Για κάμποσα χρόνια και πριν μάθω ακόμα να μαγειρεύω υπήρξα φανατική συλλέκτρια και συνδρομήτρια περιοδικών και βιβλίων μαγειρικής {ναι, εγώ}. Μου άρεσε να χαζεύω τα όμορφα μαγειρεμένα πιάτα και να φαντασιώνομαι εμένα κάποια μέρα, να μαγειρεύω και να ικανοποιώ με τις μαγειρικές μου ικανότητες την οικογένειά μου {υπήρξα ανέκαθεν ρομαντική!!}!
Βέβαια λίγο ήξερα πως από την εκτέλεση μέχρι το λαχταριστό αποτέλεσμα ενός πιάτου μεσολαβεί ο.. Όλυμπος! Ήμουν όμως αποφασισμένη να μάθω {κάποια μέρα!} να φτιάχνω αυτές τις λιχουδιές και ας αρνιόμουν πεισματικά να πιάσω στα χέρια μου έστω και μια κουτάλα!
Τα βιβλία λοιπόν και τα περιοδικά αυτά αμπαλαρίστηκαν όμορφα και τακτικά από τα καλά μου πεθερικά και τοποθετήθηκαν στην αποθήκη τους..και ξεχάστηκαν..
Σε κάποια επίσκεψή μας στη γενέτηρά μας, τη Φλώρινα, και ενόσω ο Χρήστος έψαχνε κάποια δικά του βιβλία, βλέπω μπροστά μου ένα κιβώτιο γραμμένο πάνω του 'μαγειρική Στέλλα' {τα καλά μου πεθερικά που έλεγα!}.