλικά
     για το σπιτικό φύλλο εδώ

     για τη γέμιση

• τυρί φέτα τριμμένο

        Εκτέλεση

1.  Σπιτικό φύλλο. Στη συνταγή της Τυρόπιτας με Παραδοσιακό Φύλλο περιγράφω αναλυτικά τον τρόπο προετοιμασίας και ανοίγματος του φύλλου. Εδώ απλά θέλουμε ζυγό αριθμό από τα μπαλάκια που θα φτιάξουμε γιατί θα τα ενώσουμε ανα δυο για να κάνουμε το φύλλο σε καθεμιά από της πίτες. 

              Εδώ έχω 4 μπαλίτσες {πουπτσίνα}. Ανοίγω σε μικρούς δίσκους.

      Ενώνω ανα δυο, βουτωρώντας τη μεταξύ τους επιφάνεια. Χωρίζω τους ενωμένους δίσκους μου με λαδόκολλα.

  
      Αφού ανοίξω όλα τα μπαλάκια μου σε δίσκους και ενώσω ανα δυο με το βουτυράκι μου, βάζω στο ψυγείο. Κατόπιν βγάζω μια δόση τη φορά {τους δυο ενωμένους δίσκους μου} και ανοίγω αρχικά με τον πλάστη.

        
      Μετά παίρνω το φύλλο στα χέρια μου, κάνω τα χέρια μου γροθιά και τραβάω το φύλλο προς τα έξω να ανοίξει με τη βοήθεια των αρθρώσεων {κότσια}. Χρησιμοποιώ και τα δυο χέρια, άσχετα που στις φωτογαφίες φαίνεται μόνο το ένα. Περιμετρικά ανοίγω με τα δάχτυλα με γρήγορες κινήσεις και ανοίγω τραβώντας και γυρίζοντας ταυτόχρονα το φύλλο.

    Καταλήγω να έχω ένα τέτοιο φύλλο. Όσο πιο λεπτό τόσο το καλύτερο. Αν έχει και καμιά τρυπούλα εδώ κι εκεί δεν μας ενοχλεί, φτάνει βέβαια να μην είναι γεμάτο τρύπες ή είναι ολόκληρο μια τρύπα!! Ραντίζουμε με βιτάμ και με το τυράκι μας σε όλη την επιφάνεια.

                                                          
    Με τις άκρες των δαχτύλων μας σπρώχνουμε απαλά προς τα μέσα από τις δυο πλευρές. Τυλίγουμε σε σχήμα σπείρας όχι σφιχτά, βουτυρώνουμε την επιφάνειά της και έτοιμη η πιτούλα μας.

     Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 220c για 20' με 25'. Στα παιδιά μου αρέσουν να είναι ξεροψημένες. Εναλλακτικά μπορούμε να φτιάξουμε μια μεγάλη πίτα αν στο τέλος της πίτας ενώσουν την αρχή της επόμενης και ούτω καθεξής. Προσωπικά όταν φτιάχνω τέτοιες πίτες τρώμε όσες είναι να φάμε και τις υπόλοιπες τις βάζω στην κατάψυξη, άψητες τυλιγμένες σε πλαστική μεμβράνη {τις αμπαλάρω όμως αφού έχουν παγώσει}.

               Καλή μας όρεξη

Ψητές Πιπεριές

  Μάλιστα!! Μετά από σχεδόν τριών μηνών απουσίας σας παρουσιάζω 'Ψητές Πιπεριές'. Είναι της εποχής, είναι νόστιμες και πολύ πολύ εύκολες να ετοιμαστούν. Για αυτό άλλωστε και επέλεξα να σας τις παρουσιάσω. Μην κουραστώ πολύ και κοψομεσιαστώ!!

        Υλικά

• πιπεριές κόκκινες ή πράσινες, κέρατο
• λαδόκολλα
• ταψί μεγάλο 

      Εκτέλεση

1. Ανάβουμε το φούρνο στο γκριλ. 
2. Απλώνουμε μια λαδόκολλα στο ταψί μας{ μη χρειαστεί έπειτα να τρίβουμε!}.
3. Πλένουμε καλά τις πιπεριές μας και τις αραδιάζουμε τακτικά στο ταψί μας.
4. Τοποθετούμε το ταψί στο πάνω ράφι του φούρνου μας και ψήνουμε για 10' με 15' από κάθε πλευρά.
5.  Όταν πλέον ψηθούν τις ρίχνουμε σε μια πλαστική σακκούλα, τις αφήνουμε να 'ιδρώσουν' και να κρυώσουν καλά.  Αν θέλουμε τις βάζουμε στο ψυγείο όπως είναι και ασχολούμαστε μαζί τους όταν έχουμε χρόνο.
6. Στο ξεφλούδισμα τώρα, καλά θα είναι να είμαστε κοντά στη βρύση και να ξεπλένουμε τα χέρια μας συχνά για να μην μεταφέρονται τα σπόρια από τη μια πιπεριά στην άλλη, μη κοιτάτε τις δικές μου τις 'πολύσπορες'. Ξεφλουδίζουμε πρώτα και μετά αφαιρούμε το κοτσάνι και τα σπόρια. 
7. Τοποθετούμε τις έτοιμες καθαρισμένες πιπεριές μας σε δοχείο και τις συντηρούμε στο ψυγείο, αν είναι για άμεση κατανάλωση. Διατηρούνται δε και αρκετό διάστημα στο ψυγείο ή μπορούμε να γεμίσουμε πλαστικά σακουλάκια με την ποσότητα που θέλουμε, να βάλουμε στην κατάψυξη  και έτσι να έχουμε το απόθεμά μας για το χειμώνα.

                Καλή μας όρεξη

Σπανακόπιτα

     Αυτό το καθημερινό πια 'τί να μαγειρέψω;' με γονατίζει. Ξέρω, ξέρω!! Υπάρχουν άπειρες και πεντανόστιμες συνταγές που κυκλοφορούν. Αλλά μια που λέω  'αυτό θα μαγειρέψω', μια που λείπει κάποιο από τα υλικά. Αυτό τα διάστημα δεν είμαι και πολύ της οργάνωσης ούτε και των προγραμμάτων. Βλέπω πιάτα έτοιμα και σκέφτομαι ' να, αυτό για το Ζήση, μια μεριδούλα από εκείνο για την Ειρήνη, αυτό εδώ θέλω για μένα, εκείνο είναι τέλειο για τον Χρήστο, μια σαλατούλα από δω, ένα γλυκάκι από κει, έτοιμο το μεσημεριανό μας!!!'. Και εκεί ξυπνάω και ανασκουμπώνομαι. Το κακό είναι πως δεν συμβιβάζομαι-ονται με τα προμαγειρεμένα φαγητά ή τα έτοιμα, να τους τα σερβίριζα και να βολευόμασταν. Πρέπει να υπάρχει φρέσκομαγειρεμένο φαγάκι σχεδόν καθημερινά στο τραπέζι γιατί αλλιώς θα με φάνε εμένα.. ζωντανή. Εμπρός λοιπόν περιφερόμενο σαρκίο μου, δείξε τι αξίζεις {κάποιος να με βοηθήσει να σηκωθώ;;!!}.

           Υλικά
         για το σπιτικό φύλλο εδώ

         για τη γέμιση {ταψί 34 cm}

• 300 γρ. σπανάκι
• 300 γρ. φέτα 
• 4 αβγά
• 1 γιαούρτι αγελάδας
• 2 κ.σ. ελαιόλαδο
• αλάτι

        Εκτέλεση

1. Σπιτικό φύλλο. Στη συνταγή της Τυρόπιτας με Παραδοσιακό Φύλλο περιγράφω αναλυτικά τον τρόπο προετοιμασίας και ανοίγματος του φύλλου. Εδώ το μόνο που έκανα ήταν να ελαττώσω τη δόση γιατί έφτιαξα την σπανακόπιτα σε μικρότερο ταψί.
2.  Γέμιση. Σωτάρω ελαφρά το σπανάκι με το ελαιόλαδο. Προσθέτω τη χοντροκομμένη φέτα, τα αβγά ελαφρώς χτυπημένα, το γιαουρτάκι και ανακατεύω καλά, όλα στο ίδιο σκεύος. Αλατίζω ανάλογα. Και είναι έτοιμη η γέμιση να ενώσει τα δυο φυλλαράκια.

                 Καλή μας όρεξη

Επιτέλους Τέλος!!

     Αυτή ήταν η ιαχή θριάμβου που βγήκε αυθόρμητα από τα χείλη των παιδιών μου όταν μπήκαν στο σπίτι κραδαίνοντας το λάφυρο που κέρδισαν επάξια μετά από τη μαθητική χρονιά που έφτασε αισίως στο τέλος της. Και όπως καταλάβατε δεν πρόκειται για μαγειρική ανάρτηση. Σήμερα τα παιδιά μου είναι πλέον άξιοι προαχθείσαντες της Γ΄ τάξεως, αφού φοίτησαν, μετά κόπων και βασάνων, στην Β' τάξη του 2ου Δημοτικού Σχολείου Σερβίων. Μου μοιάζει απίστευτο πως αυτά τα δυο μικρά μου, που γεννήθηκαν 1850 γρ. η Ειρηνούλα μου και 2250 γρ. ο Ζήσης οκταμηνίτικα, έφτασαν να πάνε στην Τρίτη Τάξη. Άχ!!! Ήταν μια χρονιά καλή σε γενικές γραμμές {αφού δεν καταλήξαμε σε κάποιο ψυχιατρικό ίδρυμα}!!! Ελπίζω να να τα πάμε καλά και την επόμενη χρονιά χωρίς πολλές κλάψες και μουρμούρες, ακούτε; Είμαι πολύ περήφανη για σας!! Σας αγαπάω ως το άπειρο, φεγγαράκια μου.

                               Τα πιο αγαπημένα αδέρφια στον κόσμο!!!!

                                                     ΑΞΙΟΣ!!!

                                                      ΑΞΙΑ!!!
                    
                   Φιλιά σε όλους σας.

Τορτελίνι

       Όχι όμως ότι κι ότι τορτελίνια, αλλά από αυτά που τρώει η μάνα και των παιδιών της δεν δίνει, ασχέτως αν τα παιδάκια αυτά ούτε καν καταδέχτηκαν να φάνε έστω και μια μπουκίτσα, έτσι.. για δοκιμή. Ενώ λατρεύουν τα μακαρόνια, αυτά τα γεμιστά ή και κάτι άλλα με λίγο περίεγο σχήμα, τα σνομπάρουνε. Καλύτερα, να τα φάω όλα εγώ και εσείς να μείνεται νηστικά να μάθετε. Ορίστε μας!

         Υλικά

• 1 πακέτο τορτελίνια με κρέας
• 1 κ.σ. βιτάμ
• 1/2 κ.γ. σκόρδο σε σκόνη
• 2-3 φέτες γαλοπούλα
• 1 κρέμα γάλακτος με 1 1/5% λιπαρά
• 2-3 κ.σ. τυρί κρέμα
• μαϊντανό
• αλάτι

        Εκτέλεση

1. Βράζουμε τα τορτελίνια για 8' με 10'. Από το νερό που τα βράσαμε κρατάμε 1 κούπα που θα χρησιμοποιήσουμε στη σάλτσα μας. Σουρώνουμε.
2. Στην ίδια κατσαρόλα λιώνουμε το βιτάμ σε μέτρια φωτιά και σωτάρουμε τη γαλοπούλα την οποία έχουμε ψιλοκόψει.
3. Προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος, την κρέμα τυριού, το σκόρδο και το μαϊντανό και αφήνουμε να πάρει η σαλτσούλα μας μια με δυο βράσεις. Αλατίζουμε και αποσύρουμε από τη φωτιά.
4. Ρίχνουμε τα τορτελίνια και ανακατεύουμε. Αν δούμε πως η σάλτσα είναι λίγο σφιχτή, προσθέτουμε λίγο κάθε φορά από το νερό που κρατήσαμε μέχρι να πάρουμε μια ρευστή σάλτσα που 'αγκαλιάζει' και γλασάρει τα τορτελίνια. Σερβίρουμε ζεστά.

            Καλή μας όρεξη.

            Η συνταγή είναι παρμένη από το greekmasa και προσαρμοσμένη στα γούστα μου.

       Και φυσικά, τα παιδιά μου {δεν} έμειναν νηστικά. Απλά φάγανε τα περισσεύματα της προηγούμενης!! 

Μπιφτέκια {Βurgers}

      Αυτή είναι η συνταγή που χρησιμοποιώ ως επί το πλείστον όταν τα παιδιά μου ζητάνε να φάνε 'καβουροπάτι'. Είναι απλή, εύκολη και τα μπιφτέκια της βγαίνουν ζουμερά και μυρωδάτα αν και λίγο καυτερά. Αυτό βέβαια δεν μας {τους} ενοχλεί διόλου γιατί όπως έχω ξαναπεί, είμαστε οικογένεια που λατρεύει τα κάθε είδους καυτερά {εξόν από τη μαμά, βεβαίως βεβαίως}.
 
            Υλικά

• 1/2 κιλό κιμά μοσχαρίσιο
• 3 φέτες μπαγιάτικο ψωμί
• 2 κ.σ. πικάντικο μείγμα μπαχαρικών
• 1 κ.σ. ελαιόλαδο
• 1 κ.σ. Westchester sauce
• 1/4 κ.γ. κύμινο
• αλάτι
• σπιτικά ψωμάκια {Burger buns}

           Εκτέλεση

1. Σε βαθύ μπολ βάζουμε τον κιμά. 
2. Μουλιάζουμε το ψωμί μαζί με την κόρα του σε μπόλικο νερό. Στύβουμαι να φύγουν τα πολλά νερά και θρυμματίζοντας, προσθέτουμε στον κιμά.
3. Βάζουμε τα υπόλοιπα υλικά και πλάθουμε πολύ καλά και έντονα. Σκεπάζουμε και τοποθετούμε το μπολάκι μας στο ψυγείο μέχρι να έρθει η ώρα να μαγειρευτεί ο κιμάς σε νόστιμα, ζουμερά μπιφτεκάκια.
4. Προθερμαίνουμε το φούρνο μας στο γκριλ. Το σκεύος {φώτο} στο οποίο θα ψήσουμε τα μπιφτέκια το τοποθετούμε στο φούρνο για να πυρώσει η σχάρα {αυτό κάνω εγώ τουλάχιστον και πριν βάλω τα μπιφτέκια λαδώνω τη σχάρα}. Πλάθουμε τον κιμά σε μπιφτεκάκια {εμένα βγήκαν 5} με ελαφρώς βρεγμένα χέρια και τα τοποθετούμε στη σχάρα. Ψήνουμε για 10' από κάθε πλευρά.
5. Σερβίρουμε με τα σπιτικά ψωμάκια, ντοματούλα, μαρούλι, μουστάρδα ίσως και φετούλα κασέρι και φτιάχνουμε λαχταριστά hamburgers.

                    Καλή μας όρεξη

Κερασόπιτα {Cherry-Pie}

      Η κερασιά της αυλής, μας χάρισε και φέτος τα πεντανόστιμα κερασάκια της. Ειλικρινά, ευχαριστιέμαι να απλώνω το χέρι μου και να γεύομαι τη γλυκύτητά τους. Αισθάνομαι ευλογημένη, αν μη τι άλλο. Έφτιαξα αυτή τη κερασόπιτα και η νοστιμιά της με εξέπληξε τόσο ευχάριστα που δεν μπορούσα να πιστέψω πως δεν την είχα φτιάξει νωρίτερα {και όλο έτρωγα και αναρωτιόμουν, μέχρι που 'σώθηκε' το γλυκό}. Πλάκα κάνω! Το γλυκό αυτό είναι, από εκείνες τις απολαύσεις που επιβάλλεται να τις γευτεί κανείς έστω και μια φορά στη ζωή του. Σας έπεισα;

        Υλικά

            για τη γέμιση {ελαφρώς προσαρμοσμένη από Allrecipes}

• 4 κούπες κεράσια χωρίς τα κουκούτσια 
• 1 κούπα ζάχαρη
• 1/4 της κούπας νισεστέ ή κορν φλάουερ
• 1 με 2 σταγόνες λεμόνι

            για τη ζύμη {mel'skitchencafe}

• 2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 230 γρ. βούτυρο κρύο
• 1 κ.σ. ζάχαρη
• 1/2 κ.γ. αλάτι 
• 1/3 της κούπας παγωμένο νερό + 1 με 2 κ.σ. επιπλέον αν χρειαστεί

        Εκτέλεση

1. Γέμιση. Αφαιρούμε τα κουκούτσια και βράζουμε τα κερασάκια μας σε μέτρια φωτιά {στο 4} για περίπου 20' με 25', ανακατεύοντας περιστασιακά. 
2. Προσθέτουμε τη ζάχαρη που έχουμε ανακατέψει με το νισεστέ. Ανακατεύουμε πάνω στο ζεστό μάτι μέχρι να πήξει το σιροπάκι μας για 3' με 4', προσθέτουμε το λεμονάκι και αποσύρουμε από τη φωτιά. Αφήνουμε να κρυώσει. 
3. Την εργασία αυτή την έκανα από την προηγούμενη και το μείγμα το διατήρησα σε θερμοκρασία δωματίου. Περιττό βέβαια να πω πως η γέμιση αυτή τρώγεται όπως είναι αλλά συνοδεύει τέλεια και παγωτό ή μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν γέμιση τούρτας.

1. Ζύμη. Σε βαθύ μπολ ανακατεύουμε το αλεύρι, τη ζάχαρη και το αλάτι. 
2. Το κρύο βούτυρο το κόβουμε σε μικρούς κύβους και το ρίχνουμε στο αλεύρι. Με τη βοήθεια δυο πιρουνιών {ή αν υπάρχει το ειδικό εργαλεία για τη ζύμη τάρτας} θρυμματίζουμε το βούτυρο ενσωματώνοντάς το στο αλεύρι. Θέλουμε στο τέλος να υπάρχουν μικρές μπαλίτσες βουτύρου διάσπαρτες και το αλεύρι να μοιάζει με ψιλό τραχανά.
3.  Τέλος προσθέτουμε το παγωμένο νερό και ανακατεύουμε ίσα να αποκτήσουμε μια ζύμη όχι και τόσο ομοιογενή. Αυτό δεν μας πειράζει. Η ζύμη πρέπει να έχει αυτή τη μορφή και να είναι απαραίτητα σε όλη τη διάρκεια κρύα. Αν σε περίπτωση ζεσταθεί από τη θερμότητα των χεριών μας τη βάζουμε στην κατάψυξη για 15'. 
4. Το φύλλο το ανοίγουμε ανάμεσα σε δυο λαδόκολλες, αυτό έκανα εγώ. Βουτυρώνουμε ένα ταψάκι 18cm {δεν χρειάζεται μεγαλύτερο σκεύος}, στρώνουμε το φύλλο να καλύψει μέχρι πάνω τα τοιχώματα, προσθέτουμε τη γέμιση και από τα περισσεύματα ανοίγουμε και το πάνω φύλλο οπότε μην αγχωθείται αν δείτε πως το ζυμάρι είναι λίγο. Τυλίγουμε τη ζύμη από τα πλάγια σε κόθορο και χαράσσουμε λεπτές γραμμές  στην επιφάνεια. 
5. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180c για περίπου 1 ώρα και κάτι {εμένα χρειάστηκε επιπλέον 10'}. Αφήνουμε το ταψάκι μας για 2 ώρες περίπου πάνω σε σχάρα να σφίξει η γέμιση. 
6. Η ζύμη αυτή είναι λίγο μπελαλίδικη αλλά η γεύση της είναι θεϊκή. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναλλακτικά και σφολιάτα αν θεωρείται πως σας πέφτει κομματάκι δύσκολη η παρασκευή της. Μην πτοηθείτε.

                    Καλή μας όρεξη

Κέικ Βραστό

        Το κέικ αυτό είναι ένα σοκολατένιο κέικ πολύ νόστιμο, με μια κάπως διαφορετική εκτέλεση από τα συνηθισμένα. Όσο εύκολα γίνεται άλλο τόσο εύκολα "εξαφανίζεται", τουλάχιστον στο δικό μας σπίτι. Τα μικρά μου το λατρεύουν και το ζητάνε ακόμα και για κολατσιό στο σχολείο.

        Υλικά

• 250 γρ. βιτάμ πλάκα
• 2 1/2 κούπες ζάχαρη
• 8 κ.σ. κακάο φουσκωτές
• 1 κούπα νερό
• 1 3/4 της κούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 5 αβγά
• 2 κ.σ. μπέικιν
• 2 βανίλιες

        Εκτέλεση

1. Ανακατεύουμε το κακάο με τη ζάχαρη. Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το βιτάμ, το νερό και το μείγμα ζάχαρη-κακάο. Σε χαμηλή φωτιά ανακατεύουμε όλα τα υλικά μέχρι να ρευστοποιηθούν. Όταν συμβεί αυτό αφαιρούμε μια κούπα από το μείγμα και αφήνουμε το υλικό της κατσαρόλας να χλιαρίνει ελαφρά.
2. Στο μεταξύ προσθέτουμε το μπέικιν και τις βανίλιες στο αλεύρι. Χωρίζουμε τους κρόκους από τα ασπράδια και χτυπάμε τα ασπράδια μας σε σφιχτή μαρέγκα.
3. Αφού χλιαρίνει το μείγμα μας προσθέτουμε τους κρόκους των αβγών και χτυπάμε ελαφρά με το μίξερ και έπειτα το αλεύρι. Τη μαρέγκα την προσθέτουμε τμηματικά και την ενσωματώνουμε με απαλές κίνησης με τη βοήθεια σπάτουλας.
4. Χύνουμε το μείγμα στο βουτυρωμένο τάψακι μας και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180c για 40' με 45'.
5. Αμέσως μόλις βγάλουμε το γλυκό μας από το φούρνο το κόβουμε σε μεριδούλες και περιχύνουμε με το υγρό σοκολάτας που βάλαμε στην άκρη εξαρχής.

              Καλή μας όρεξη.
                                       
                 Μια ακόμη συνταγή της μανούλας μου 

Ειρήνη

    Από τη στιγμή που έγινε μια ανάρτηση αφιερωμένη στη γιορτή του Ζήση το μόνο δίκαιο είναι να αφιερωθεί και μια στην Ειρηνούλα μου. Πρόκειται βέβαια για μεθεόρτια αφού η γιορτή της μικρής μου κοπέλας ήταν στις 5 Μαΐου. Παρόλα αυτά όμως επιβάλλεται να σας δείξω τι ετοιμάσαμε για τη δική της μέρα. Τις πολύχρωμες πεταλουδίτσες για τα όμορφα κορίτσια και τις παλέτες με τα πινέλα {ιδέα από Sweetapolita} για τα δυναμικά αγόρια. Και τα δύο αντιπροσωπευτικά της Ειρήνης γιατί είναι πανέμορφη σαν πεταλούδα και μια πρώτης τάξεως καλλιτέχνισσα. Σ' αγαπάω πολύ.

 
     Φτιάξαμε όμως και αυτές τις καρδούλες για να κεράσουμε και τους εκτός σχολείου φίλους.

 
    Γιορτάσαμε και τα γενέθλια του Χρήστου στις 9 Μαΐου. Σε έναν ένθερμο υποστηρικτή της τοπικής μας ομάδας, Τιτάν Σερβίων, όπως αυτός δεν μπορούσα παρά να φτιάξω μια ανάλογη τουρτίτσα για χάρη του.

                                              Η ζωή μου όλη.