Στριφτόπιτα Φλωρινιώτικη-γνωστή και σαν..Βιένο

Κοντεύει να τελειώσει το καλοκαίρι και δεν αξιώθηκα μέχρι τώρα να φτιάξω μια πίτα!!
Την έχω στο μυαλό μου, την μελετάω, την ονειρεύομαι..μια πιτούλα!
Και να που την έφτιαξα..
Στριφτή, στριφογυριστή, κρατσανιστή και θεϊκή!

                Υλικά

• για το σπιτικό φύλλο θα ακολουθήσετε τη συνταγή από εδώ
• για τον τρόπο ανοίγματος του φύλλου θα δείτε εδώ

Αφού λοιπόν σχηματίσουμε το πρώτο μας 'σαλιγκαράκι' όπως περιγράφω στις ατομικές πιτούλες, το βάζουμε στο ταψί προσεκτικά και στο τέλος αυτού τοποθετούμε την αρχή του άλλου..κάπως έτσι..

Και συνεχίζουμε μέχρι να γεμίσει το ταψί μας..

Για το ταψί αυτό χρειάστηκα 10 διπλά φύλλα. Αν μας περισσέψουν μπορούμε να τις τυλίξουμε μεμονωμένες σε μεμβράνη, να τις καταψύξουμε και να έχουμε έτοιμες για ψήσιμο ατομικές πιτούλες. Εναλλακτικά, αν θέλουμε πιο 'ψωμωμένη' πίτα, μπορούμε αντί για 2 πιταράκια {πουπτσίνα} μαζί να ενώσουμε 3 ή και 4 τέσσερα για σχηματίσουμε ένα φύλλο. Εγώ βάζω 2 γιατί η συγκεκριμένη πίτα μου αρέσει λεπτή και τραγανή..η επιλογή δική σας!

Αυτή ήταν η εκατοστή μου ανάρτηση!
Μάλιστα κυρίες μου και κύριοι κατάφερα να συμπληρώσω 100
αναρτήσεις..και γιατί άραγε το αναφέρω;..γιατί πολλές φορές μπήκα στον πειρασμό να το-τα παρατήσω {κάποιοι ίσως με καταλαβαίνετε} αλλά κάτι δεν με άφηνε και ούτε με αφήνει.
Κάθε ανάρτηση έχει τη δική της ιστορία και απαιτεί χρόνο, αφοσίωση και αγάπη!
Κάθε ανάρτηση είναι..εγώ και θέλω να 'φαίνεται' το αληθινό μου πρόσωπο χωρίς υποκρισίες, φτιασίδια και φαμφάρες!
Να σας ευχαριστήσω λοιπόν ολόθερμα όλους που επισκέπτεστε το διαδικτυακό μου σπίτι και χαίρομαι ειλικρινά αν βρίσκεται εδώ μέσα ενδιαφέρουσες ιστορίες και συνταγές.

Κερασμένο..