Μελομακάρονα

Τελευταία ανάρτηση για το 2013 με μια Χριστουγεννιάτικη συνταγή!
Μπουκίτσες γλυκές και μελωμένες, φτιαγμένες με τη βοήθεια της Ειρηνούλας μου, της πολυτιμότερης βοηθού που θα μπορούσα να έχω!
Σας ευχόμαστε, μητέρα και κόρη, καλές γιορτές με υγεία και άπειρη αγάπη!!
Χρόνια Πολλά!!

          Υλικά {για 30 μεγάλα-50 μικρά μελομακάρονα}

• 1 1/2 κούπα σπορέλαιο, καλής ποιότητας
• 1/2 κούπα ελαιόλαδο
• 1/2 κούπα χυμό πορτοκάλι
• 1/2 κούπα κονιάκ
• 1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 3/4 κούπας ζάχαρη
• 1 φακελάκι μπέικιν των 20γρ.
• 1 κ.γ. φουσκωτό κανέλα
• 1 κ.γ. σόδα

         σιρόπι

• 2 1/2 κούπες νερό 
• 2 κούπες ζάχαρη
• 1 1/2 κούπα μέλι {εξαιρετικής ποιότητας-ευχαριστώ Τάσo!}

• καρύδια

         Εκτέλεση

1. Σε μια βαθιά λεκάνη βάζουμε το αλεύρι, τη ζάχαρη, το μπέικιν, τη σόδα και την κανέλα. Σε μια πιο μικρή βάζουμε τα υγρά υλικά: τα λάδια, τον χυμό πορτοκαλιού και το κονιάκ. Τα κρατάμε στην άκρη για όταν θα είμαστε έτοιμες να πλάσουμε τα μελομακάρονα.
2. Σιρόπι: Σε βαθιά και μεγάλη κατσαρόλα προσθέτουμε το νερό και τη ζάχαρη. Βάζουμε στη φωτιά. Θέλουμε να λιώσει η ζάχαρη μέσα στο νερό και μετά να προσθέσουμε το μέλι. Χαμηλώνουμε την ένταση της φωτιάς γιατί με το μέλι φουσκώνει το μείγμα. Σιγοβράζουμε για 5' και ταυτόχρονα ξαφρίζουμε. Αποσύρουμε από τη φωτιά. Το μυστικό στο μέλωμα στη συγκεκριμένη συνταγή είναι, ζεστό {όχι καυτό} το σιρόπι και κατευθείαν από το φούρνο τα μελομακάρονα {θα σου το ξανά..υπενθυμίσω!!}.
3. Στρώνουμε με λαδόκολλα 2 ταψιά κουζίνας {για τα 30 κομμάτια από 15 σε κάθε ταψί} και ανάβουμε το φούρνο μας στους 180c. Βάζουμε τα καρύδια σε μια σακούλα κατάψυξης και με τον μπαλτά δίνουμε ελαφρά χτυπήματα στη σακούλα, αφενός γιατί με πολύ έντονα χτυπήματα ανοίγουν οι ραφές της σακούλας και όλο το εσωτερικό καταλήγει..παντού και αφετέρου γιατί θέλουμε τα καρύδια σε σχετικά χοντρά κομματάκια και όχι σκόνη. Οπότε συγκρατηθείτε..
4. Και έχουμε όλα τα υλικά μας συγκεντρωμένα και έτοιμα. Και αισθανόμαστε μια ανυπομονησία  να γαργαλάει τα δάχτυλά μας και μια γλυκιά προσμονή να κυριεύει τον ουρανίσκο μας!                               Θα πετύχουν;; Θα είναι νόστιμα;
   
5. Στη λεκάνη με το αλεύρι χύνουμε μονομιάς τα υγρά υλικά και ζυμώνουμε μέχρι να αισθανθούμε πως όλες οι περιοχές της ζύμης είναι το ίδιο υγρές. Δεν παραζυμώνουμε.
6. Σχηματίζουμε μικρές ή μεγάλες μπαλίτσες ανάλογα τα γούστα. 
   
   Θα πρέπει να προσέξουμε να είναι όλες οι μπουκίτσες πάνω κάτω το ίδιο μέγεθος για να ψηθούν ομοιόμορφα. Εγώ έφτιαξα τορνευτά μελομακάρονα φέτος {άκουσα 'τεμπέεελααα';;;.. απλά..εμμ..δεν είχα πολύ χρόνο στη διάθεσή μου..}.
7. Τα αραδιάζουμε όμορφα και τακτικά με μια απόσταση το ένα από το άλλο, δεν απλώνουν απλά φουσκώνουν. Εγώ χάραξα μερικές επιφανειακές γραμμές με το μαχαίρι, έτσι για το σχέδιο. Τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180c για 40'. Ο χρόνος βέβαια ψησίματος εξαρτάται από το μέγεθος των κομματιών. Τα δικά μου που ήταν μεγάλα, χρειάστηκαν 40' για να αποκτήσουν το χαρακτηριστικό χρυσοκάστανο χρώμα που έχουν τα μελομακάρονα. Αν τα φτιάξετε πιο μικρά θα χρειαστούν λιγότερο χρόνο, περίπου στα 30'.
8. Λίγο πριν βγάλουμε τα μελομακάρονα από τον φούρνο ελέγχουμε το σιρόπι μας που το θέλουμε ζεστό. Αν έχει κρυώσει στο μεταξύ το βάζουμε για κάποια λεπτά σε μέτρια φωτιά να ξαναζεσταθεί. Επαναλαμβάνουμε όσες φορές χρειαστεί για να είναι το σιρόπι μας στην επιθυμητή θερμοκρασία.
9. Μόλις βγάλουμε από τον φούρνο βουτάμε τα μελομακάρονά μας στο σιρόπι. Βάζουμε όσα χωράνε μέσα στην κατσαρόλα. Τα αφήνουμε για 1' από την κάθε μεριά {όχι παραπάνω γιατί θα λασπώσουν}, τα αφαιρούμε με τη βοήθεια τρυπητής κουτάλας, τα ακουμπάμε απαλά σε με επιφάνεια καλυμμένη με λαδόκολλα και τα 'ραντίζουμε' ένα-ένα με το καρυδάκι μας.
10. Αφήνουμε να σταθούν και να κρυώσουν. Όσο 'κάθονται' τα μελομακάρονα τόσο πιο νόστιμα γίνονται {αν προλάβουν δηλαδή}. 

    Βάζεις την άκρη της μελωμένης αυτής μπουκίτσας ανάμεσα στα δόντια σου και δαγκώνοντας απαλά αντιλαμβάνεσαι μια απειροελάχιστη αντίσταση. Τρόμος..Μου αντιστέκεται;; Και πάνω που είσαι έτοιμη να απογοητευτείς, συνειδητοποιείς πως όλη η γλύκα και η αφρατάδα είναι επιμελώς προστατευμένη κάτω από το ατσούμπαλο αυτό περίβλημα..

          
                                  Καλά Χριστούγεννα

Πώς να κόψετε και να γεμίσετε το Παντεσπάνι για μια Τούρτα με Ζαχαρόπαστα-How to Cut and Fill a Fondant Cake

Συνεχίζω με μια ακόμα ανάρτηση σχετική με τις Τούρτες μου. Έχω αποφασίσει να σας αποκαλύψω όοοολα τα μυστικά μου!! Εντάξει, τα λίγα αυτά που γνωρίζω λέω να τα μοιραστώ μαζί σας.
Και δεν είναι πια και τα τρομερά μυστικά. Απλά στις δικές μου αναρτήσεις βλέπετε τα βήματα που ακολουθώ εγώ και τα οποία είναι αποτέλεσμα προσωπικών προσπαθειών και ενίοτε αποτυχιών {όπως έχω τονίσει άλλωστε τόσες φορές, το ξέρω!!}.
Θα αισθανόμουν λοιπόν πολύ χαρούμενη αν, μέσα από αυτά που γράφω και δείχνω, βοηθούσα έστω και λίγο οποιονδήποτε να αισθανθεί πιο άνετα και επιχειρήσει να φτιάξει μια τούρτα με ζαχαρόπαστα.
Γιατί πιστεύω πως ο καθένας μπορεί να φτιάξει όμορφες τούρτες, φτάνει να το θέλει..πολύ όμως!!
Και δεν με θεωρώ ειδήμονα. Μια αυτοδίδακτη κοπέλα είμαι {ναι, είμαι μικρή ακόμα!!! μη γελάς!!!} που της αρέσει να φτιάχνει τούρτες με ζαχαρόπαστα.
Τις Τούρτες της Στέλλας!


         Τι θα χρειαστούμε

για να συναρμολογήσουμε μια τούρτα: ένα καλοψημένο παντεσπάνι, σαντιγύ, μαρμελάδα {προαιρετική}, βουτυρόκρεμα σε σακούλα ζαχαροπλαστικής {μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και πολυσακούλες κουζίνας}, μια βάση, χάρακα, σπάτουλα, ένα πολύ καλό μαχαίρι και οδοντογλυφίδες.


Αρχίζουμε με το παντεσπάνι. Αν προσέξατε το είχα τυλιγμένο σε ζελατίνα. Αφού ψηθεί λοιπόν το παντεσπάνι το τυλίγω μέσα σε ζελατίνα και το διατηρώ στο ψυγείο μέχρι να το χρησιμοποιήσω. Έτσι σφίγγει και αφήνει λιγότερα τρίμματα όταν το κόβω. Και μην αμφιβάλλεται, παραμένει πάντα αφράτο {δοκιμάστέ το}. Για όσους είστε αρχάριοι σας προτείνω να χρησιμοποιήσετε χάρακα και οδοντογλυφίδες όπως στην εικόνα {βρίσκουμε το μέσον και εκεί μπήγουμε την οδοντογλυφίδα}. Με εξάσκηση θα μπορείτε να το κόβεται τέλεια οριζοντιωμένο, σας το υπόσχομαι!

Για τους πιο έμπειρους, παραλείπουμε το στάδιο με τις οδοντογλυφίδες και αρχικά χαράσσουμε περιμετρικά με το μαχαίρι μας, δημιουργούμε δηλαδή έναν οδηγό γύρω γύρω, και κατόπιν κόβουμε περιστρέφοντας και ασκώντας σταθερή πίεση στο μαχαίρι με τον καρπό {δεν κουνάμε όλο το χέρι} προς το εσωτερικό.



Χωρίσαμε λοιπόν το παντεσπάνι μας στα δυο και δημιουργήσαμε δυο δίσκους, αφαιρέσαμε τις οδοντογλυφίδες και είναι η ώρα της συναρμογής.




Τοποθετούμε τον έναν δίσκο μας πάνω στη βάση. Βάζουμε την πάνω 'όψη' να κοιτάει τη βάση και περνάμε την περιφέρεια με ένα 'κορδόνι' από βουτυρόκρεμα. Δημιουργούμε έτσι ένα φράγμα και αποφεύγουμε τις όποιες 'διαρροές' από την γέμισή μας. Το συγκεκριμένο παντεσπάνι δεν χρειαζόταν σιρόπιασμα αλλά αν θελήσουμε να το σιροπιάσουμε το κάνουμε σε αυτήν τη φάση.



Και έχουμε αυτό το αποτέλεσμα. Το φράγμα!






Συνεχίζουμε με την γέμιση της αρεσκείας μας. Εγώ χρησιμοποίησα σαντιγύ και μαρμελάδα φραγκοστάφυλο {σας θυμίζει κάτι;}.





Τέλος καλύπτουμε με τον δεύτερο δίσκο, κάτω 'όψη' {και πάλι αν σιροπιάσουμε το παντεσπάνι το κάνουμε και σε αυτόν τον δίσκο}.

Και εδώ χρειάζεται προσοχή γιατί θέλουμε να είμαστε βέβαιοι πως η πάνω επιφάνεια της τούρτας μας είναι πλήρως οριζοντιωμένη. Αρχικά 'χαιδεύουμε' απαλά την επιφάνεια για να 'ισοπεδώσουμε' τυχόν ανωμαλίες και έπειτα ερχόμαστε στο ίδιο επίπεδο με αυτήν {τα μάτια μας} και παρατηρούμε αν είναι ίσια. Στα σημεία που είναι άνιση, ασκούμε μια ελαφρά πίεση. Εναλλακτικά χρησιμοποιούμε αλφάδι.   

Και είναι έτοιμη η τούρτα μας για να την περάσουμε με το πρώτο χέρι βουτυρόκρεμας {το λεγόμενο crumb coat}. Ένα πολύ λεπτό στρώμα βουτυρόκρεμας ίσα για να θωρακίσουμε τη γέμιση { η αρχική φωτογραφία} και να απομονώσουμε το τρίμματα από το παντεσπάνι ούτως ώστε στο δεύτερο χέρι να είναι εύκολη και αβίαστη η εφαρμογή της βουτυρόκρεμας.
Μη σας αποθαρρύνουν οι εξωτερικές ανωμαλίες που παρουσιάζει το παντεσπάνι. Το καλό στρώσιμο της βουτυρόκρεμας βοηθάει να αποκτήσει η τούρτα μας μια λεία επιφάνεια. 

                 
                  Καλές Δημιουργίες

Βουτυρόκρεμα-Buttercream

Μεγάλη αγάπη είναι να φτιάχνω τις Τούρτες μου! Ειλικρινά όταν ασχολούμαι με μια τούρτα, από το να ψήσω το κέικ μέχρι να βάλω την τελευταία πινελιά πάνω της, αισθάνομαι πως όλα είναι όπως πρέπει {ασχέτως αν μετά το σώμα μου μοιάζει με τελικό σίγμα!!}.
Οπότε θα σας δείξω πως φτιάχνω.. βουτυρόκρεμα {φαντάζομαι, μαζεύεται το σαγόνι σας και αναρρωτιέστε.. μα τέτοια αποκάλυψη;;;!!!!}. Ναι..ναι..
Λοιπόν, συνεχίζω με σοβαρότητα.
Γευστικά δεν μπορώ να πω πως για μένα είναι και η πιο ικανοποιητική λύση {όχι ότι κάνω εκπτώσεις στη γεύση, ίσα ίσα που νομίζω πως η γευστική απόλαυση πρέπει να είναι ισάξια αν όχι και ανώτερη από την οπτική χαρά που μας προσφέρει μια καλοφτιαγμένη τούρτα} αλλά είναι εύκολη και φτιάχνεται σχετικά γρήγορα.
Αυτό που δεν με ξετρελαίνει προσωπικά είναι το ΄κρατσανιστό' της άχνης μέσα στο βούτυρο {υπάρχει και εδώ όμως ένα μυστικό, το οποίο θα μοιραστώ παρακάτω μαζί σας}. Μέχρι όμως να βρω κάτι που θα με ικανοποιήσει περισσότερο σαν αποτέλεσμα, αρκούμαι στη δική μου εκδοχή της Αμερικάνικης βουτυρόκρεμας. Γιατί περί αυτής πρόκειται. Να πω πως έχω δοκιμάσει και την Ιταλική και την Ελβετική βουτυρόκρεμα. Γευστικά είναι απίθανες αλλά ειλικρινά είναι πολύ μπελαλίδικες και στο ΄στρώσιμο' δεν με ικανοποίησαν όπως η αμερικάνικη.
Η γκανάς από την άλλη είναι μια διαφορετική ιστορία και με τις φήμες που κυκλοφορούν, πως η τιμή της σοκολάτας θα φτάσει αυτή του χρυσού, ας μην 'καλομάθουμε' περισσότερο από ότι πρέπει τον ουρανίσκο μας!   

          Υλικά και σκεύη

• 250γρ. βούτυρο αγελαδινό, με πάνω από 80% λιπαρά
• 400γρ. άχνη ζάχαρη, 2 φορές κοσκινισμένη {το μυστικό}
• 2-4 κ.σ. 35% κρέμα γάλακτος σε θερμοκρασία δωματίου
• πολύ δυνατό, σταθερό μίξερ
• σπάτουλα

   
          Τρόπος

1. Αφήνουμε το βούτυρο για 30' εκτός ψυγείου. Το κόβουμε σε κυβάκια και το βάζουμε στον κάδο του μίξερ. Χτυπάμε ίσα να γίνει αλοιφή.
2. Προσθέτουμε την κοσκινισμένη άχνη σε δύο δόσεις και πάντα σε χαμηλή ταχύτητα {δεν θέλουμε ένα άχνη..σμένο σπίτι, έτσι;;}. 
3. Μέτα από την πρώτη δόση άχνης προσθέτουμε 2 κουταλιές της κρέμας γάλακτος. Αφού προσθέσουμε και την δεύτερη δόση άχνης δεν βιαζόμαστε να προσθέσουμε την υπόλοιπη κρέμα. Είμαστε φειδωλοί γιατί αν προσθέσουμε παραπάνω υγρό στη βουτυρόκρεμα και την κάνουμε νερουλή, θα είναι δύσκολο μετά να την σφίξουμε, όση άχνη και να προσθέσουμε. 
4. Αυξάνουμε την ταχύτητα του μίξερ και χτυπάμε για 2'-3'. Σταματάμε το μίξερ, μαζεύουμε με την σπάτουλα τη βουτυρόκρεμα από τα τοιχώματα, το αναδευτήρι και τον πάτο του κάδου και παρατηρούμε..

• αν η βουτυρόκρεμα είναι αρκετά σφιχτή προσθέτουμε 1/2 κ.σ κρέμα γάλακτος τη φορά.

• χτυπάμε και ελέγχουμε ξανά. Χρειάζεται προσοχή και αυξομειώνουμε του υγρό ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες:

τους κρύους μήνες χρειάζεται περισσότερο υγρό από ότι τους ζεστούς. Γιατί, αυτό που θέλουμε να επιτύχουμε είναι μια βουτυρόκρεμα που και θα απλώνεται εύκολα πάνω στο κέικ μας και όταν θα βάλουμε το κέικ πλέον στο ψυγείο καλυμμένο με τη βουτυρόκρεμα, αυτή να σκληρύνει και να θωρακίσει το κέικ ούτως ώστε να μπορούμε να δουλέψουμε εύκολα πάνω στην επιφάνειά του την ζαχαρόπαστα.

• Και τέλος είναι θέμα εμπειρίας, νομίζω. Όσο πιο πολύ 'δουλεύουμε' και 'γνωριζόμαστε' με τη βουτυρόκρεμα τόσο πιο καλά μαθαίνουμε και να τη χειριζόμαστε. Σωστά;;...σωστά!!       

   4. Το τελικό βήμα είναι και το πιο εύκολο. Αφήνουμε το μίξερ να κάνει τη δουλειά του. 

        Του επιτρέπουμε να 'χτυπήσει' τη βουτυρόκρεμα για 15' με 20' στην μέγιστη ταχύτητά του.                       

        Και είναι έτοιμη! Βουαλά!!

Όση ώρα έχουμε τη βουτυρόκρεμα μέσα στον κάδο του μίξερ {εν ώρα εργασίας δηλαδή} καλό είναι να την σκεπάσουμε με μια νωπή πετσέτα για να μην ξεραίνεται.

Η βουτυρόκρεμα διατηρείται στο ψυγείο για πάνω από 1 εβδομάδα και στην κατάψυξη 3-4 εβδομάδες.

Τη φυλάμε σε σακούλες κατάψυξης και μετά μέσα σε αεροστεγές δοχείο. Όταν θα θελήσουμε να την χρησιμοποιήσουμε, δεν την ξεπαγώνουμε τελείως. Την αφήνουμε για 15' σε θερμοκρασία δωματίου και μετά όπως είναι αρκετά κρύα ακόμα, την χτυπάμε πάλι για αρκετή ώρα στο μίξερ. Ίσως να χρειαστεί να προσθέσουμε ελάχιστο υγρό {1/2 κ.γ}.

Για όσους ενδεχομένως δεν γνωρίζουν, η βουτυρόκρεμα χρησιμοιείται σαν επικάλυψη του κέικ όταν θέλουμε να το καλύψουμε με ζαχαρόπαστα. Δηλαδή, η ζαχαρόπαστα θα 'καθίσει' πάνω στη βουτυρόκρεμα που θα έχει σκληρύνει για να έχουμε μια όμορφη και λεία επιφάνεια.
Να, κάπως έτσι θα είναι το τελικό αποτέλεσμα εφαρμογής της βουτυρόκρεμας πάνω στο παντεσπάνι μας!

         Καλές Δημιουργίες 

Υ.Γ.

1. Αυτή είναι η δική μου εμπειρική και μετά από αρκετές {αποτυχημένες} προσπάθειες βουτυρόκρεμα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καλύψετε και cupcakes.
2. Μια εξίσου νόστιμη βουτυρόκρεμα για για να στολίσουν cupcakes είναι και η 'Βουτυρόκρεμα με Φρούτα του Δάσους'.

Σε περίπτωση που η βουτυρόκρεμα γίνει πολύ ρευστή, τη βάζουμε μαζί με τον κάδο στο ψυγείο για 10' και ξαναχτυπάμε απαλά για πολύ λίγο.

2ος Χρόνος + Παντεσπάνι για Τούρτα με Ζαχαρόπαστα

Δεύτερος χρόνος για τα Κουζινομπερδέματά μου!
Έφτιαξα αυτήν την τουρτίτσα για να τρατάρω όοοολους εσάς από ένα κομματάκι και να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνετε και με επισκέπτεστε αυτά τα δυο χρόνια, φτιάχνετε τις συνταγές μου, γράφετε ή μου λέτε οι ίδιοι τα σχόλιά σας, άλλοτε θετικά άλλοτε όχι τόσο {μου αρέσουν οι παρατηρήσεις..διορθώνομαι χωρίς ίχνος ειρωνείας} πάντα όμως καλοπροαίρετα!

Την τούρτα αυτήν την έφτιαξα με πολλή αγάπη, όπως άλλωστε και όλες τις τούρτες μου. Χρησιμοποίησα για πρώτη φορά μια τεχνική με royal icing-το royal icing είναι ένα είδος πολύ σφιχτής μαρέγκας. 'Ζωγράφισα' γραμμές πάνω στη ζαχαρόπαστα και τις μετέτρεψα σε λουλούδια. Νομίζω πως το αποτέλεσμα είναι αρκετά καλό.

Η τούρτα ήταν πολύ νόστιμη και θα σας δώσω τη συνταγή για το παντεσπάνι, του οποίου η εκτέλεση ξεφεύγει από τα συνηθισμένα. Η γέμιση είναι σαντιγύ και μαρμελάδα από φραγκοστάφυλο.
  
Για το παντεσπάνι:

                 Υλικά {συνταγή αρκετά προσαρμοσμένη από εδώ}

• 120 ml {1/2 κούπα} γάλα
• 2 ασπράδια αβγών
• 1 αβγό ολόκληρο
• 2 βανίλιες
• 142 γρ. αλεύρι ζαχαροπλαστικής 2 φορές κοσκινισμένο
• 150 γρ. ζάχαρη
• 1 1/4 κ.γ. μπέικιν
• 1/2  κ.γ. αλάτι
• 57 γρ. βούτυρο
• 2 κ.σ. σπορέλαιο

            Εκτέλεση

1. Συγκεντρώνουμε τα υλικά μας και τα αφήνουμε να έρθουν σε θερμοκρασία δωματίου. Λαδώνουμε, αλευρώνουμε και στρώνουμε με λαδόκολλα τον πάτο από ένα ταψάκι 15 cm. Προθερμαίνουμε τον φούρνο μας στους 180c.
2. Σε μικρό μπολάκι χτυπάμε ελαφρά τα 2 ασπράδια, το ολόκληρο αβγό και προσθέτουμε το γάλα.
3. Στον κάδο του μίξερ βάζουμε το αλεύρι, τη ζάχαρη, το μπέικιν, το αλάτι και τις βανίλιες και ανακατεύουμε με το αναδευτήρι σε χαμηλή ταχύτητα για 30''.
4. Κατόπιν προσθέτουμε το βούτυρο και το σπορέλαιο και χτυπάμε για άλλο 1' σε μέτρια ταχύτητα τώρα. Η εικόνα που θα έχει το μείγμα μας θα είναι σαν αυτή που έχει η ζύμη τάρτας όταν προσθέτουμε στο αλεύρι το βούτυρο, δηλαδή θα είναι θρυμματιστή και αμμώδη.
5. Και τέλος σε 3 δόσεις και σε μεγάλη ταχύτητα προσθέτουμε και χτυπάμε το μείγμα των αβγών για 1 1/2 λεπτό.
6. Χύνουμε το υλικό στο ταψάκι μας και καλύπτουμε περιφερειακά το ταψί με τη βρεγμένη πετσέτα μας για ένα όμορφα οριζοντιωμένο αποτέλεσμα {δες Σοκολατίνα ν3}.
7. Ψήνουμε για 30' με 35' ή όταν μια καθαρή οδοντογλυφίδα βγει καθαρή αφού τρυπήσουμε με αυτή το γλυκό μας {μετά όμως από τα πρώτα 20' λεπτά ψησίματος κάνουμε οποιαδήποτε δοκιμή ανοίγοντας τον φούρνο}.                                                                                    Προσωπικά εμπιστεύομαι τη μύτη μου. Σχεδόν ποτέ δεν κρατάω ώρα {και να την κρατήσω, μετά ξεχνιέμαι}. Είχα διαβάσει κάπου, πρέπει να ήταν tip της κ.The Cake Bible, πως ένα γλυκό είναι σχεδόν έτοιμο από τη στιγμή που αρχίζει να διαχέεται η ευωδιά του στο χώρο. Οπότε αυτό είναι το 'καμπανάκι' για μένα. 
8. Βγάζουμε από τον φούρνο και αφήνουμε για 10' πάνω σε σχάρα πριν αφαιρέσουμε το γλυκό μας από το ταψάκι.

                        Καλές δημιουργίες

               

Κολοκυθάκια γεμιστά με κιμά και ρυζάκι

Πάει κι αυτός ο Σεπτέμβρης.. καλώς μας ήρθες Οκτώβρη!
Κουτσομπήκαμε στη σχολική ρουτίνα, τα παιδιά στο γνώριμο πλέον 'περιβάλλον' του δημοτικού {Δ΄ Τάξη εφέτος, μεγάλωσαν τα καμάρια μου} με τη μαμά να ακολουθεί μεταξύ σπιτιού, παιδιών, μαθημάτων και άλλων.. δραστηριοτήτων {τρεχάτε ποδαράκια μου!!}.
Δεν παραπονιέμαι! Άλλοι {ονόματα δεν λέμε, βλέπε Χρήστος} δεν ξεκουράστηκαν το καλοκαίρι όπως θα έπρεπε και τους άξιζε, αλλά αυτά έχει η ζωή!!
Ένα φαγάκι που του αρέσει πολύ {του Χρήστου} είναι το συγκεκριμένο και το ευχαριστιέται κάθε φορά που το τρώει. Μας αρέσει οικογενειακώς εδώ που τα λέμε, εκτός ίσως της Ειρήνης που αφαιρεί το νόστιμο κολοκυθοπερίβλημα και τρώει μόνο τον κιμά με το ρυζάκι. Κόρη μου, όμορφη!

           Υλικά

• 7 μέτρια κολοκυθάκια για γέμισμα 

           για τη γέμιση

• 300γρ. ανάμεικτο κιμά
• 1 φλυτζανάκι του καφέ ρύζι νυχάκι πλυμένο
• 1 φ.κ. ελαιόλαδο
• 1 μέτριο ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
• 1 κ.σ. άνηθο {εγώ τον ψιλοκόβω και τον καταψύχω}
• 3 κ.σ. μαϊντανό            -//-
• αλάτι, πιπέρι 
• 1/2 ποτήρι νερό ζεστό

           για την κατσαρόλα

• βραστό νερό
• 1 κύβο κότας
• 2 κ.σ. φυτίνη
• 2 κ.σ. κούπας ελαιόλαδο

          για το αβγολέμονο

• 1/2 λεμόνι
• 1 κρόκο αβγού
• ζουμάκι από το φαγητό

         
           Εκτέλεση

1. Εγώ είχα 2 μεγάλα κολοκυθάκια, τα οποία έκοψα στη μέση και 3 μέτρια. Τα έπλυνα, τα έξυσα επιφανειακά  και αφαίρεσα την ψίχα με το ειδικό εργαλείο {δεν πετάμε την ψίχα, κρατάμε για κολοκυθοκεφτέδες}. Γίνεται και με το κουταλάκι αλλά είναι πιο δύσκολο και πολλές φορές σπάει το κολοκυθάκι. Τα έβαλα στην κατσαρόλα μου και βεβαιώθηκα ότι χωράνε, ούτε το ένα πάνω στο άλλο αλλά ούτε και σκορποχώρι.
2. Σε ένα γυάλινο μπολ έβαλα τον κιμά και τα υπόλοιπα υλικά της γέμισης εκτός από το νερό το οποίο πρόσθεσα σιγά σιγά. Μη σας φανεί πολύ. Το παίρνει όλο. Στο τέλος πρέπει να έχουμε περίπου 2πλάσια ποσότητα γέμισης σε σχέση με τον κιμά μόνο, δηλαδή αν ήταν 300γρ. ο κιμάς θα έχω 600γρ. έτοιμης γέμισης. Ζυμώνω καλά.
3. Γεμίζω τα κολοκυθάκια κατά το 2/3, τα βάζω στην κατσαρόλα μου και τα περιχύνω με το βραστό νερό. Προσθέτω τον κύβο, τη φυτίνη και το λαδάκι. Βάζω την κατσαρόλα στο μάτι σε δυνατή φωτιά και μόλις πάρει βράση χαμηλώνω στο 5, σκεπάζω και σιγοβράζω για 30' με 35'. Στα μισά της ώρας αναποδογυρίζω πολύ προσεκτικά και τα ραντίζω με πιπεράκι.
4. Δοκιμάζω λίγο από τη γέμιση, κυρίως αν είναι έτοιμο το ρυζάκι, τρυπάω απαλά τη σάρκα του κολοκυθιού, αν είναι μαλακή και αποσύρω. 
5. Αφήνω να χλιαρίνει το φαγητό πριν αβγοκόψω. Στον χυμό του λεμονιού χτυπάω απαλά τον κρόκο και σιγά σιγά προσθέτω ζουμί ανακατεύοντας συνεχώς. Περιχύνω και στριφογυρίζω την κατσαρόλα να πάει παντού το αβγολέμονο. Δεν ανακατεύω. Και είναι έτοιμο και λαχταριστό.

                 Καλή μας όρεξη και καλό μήνα

Σάλτσα Μελιτζάνας

Είπα να δείξω της μαμάς μου ότι φτιάχνω κι εγώ σάλτσες!!! Η καλή μου, κάθε χρόνο μας φτιάχνει την κλασική σάλτσα ντομάτας-με ντομάτες από τον μπαξέ του μπαμπά- και κάθε χρόνο της υπόσχομαι πως θα είμαι δίπλα της να τη βοηθήσω! Μαμά μου, ειλικρινά του χρόνου..
Τη μελιτζάνα τη λατρεύω. Μέχρι και πίτσα με μελιτζάνα φτιάχνω {και την τρώω μόνη μου}. Αυτή η σάλτσα είναι υπέροχη για μένα. Και δεν είναι τόσο έντονη η γεύση της μελιτζάνας για να μου την απαρνηθούν τα καμάρια μου.
Ειρήνη:  Μια φορά επιτέλους, να μας φτιάξεις μια κανονική σάλτσα... !!

        Υλικά

• 2 μέτριες μελιτζάνες {500 γρ.}
• 2 κιλά ώριμες ντομάτες
• 3 σκελίδες σκόρδο
• 1 μέτριο κρεμμύδι
• 2/3 της κούπας ελαιόλαδο
• 1 1/2 κ.σ. αλάτι
• 1/4 κ.γ. ζάχαρη
• 1/4 κ.γ. ρίγανη
• πιπέρι  

•  λάδι για το τηγάνισμα της μελιτζάνας

        Εκτέλεση

1. Πλένουμε και κόβουμε τις μελιτζάνες σε χοντρά κομμάτια. Τις τηγανίζουμε μέχρι να χρυσίσουν ελαφρά. Δεν πειράζει αν 'κρατάνε' λίγο στο δόντι, θα βράσουν μαζί με τις ντομάτες. Τοποθετούμε σε πιάτο με απορροφητικό χαρτί. Δεν αλατίζουμε.
2. Πλένουμε τις ντομάτες και τις περνάμε από τον ρεντέ ή το μούλτι. 
3. Βάζουμε σε βαθιά κατσαρόλα και προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά.
4. Βράζουμε αρχικά σε έντονη φωτιά για 10' χωρίς καπάκι. Έπειτα χαμηλώνουμε στο 4 {διαβάθμιση μέχρι το 9}, σκεπάζουμε και σιγοβράζουμε για περίπου 3 τέταρτα της ώρας. Ανακατεύουμε περιστασιακά.
5. Είναι έτοιμη η σάλτσα όταν αρχίσουν χοντρές φουσκάλες να σχηματίζονται στη επιφάνεια. 
6. Αποσύρουμε από τη φωτιά και με το μούλτι χειρός πολτοποιούμε τη σάλτσα μέσα στην κατσαρόλα. Εναλλακτικά, τη διαδικασία αυτή την κάνουμε και με το κανονικό μούλτι.
7. Αν θεωρούμε πως η σάλτσα μας είναι λίγο νερουλή, ξαναβάζουμε την κατσαρόλα στο μάτι χωρίς το καπάκι και σε δυνατή φωτιά αφήνουμε να εξατμιστεί το επιπλέον υγρό. Χρειάζεται προσοχή όμως μη κολλήσει.
8. Αποθηκεύουμε σε βαζάκια ή σε σακούλες στην κατάψυξη. 

             Καλή μας όρεξη 

Φανουρόπιτα

Παραμονή Αγίου Φανουρίου σήμερα. Ενός Αγίου με πολύ ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Εύχομαι λοιπόν ο Άγιος Φανούριος να 'φανερώσει' στην ψυχή του καθενός μας αυτό που ποθεί και επιθυμεί. Βοήθειά μας!

       Υλικά

• 1 κούπα σπορέλαιο {210γρ.}
• 2 κούπες ζάχαρη {440γρ.}
• 2 κούπες πορτοκαλάδα με ανθρακικό {460γρ.}
• 5 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις {700γρ.}
• 1 κούπα ξανθή σταφίδα {120γρ.}
• 1 κούπα χοντροκομμένα καρύδια {110γρ.}
• 1 μπέικιν {20γρ.}
• 1 κ.σ. φουσκωτό κανέλα
• 1 κ.γ. γαρίφαλο  
• άχνη ζάχαρη για πασπάλισμα

      Εκτέλεση

1. Άναψα τον φούρνο στους 180c, στην προθέρμανση. Λάδωσα το ταψί μου, των 34cm και συγκέντρωσα τα υλικά μου.
2. Χρησιμοποίησα δυο σχετικά ευρύχωρες λεκάνες. Στην πρώτη έβαλα το σπορέλαιο, τη ζάχαρη και την πορτοκαλάδα. Ανακάτεψα με έναν αβγοδάρτη {δεν χρειάζεται μίξερ} και έβαλα στην άκρη.
3. Στη δεύτερη έβαλα το αλεύρι, το μπέικιν, την κανέλα, το γαρίφαλο, τη σταφίδα και τα καρύδια. Ανακάτεψα με μια σπάτουλα και τα πρόσθεσα στην πρώτη λεκάνη με τα ρευστά υλικά.
4. Ανακάτεψα ίσα να ενσωματωθούν όλα τα υλικά μεταξύ τους και τα έχυσα στο ταψί μου. Ίσιωσα την επιφάνεια και φούρνισα.
5. Έψησα για 45'-50' σε πάνω κάτω αντίσταση και άφησα να κρυώσει.
6. Έκοψα σε μερίδες και πασπάλισα με άχνη ζάχαρη.

            Καλή μας όρεξη



Θα ήθελα εδώ να σας πω για τις δυο πολυ ωραίες κυρίες που είχα την χαρά να γνωρίσω από κοντά φέτος το καλοκαίρι.

Μιλάω για την κυρία Πηνελόπη Κ, κάτα κόσμον Άρωμα Βανίλιας! Μου επέτρεψε να εμφανίσω αυτήν της τη φωτογραφία, επιβεβαιώνοντας έτσι και την φήμη της.  Αυτή της φαγανής κοπέλας!

Η Πηνελόπη είναι όπως ακριβώς τη διαβάζεται στο blog της.
Αξιαγάπητη, γλυκομίλητη, φιλική. Ηταν σαν να γνωριζόματαν από χρόνια.


Σας περιμένουμε και του χρόνου!!

Και η δεύτερη κυρία είναι η πολύ ταλαντούχα Ρίτα Εμμανουλίδου.

Η φωτογραφία αυτή είναι από τα γενέθλια του μικρού της Ιάσονα και τη βλέπεται να φοράει στο κεφάλι δυο από τις υπέροχες δημιουργίες της αλλά και να κρατάει στα χέρια της μια δική μου δημιουργία, την τούρτα του Ιάσονα!





Με το καλό να ξανανταμώσουμε κυρίες μου!

Ελλάδα

Βλέποντας, ακούγοντας και ζώντας όλα αυτά που διαδραματίζονται στη χώρα μου δεν μπορώ και δεν θέλω άλλο να μένω αμέτοχη. Το δυστύχημα είναι πως δεν γνωρίζω πως μπορώ να διαμαρτυρηθώ {εντάξει.. ξέρω.. άλλος θα πει κάνε εκείνο και άλλος κάνε τάλλο και άλλος κάνε το παράλλο...}.
Θέλω όμως να ακουστεί η φωνή μου, θέλω να ακουστεί η αντίθεσή μου και η αγανάκτησή μου. Θέλω να γίνει αντιληπτό πως δεν είμαι απλώς είναι νούμερο στο δημογραφικό μας χάρτη. Θέλω να πάψουν να με θεωρούν άβουλη. Θέλω εγώ η ίδια να πάψω να με θεωρώ άβουλη. Θέλω ένα μέλλον για τα παιδιά μου, για μένα αλλά και για σένα. Θέλω να συνεχίσω να ονειρεύομαι {φυσικά και δεν έχω πάψει ποτέ να ονειρεύομαι όσο δύσκολες και αν είναι οι καταστάσεις} και να κάνω όνειρα τρανά. Θέλω και μου αρέσει να παλεύω, ο αγώνας μου όμως να μην είναι μάταιος. Θέλω αυτή η Ελλάδα με τη μια χούφτα ανθρώπους της {γιατί τόσοι είμαστε} να αναθεωρήσει και να ρισκάρει επιτέλους για το Γενικό Καλό.
Μη με παρεξηγήσετε. Αυτά και πολλά άλλα είναι τα θέλω μου. Όχι τα δικά σας. Εγώ απλά είμαι η Στέλλα, η μητέρα του Ζήση και της Ειρήνης και σύζυγος του Χρήστου, οι σπουδαιότερες ιδιότητές μου. Είμαι οπαδός, το παραδέχομαι, και χρειάζομαι έναν ή μια ηγέτη που θα με κάνει να πιστέψω σε αυτόν-ή, θα με εμπνεύσει, θα είναι ειλικρινής και θα έχει ακόμα περισσότερα θέλω. Άραγε υπάρχουν ακόμα τέτοιοι άνθρωποι;;  Μήπως ονειροβατώ; Ίσως..

Επειδή είναι μια μαγειρική σελίδα δεν μπορούσα παρά να φτιάξω κάτι σχετικό με την ανάρτηση αυτή. Ζητώ συγνώμη κιόλας σε όσους περίμεναν να δουν κάποια συνταγή.
Η Τούρτα 'ΕΛΛΑΔΑ που Ματώνει' νομίζω πως αντικατοπτρίζει τον συναισθηματικό μου φόρτο και την αγωνία μου.
Δεν θέλω πλέον να εύχομαι μόνο..

Σημαία
Της πατρίδας η σημαία
έχει χρώμα γαλανό
και στη μέση χαραγμένο
έναν κάτασπρο σταυρό.

Κυματίζει με καμάρι
Δεν φοβάται τον εχθρό
σαν τη θάλασσα είναι γαλάζια
και λευκή σαν τον αφρό.

              Μια Περήφανη Ελληνίδα

Γλύκισμα με Γιαούρτι και Μπισκότα

Το γλύκισμα αυτό το έφτιαξα για να γιορτάσουμε τα γενέθλια {όχι, δεν της έφτιαξα τούρτα με ζαχαρόπαστα!!} μιας πολύ αγαπημένης μου κυρίας, η οποία έχει σταθεί σε μένα και την οικογένειά μου σαν δεύτερη μητέρα, της κ.Δήμητρας.
Επειδή τα λόγια θα ακουστούν λίγα σε σχέση με αυτό που αισθάνομαι θα αρκεστώ σε ένα απλό και ταπεινό, ευχαριστώ!
Σε ευχαριστούμε που είσαι δίπλα μας!
Σε ευχαριστώ!
 
           Υλικά

• 500 ml φυτική κρέμα {κρύα}
• 2 κούπες ζάχαρη άχνη
• 500γρ. ή 2 1/2 κεσεδάκια στραγγιστό γιαούρτι
• 2 συσκευασίες μπισκότα πτι-μπερ {400γρ. με 450γρ. αναλόγως το σκεύος}
• μαρμελάδα της αρεσκείας μας

           Εκτέλεση

1. Χτυπάμε την κρύα φυτική κρέμα μόνη της-τη χειριζόμαστε όπως τη σαντυγί-μέχρι να αφρίσει και μετά προσθέτουμε την άχνη. Είναι έτοιμη όταν αρχίσουν να δημιουργούνται 'κορφές' που κρατάνε {σε σταθερό μίξερ χρειάζεται 2' με 3' χτύπημα, με του χειρός ο χρόνος είναι περίπου διπλάσιος}.
2. Έπειτα προσθέτουμε τα γιαούρτια και χτυπάμε για άλλα 3' με 4' λεπτά. Και είναι έτοιμη.
3. Συναρμολόγηση: Σε ένα παραλληλόγραμμο σκεύος βάζουμε μια στρώση από τα μπισκότα και μια από την κρέμα μας. Επαναλαμβάνουμε στρώση μπισκότα-κρέμας. Συνολικά παίρνει 4 στρώσεις από τα μπισκότα και αντίστοιχες κρέμας {πολλές.. οι στρώσεις!!}. Βάζουμε στο ψυγείο για 3-4 ώρες να σφίξει η κρέμα μας και να νοτίσουν τα μπισκότα. Πριν σερβίρουμε απλώνουμε στην επιφάνεια μια γενναία στρώση! από μαρμελάδα της αρεσκείας μας {εγώ χρησιμοποίησα μαρμελάδα κεράσι φτιαγμένη από τα χεράκια της κ.Δήμητρας}. 

                   Η συνταγή είναι της αδελφής μου Τούλας {Δήμητρας}! 
                      Love you 
                          xo

                          Καλή μας όρεξη!

Κερασόπιτα 2 {Cherry-Pie 2}

Κερασόπιτας συνέχεια! Πέρυσι είχα φτιάξει αυτή τη φανταστική κερασόπιτα και φέτος δοκιμάσαμε μια εξίσου νόστιμη και πιο εύκολη εκδοχή της, την οποία και λατρέψαμε! Απολαύστε!

               Υλικά

• 1 φύλλο σφολιάτας
• 500 γρ. κεράσια χωρίς το κουκούτσι τους
• 1/2 κούπα ζάχαρη 
• 2 κ.σ. νισεστέ
• μια τσιμπιά αλάτι
• 1 κ.σ. κρύο βούτυρο
• λίγη μαργαρίνη λιωμένη για επάλειψη

             Εκτέλεση

1. Βουτυρώνουμε ένα ταψάκι 18 cm και προθερμαίνουμε το φούρνο μας στους 210c. Έχουμε ήδη ξεπαγώσει τη σφολιάτα.
2. Βάζουμε τα ξεκουκούτσωτα κεράσια μας σε ένα μπολ και προσθέτουμε τη ζάχαρη, το νισεστέ και το αλάτι και ανακατεύουμε.
3. Εφαρμόζουμε τη σφολιάτα στο ταψί μας, να καλύπτει μέχρι πάνω τα τοιχώματά του και κόβουμε την περίσσεια με την οποία θα φτιάξουμε σχεδιάκια για να καλύψουμε την επιφάνεια.
4. Προσθέτουμε το μείγμα των κερασιών μας στο ταψάκι με τη σφολιάτα και το κρύο βούτυρο σε κομματάκια σε όλη την επιφάνεια τους {η συνταγή ζητούσε να μη προσθέσουμε τα υγρά που 'άφησαν' τα κεράσια αλλά εγώ.. παράκουσα και τα πρόσθεσα}. 
5. Τυλίγουμε σε κόθορο τη σφολιάτα που βρίσκεται στα πλαινά, καλύπτουμε με διάφορα σχέδια τα κερασάκια μας και περνάμε με τη λιωμένη μαργαρίνη την επιφάνεια με τα σχέδια της σφολιάτας που φτιάξαμε είτε με κου πατ είτε με τα χέρια.
6. Ψήνουμε για 25' στους 210c και για άλλα 25' με 30' στους 180c.
7. Βγάζουμε από το φούρνο και αφήνουμε να κρυώσει και να σταθεί το εσωτερικό πριν την κόψουμε, πράγμα που δεν έκανα εγώ η λιχούδα για αυτό και η τόσο φανταστική αρχική φωτογραφία!!!

                            Καλή μας όρεξη
              Η συνταγή είναι προσαρμοσμένη από το Smitten Kitchen.

Σοκολατοκέικ με Μαγιονέζα

Για όλες τις γλυκές μανούλες αυτού του κόσμου αλλά και για αυτές που λαχταρούν όσο τίποτα να γίνουν μανούλες!
   Χρόνια μας Πολλά για αύριο!

            Υλικά

• 2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1/2 κ.γ. μαγειρική σόδα
• 2 κ.γ. μπέικιν
• 1 βανίλια
• 1 1/3 της κούπας ζάχαρη
• 225 ml μαγιονέζα καλής ποιότητας {το μικρό βαζάκι}
• 2 μικρά αβγά
• 1/2 κούπα κακάο σε σκόνη
• 60 γρ. κουβερτούρα
• 1 1/2 κούπα πολύ ζεστό νερό

          για την επικάλυψη

• 100 γρ. κουβερτούρα
• 1/2 κούπα κρέμα γάλακτος
• 1 κ.σ. βούτυρο

       
               Εκτέλεση

1. Προθερμαίνουμε το φούρνο μας στους 180c, λαδώνουμε και στρώνουμε με λαδόκολλα ένα ταψί 26cm.
2. Σε ένα μπολάκι ανακατεύουμε το αλεύρι, τη σόδα, το μπέικιν και τη βανίλια. Αφήνουμε στην άκρη.
3. Σε ένα άλλο μπολ βάζουμε την κουβερτούρα με το κακάο και περιχύνουμε με το πολύ ζεστό νερό. Αφήνουμε για 1' και μετά ανακατεύουμε με μια πλαστική σπάτουλα μέχρι να ομογενοποιηθεί το υλικό μας.
4. Στο μπολ του μίξερ χτυπάμε σε δυνατή ταχύτητα τη ζάχαρη με τη μαγιονέζα μέχρι να αναμειχθούν και έπειτα προσθέτουμε ένα ένα τα αβγά χτυπώντας καλά μετά από κάθε προσθήκη.
5. Στη συνέχεια προσθέτουμε εναλλάξ και με το μίξερ σε χαμηλή ταχύτητα το μείγμα του αλευριού με αυτό της σοκολάτας σε 2 με 3 δόσεις αρχίζοντας και τελειώνοντας με το αλεύρι.
6. Βάζουμε το υλικό στο ταψάκι και ψήνουμε για 40' με 45'.
7. Όταν το ξεφουρνίσουμε το αφήνουμε να σταθεί σε μια σχάρα για 10' περίπου πριν το αναποδογυρίσουμε στην πιατέλα μας.
8. Επικάλυψη. Κόβουμε σε μικρά κομματάκια την κουβερτούρα και την βάζουμε σε ένα γυάλινο μπολ. Φέρνουμε σε σημείο βρασμού την κρέμα γάλακτος και περιχύνουμε την κουβερτούρα προσέχοντας όλα τα κομματάκια να είναι καλυμμένα. Προσθέτουμε και το βούτυρο. Αφήνουμε για 2' με 3' και ανακατεύουμε μέχρι να πάρουμε τη γνωστή μας γκανάς. Βάζουμε στο ψυγείο να σφίξει και όταν πλέον έχει κρυώσει και το γλυκό μας χτυπάμε τη γκανάς με το μίξερ μέχρι να αφρατέψει και την απλώνουμε σε όλη την επιφάνεια του σοκολατοκέικ μας. Σερβίρουμε. 

Διατηρείται εκτός ψυγείου {να έχει δροσούλα όχι ζέστη} για 1 με 2 μέρες και είναι ακόμη νοστιμότερο όσο περνούν οι μέρες.

Μη σας τρομάξει η μαγιονέζα. Αντικαθιστά το βούτυρο και κάνει το γλυκό εξαιρετικά αφράτο. Δεν μπορεί κάποιος να καταλάβει ότι τρώει μαγιονέζα, μπορείτε να το κρατήσετε για έκπληξη στο τέλος!!!
     Η αρχική ιδέα είναι από το epicurious.

                 Καλή μας όρεξη

Τσουρέκια

Δεν θα σας κουράσω με τις συνηθισμένες μου φλυαρίες αυτή τη φορά. Σας παρουσιάζω ευθύς αμέσως τους πρωταγωνιστές της Πασχαλινής περιόδου.. τα Τσουρέκια!! Η συνταγή που μοιράζομαι μαζί σας δίνει τα αφρότερα, ελαφρύτερα και νοστιμότερα τσουρέκια! Η παρασκευή τους είναι πολύ εύκολη και μάλιστα χωρίς πολύ φασαρία και αναμονές {μέσα σε 4 ώρες είναι έτοιμα}, ειλικρινά! Η επιτυχία τους, τόσο γευστικά όσο και εμφανισιακά, είναι σίγουρη! Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να δοκιμάσετε να φτιάξετε τα τσουρεκάκια αυτά και σας εγγυώμαι πως δεν θα αναζητήσετε άλλη συνταγή!

Να ευχηθώ λοιπόν, εκτός από καλή επιτυχία με τα τσουρέκια σας με όποια συνταγή και να τα φτιάξετε, Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα με υγεία και καλή διάθεση.. αμήν!

      Υλικά {για 4 μεγάλα τσουρέκια}

            μείγμα αλεύρων

• 1 συσκευασία σκληρό αλεύρι {το γνωστό κίτρινο}
• 650γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις {Αλλατίνη}
• 1 σακουλάκι μαχλέπι σε σκόνη
• 1 σακουλάκι κακουλέ σε σκόνη
• 2 βανίλιες
• 1 κ.γ. αλάτι

            μείγμα αβγών 

• 8 αβγά
• 650γρ. ζάχαρη
• χυμό και ξύσμα από 2 μικρά ή 1 μεγάλο πορτοκάλι
• 250γρ. γάλα πλήρες 

            μείγμα μαγιάς 

• 125γρ. νωπή μαγιά {ζαναέ}
• 300γρ. ζεστό νερό
• 185γρ. αλεύρι
• 2 κ.σ. ζάχαρη

• 270γρ. φυτίνη 

           επάλειψη

• 1 αβγό
• 1 κ.σ. γάλα 
• 1 κ.σ. σπορέλαιο
• σουσάμι

      Εκτέλεση
Προετοιμασία: Συγκεντρώνουμε όλα τα υλικά μας και βεβαιωνόμαστε πως δεν λείπει κάποιο από αυτά {μην τρέχουμε πανικόβλητες}!!

Μείγμα αλεύρων: Σε μια βαθιά λεκάνη κοσκινίζουμε τα δύο άλευρά μας και έπειτα στην κορυφή και χωρίς να ανακατέψουμε βάζουμε το κακουλέ, το μαχλέπι, τις βανίλιες και το αλάτι. Τη λεκάνη αυτή τη βάζουμε στο φούρνο {τον οποίο έχουμε ανάψει στους 20c για να ζεσταθούν και να αναδυθούν έτσι τα αρώματα από τα μπαχάρια μας} για όση ώρα ώρα ετοιμάζουμε τα υπόλοιπα υλικά μας. 

Μείγμα αβγών: Σε βαθύ κατσαρολάκι και με βαρύ πάτο χτυπάμε με το μίξερ τα αβγά με τη ζάχαρη για 1' με 2'. Ανάβουμε το μάτι μας στο 5 {το δικό μου είναι διαβαθμισμένο μέχρι το 9} και ζεσταίνουμε το μείγμα αυτό ανακατεύοντας με το σύρμα συνεχώς. Προσθέτουμε το χυμό πορτοκαλιού με το ξύσμα και το γάλα και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε μέχρι το μείγμα να αποκτήσει μια θερμοκρασία μέσα στην οποία το δάχτυλό μας να αισθάνεται ευχάριστα ζεστά. Θέλει πολύ προσοχή με τα αβγά γιατί εάν 'αρπάξουν' τότε τα τσουρέκια μας θα αποκτήσουν εσωτερικά ένα σκούρο καφετί χρώμα και δεν θα είναι αφράτα ούτε γευστικά. Αποσύρουμε από τη φωτιά, σκεπάζουμε με το καπάκι και πάμε για τη μαγιά.

Μείγμα μαγιάς: Σε βαθύ πυράντοχο μπολ διαλύουμε τη μαγιά στο χλιαρό προς ζεστό νερό {και εδώ θέλει προσοχή με τη θερμοκρασία για να μην 'σκοτώσουμε΄τους μύκητες της μαγιάς}. Έπειτα προσθέτουμε το αλεύρι για να κάνουμε έναν πηχτό χυλό και από πάνω πασπαλίζουμε τη ζάχαρη. Βάζουμε στο φούρνο, αφού βγάλουμε τη λεκάνη με τα άλευρα, που είναι στους 20c και αφήνουμε τη μαγιά να δράσει. Σε 10' περίπου η μαγιά πρέπει να έχει φουσκώσει {ενδέχεται να χρειαστεί και παραπάνω ώρα, οπότε μην πανικοβληθείτε} και την βγάζουμε από το φούρνο. Ταυτόχρονα λιώνουμε σε χαμηλή θερμοκρασία τη φυτίνη σε ένα μικρό κατσαρολάκι. Μόλις λιώσουν όλα τα κομματάκια της, αποσύρουμε και τη διατηρούμε ζεστή.

Όλα τα υλικά μας είναι έτοιμα και σε ζεστή θερμοκρασία. Χύνουμε πρώτα τη μαγιά στα άλευρα, ζυμώνουμε, έπειτα τα αβγά και τμηματικά τη φυτίνη. Τα υλικά μας σε όλη τη διάρκεια είναι σημαντικό να είναι ζεστά.

Τη φυτίνη θα την προσθέσουμε σε 5 με 6 δόσεις. Θα χύνουμε από λίγη κάθε φορά στη χούφτα μας και θα ζυμώνουμε καλά να απορροφηθεί. Θα το καταλαβαίνομαι ότι το ζυμάρι 'ήπιε' τη φυτίνη γιατί θα κολλάει πολύ στα χέρια μας μετά από κάθε προσθήκη. Όταν τελειώσουμε με τη φυτίνη, σκεπάζουμε με καθαρή πλαστική σακούλα και βάζουμε στο φούρνο που εξακολουθεί να είναι στους 20c. Εμένα φούσκωσε μέσα σε 15' {το πόσο γρήγορα θα φουσκώσει η ζύμη εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, μπορεί λοιπόν να χρειαστεί και 1 ώρα}.

                                                  Το πριν 

                                               Και το μετά

Έχουμε ετοιμάσει τα ταψάκια μας και τα έχουμε στρώσει με λαδόκολλα. Ξεφουσκώνουμε το ζυμαράκι πατώντας το χωρίς να το ξαναζυμώσουμε και το χωρίζουμε σε 4 μέρη. Έχουμε δίπλα μας και ένα πιατάκι με λίγο σπορέλαιο για να λαδώνουμε τα χέρια μας γιατί το ζυμάρι μας θα κολλάει. Παίρνουμε ένα μέρος από τα 4 και τα υπόλοιπα τα ξαναβάζουμε με τη λεκάνη μας στο φούρνο. Χωρίζουμε στα τρία και καθώς ανοίγουμε σε κορδόνι ταυτοχρόνως το γυρίζουμε προς αντίθετες κατευθύνσεις. Έτσι δημιουργούνται οι εσωτερικές κλωστές στα τσουρέκια μας. Έπειτα τα πλέκουμε σε πλεξούδα. Το ίδιο κάνουμε και με τα υπόλοιπα ζυμαράκια.

Αφού τα έχουμε πλάσει σε πλεξούδες τα ξαναβάζουμε στο φούρνο μέχρι να διπλασιαστούν σε όγκο δηλαδή για άλλα 15' με 20' {μπορεί και παραπάνω}, εμένα τουλάχιστον τόσο χρειάστηκαν.  

Τα βγάζουμε από το φούρνο και τον ανάβουμε στους 150c. Πολύ προσεκτικά περνάμε την επιφάνεια του κάθε τσουρεκιού με το μείγμα του αβγού για την επάλειψη και πασπαλίζουμε με σουσάμι. Ψήνουμε για 45' ακριβώς.

Έτοιμα τα τσουρέκια μας! Εύκολα, γρήγορα και πολύ νόστιμα! Γίνονται εξαιρετικά αφράτα και πολύ ελαφριά στο χέρι!

Μπορούμε να τα φυλάξουμε και στην κατάψυξη. Εγώ τα κόβω σε φετούλες, τις τυλίγω σε ζελατίνη και έχω έτοιμες μεριδούλες κολατσιού. Θέλουν έτσι πολύ λιγότερη ώρα να ξεπαγώσουν.

            Καλή επιτυχία και ξανά ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!
                         Σας φιλώ

Πώς να καλύψετε μια Τούρτα με Ζαχαρόπαστα-How to Cover a cake with Fondant

Φαντάζομαι πως πολλές από σας που ασχολείστε με τη ζαχαροπλαστική και περισσότερο με τη ζαχαρόπαστα έχετε δει διάφορες τεχνικές σχετικά με την εφαρμογή της πάνω σε τούρτα. Είπα να σας δείξω και τον δικό μου τρόπο, ο οποίος είναι καθαρά εμπειρικός και είναι αυτός στον οποίο έχω καταλήξει και μου ταιριάζει.
Για μένα-δεν θα πω ψέμματα-δεν είναι δύσκολο π λ έ ο ν να ντύσω μια τούρτα με ζαχαρόπαστα. Αν και υπάρχουν φορές που μπορεί όλα να πάνε στραβά με την κυρία αυτή, τη ζαχαρόπαστα εννοώ, την οποία φτιάχνω μόνη μου {ειλικρινά δεν έχω δοκιμάσει και άλλη - είναι καλό ή κακό αυτό;;}, που μπορεί να μη θέλει να 'συνεργαστεί' εκείνη την ημέρα για δικούς της λόγους. Έχω όμως αποκτήσει την 'ψυχραιμία' και δεν την αφήνω να με τρομοκρατεί, είμαστε φίλες κολλητές {την έχω προσωποποιήσει, μήπως να με κοιτάξει κανένας γιατρός;; Χρήστο, βοήθεια!!}
Το μεγάλο μυστικό είναι το καλό υπόστρωμα, εκεί δηλαδή όπου θα καθίσει η ζαχαρόπαστα να είναι όσο το δυνατόν πιο άψογο.

Και αυτό θα αρχίσει από το κέικ ή το παντεσπάνι που θα χρησιμοποιήσουμε, το οποίο πρέπει να είναι οριζοντιωμένο-δηλαδή όταν θα το βγάλουμε από το φούρνο να μη σχηματίζει εκείνο το χαρακτηριστικό κεντρικό βουναλάκι {δες Σοκολατίνα νο3 }. Αν συμβεί, απλά κόβουμε αυτό που προεξέχει, το θέμα όμως είναι πως χάνεται έτσι ποσότητα από το κέικ μας.

Έπειτα η κοπή του κέικ, που πάλι θα πρέπει να είναι αναλογική και συμμετρική.

Η γέμιση να είναι ισόποση αν έχουμε παραπάνω από ένα εσωτερικά 'πατώματα'. Αυτό περισσότερο φαίνεται όταν κόβουμε την τούρτα {πρέπει και το εσωτερικό να είναι άψογο, σωστά;}.

Και το τελικό στάδιο είναι η εφαρμογή της βουτυρόκρεμας ή της γκανάς, που θα σκεπάσει και θα θωρακίσει το παντεσπάνι και τη γέμισή του και φυσικά θα αναδείξει τη ζαχαρόπαστα.

Αυτά είναι τα βασικά βήματα για να έχουμε έναν τέλειο 'καμβά' πάνω στον οποίο θα αφήσουμε τη φαντασία μας να 'πλάσει' όνειρα! Και αν αυτά τα βήματα είναι καλά τότε και η ζαχαρόπαστα θα βρει και θα 'καθήσει' τέλεια. Γιατί η ζαχαρόπαστα δεν θα καλύψει τις από κάτω ατέλειες, αντίθετα θα τις ενισχύσει! Οπότε λάβετε τα μέτρα σας!!
Δεσμεύομαι σε κάποια στιγμή να σας δείξω πώς εγώ συναρμολογώ μια τούρτα και πώς εφαρμόζω τη βουτυρόκρεμα {χρειάζομαι έναν καλό φωτογράφο, δακτυλογράφο και μια υπεύθυνη δήλωση για να μην κάνω πίσω,  χαχαχα!!!}

 

Αυτά είναι τα εργαλεία που χρησιμοποιώ: μια σπάτουλα, έναν πλάστη, έναν κόφτη πίτσας, μια άλλη σπάτουλα 'λειαντή' {δεν γνωρίζω την ονομασία της, είναι το μαύρο με το κόκκινο χερούλι}, τα οποία αγόρασα από χρωματοπωλείο και το απαραίτητο πλαστήρι μου. Όπως διαπιστώσατε δεν είναι ανάγκη να αγοράσουμε τα 'ειδικά' εργαλεία για τη ζαχαρόπαστα που είναι και ακριβά!! {φτάνει να είμαστε εφευρετικές,ε;;}. Και φυσικά την ίδια τη ζαχαρόπαστα, την τούρτα που είναι καλυμμένη με τη βουτυρόκρεμα {την κρατάμε στο ψυγείο και τη βγάζουμε μόνο όταν την χρειαστούμε} και ο νισεστές με τη βοήθεια του οποίου ανοίγω σε φύλλο τη ζαχαρόπαστα, δεν φαίνεται όμως στη φωτογραφία. Αυτά είναι τα απολύτως απαραίτητα, ειλικρινά!


Αρχίζουμε με τη ζαχαρόπαστα που πρέπει να μαλακώσουμε με τη βοήθεια βουτύρου και με πολύ καλό πλάσιμο. Η ζαχαρόπαστα πρέπει να είναι πολύ καλά 'ενυδατωμένη' για να μην κάνει επιφανειακές χαραγές. Έπειτα απλώνουμε νισεστέ στο πλαστήρι μας και ανοίγουμε σε φύλλο περίπου 3 φορές μεγαλύτερο από τη τούρτα μας. Η τούρτα αυτή ζύγιζε χωρίς ζαχαρόπαστα 1300γρ. Η ποσότητα ζαχαρόπαστας που χρησιμοποίησα ήταν περίπου 500γρ. Είναι πολύ σημαντικό το φύλλο να είναι αρκετά μεγάλο για να έχουμε τα πλαϊνά της τούρτας άψογα χωρίς 'ρυτίδες'.

Με τη βοήθεια του πλάστη ανασηκώνω και 'σκεπάζω' την τούρτα με τη ζαχαρόπαστα. 'Λειαίνω' με τα χέρια μου την πάνω επιφάνεια έτσι ώστε να φύγει τυχόν παγιδευμένος αέρας και αρχίζω να 'δουλεύω' τα πλαϊνά, πάλι με τα χέρια μου κάνοντας κινήσεις από πάνω προς τα κάτω χωρίς όμως να ασκώ πίεση.

Και φτάνουμε σε αυτό το σημείο {η από κάτω φωτογραφία} όπου πρέπει να πω πως χρησιμοποιώ και τα δυο μου χέρια, τα οποία βάζω αντικριστά, δηλαδή οι μύτες των δαχτύλων του ενός χεριού ακουμπάνε με αυτές του άλλου και κάνω κινήσεις αγκαλιάζοντας, 'χαιδεύοντας' και ταυτόχρονα πιέζοντας ελαφρώς με τις άκρες της κάθε παλάμης μου, τη βάση. Ελπίζω να καταλάβατε {χρειάζομαι φωτογράφο ή απλά να βολευτώ με έναν τρίποδα;;!!}.

Και αρχίζουμε να αφαιρούμε την περίσσεια της ζαχαρόπαστας τμηματικά και με τη βοήθεια του κόφτη πίτσας. Πρώτα αυτήν που προεξέχει γύρω από τη βάση της τούρτας.

Έπειτα και πολύ προσεκτικά αφαιρούμε τη ζαχαρόπαστα που προεξέχει περιφερειακά και τριγύρω από τις άκρες της τούρτας μας.

Και με τη βοήθεια της σπάτουλας σπρώχνουμε τη ζαχαρόπαστα στο εσωτερικό της τούρτας με απαλές και κοφτές κινήσεις.

Για το τελικό φινίρισμα χρησιμοποιούμε τη σπάτουλα 'λειαντή' πάλι προσεκτικά και διορθώνουμε τις όποιες μικρές ατέλειες παρουσιάστηκαν κατά την εφαρμογή της ζαχαρόπαστας.

                                      Και ιδού το αποτέλεσμα.

Η ποσότητα της ζαχαρόπαστας που τελικά 'έμεινε' πάνω στην τούρτα αυτή ήταν περίπου στα 300γρ. Γενικά μου αρέσει να υπάρχει ένα λεπτό στρώμα ζαχαρόπαστας όπως και βουτυρόκρεμας αλλά αυτό πάντα εξαρτάται από το σχέδιο που θέλουμε να κάνουμε.
Ο 'καμβάς' αυτός φυλοξένησε το 'Μωράκι Λουλουδάκι' όπως ονόμασα αυτήν την τούρτα!

           Καλές δημιουργίες

 <a href="http://www.bloglovin.com/blog/5421695/?claim=wub44kahuw2">Follow my blog with Bloglovin</a>